Alle inzendingen over Regenwoud

Door de mens gekapt miljoenen bomen vermoord bloedend Regenwoud…

De kinkajoe helpt bomen met bestuiven Totaal verzot is hij op zoetigheid Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt Die lekker smaken en verlokkend wuiven Zijn snuit zit vol met minuscule zaden De voortplanting van menig balsemboom Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom Van groei na een zich virtuoos ontladen Het regenwoud heeft onderlinge…

Zolang ze het regenwoud regenwoud laten en geen tropisch hardhout meer kappen...…

luister naar de radio al die stemmen die van ver komen zijn opeens hier maar zo ver weg ook en de regen van het regenwoud veel luider dan het sneeuwen ergens in Siberia dat hoor je zeker bijna niet…

tot gisteren was hij in de wereld monddood voer hij over oceanen blind doolde hij door woestijnen doof worstelde hij zich door regenwouden met brokstukken in zijn handen aan de rand van de wereld hoorde hij het laatste lied hij wachtte niet op het eind.…

De wereld is van de libelle in het zonlicht van de verdwaalde stad bij de vijver van de spiegelbomen zoete geur van zomerse heimwee in het regenwoud van het stadspark bij het eenvoudige burgergraf en jij die altijd in die jas zit die je bij me bracht in de nacht.…

Opgejaagd door blinde hebzucht het regenwoud geveld. Koning Midas is uw naam. Uw dagen zijn geteld.…

geplaagd Vanwege takken met hun ruwe basten Of twijgen die haar beurtelings betasten Wat op de lange duur toch zeer mishaagt Maar knapen wel een jaar bereid tot vasten Voordat de druk hun geest te zwaar belaagt Met als gevolg het zetten van de masten Bezinnen zich op los of stram gestaagd En komen collectief tot de conclusie: ~’t Behoud van ‘t regenwoud…

dat woud zo diep in mij wordt illegaal gekapt heb nooit een vergunning afgegeven een kwaad wezen vervuilt haar gezuiverde lucht die mij laat leven niemand die er iets van snapt dat je niets hebt vermoed omtrent het alles vernietigende kappen dat onder mist verscholen vuur dat blijkbaar al een poos in je woud heeft gewoed zo onvoorstelbaar…

op eigen wijs in blauw en groen onder een tros bananen tussen de slingers lelies en lianen het parellied van toen het paradijs waar slang en mens verbleekt van kleur verschiet wanneer hij van het licht de zonkracht ziet *gedicht bij "regenwoud" van rob clous…

Schoonheid is een woord dat past. Nergens is de stilte zoals hier. Wat je ziet, vergeet je nooit meer. De rust die je hier vindt, doet je denken aan een droom. Het kabbelende water, de snel stromende rivier, het gevoel van vredeliefheid en het gevaar van wat je niet ziet. De stilte van het woud. Geen geluid dan dat van op de dieren na.…

Nietszeggend spreekt het woord door de sumatraanse regenwouden stemt gematigt de hartewens, tropische regen slaat gekenmerkt de houten trommels. Groeiend omringt regen duizenden verschillende planten. Liefde groeit met prachtig gevormde bladeren, als diepe bloemen in alle kleuren, voelt spiritueel overleven..…

over het slingerpad dalen we naar het strand ver benee het regenwoud omhult ons met haar geheimvol groen door de zee gevormde grotten vallen altijd bij eb droog op blote voeten betreed ik eerbiedig deze kathedraal eeuwen zijn hier voelbaar van bruisend, beukend water .…

De wereld is van de libelle in zonlicht van de verdwaalde stad bij de vijver van de spiegelbomen zoete geur van zomerse heimwee in het regenwoud van het stadspark bij het eenvoudige burgergraf en jij die altijd in die jas zit die je bij me bracht in de nacht toen stilte ons kwam beminnen introvert, onder het lachen van de maan.…

mysterie raakte overwoekerd door oprukkend regenwoud ooit leefde hier een volk zij verbouwden mais steden werden verlaten de grond was uitgeput zij trokken naar het noorden namen hun goden mee op steentabletten staat hun cultuur gebeiteld Drents museum Assen. Expositie…

Wie eikels kwistig om zich henen strooit Mag op de duur een regenwoud verwachten al kunnen partijen elkaar niet achten hebben zo toch hun discussie getooid normen en waarden door eikels vervaagd hebben burgers een nieuw bos ingejaagd ...de overheid wil normen en waarden verbeteren door jongeren als eikels aan te spreken.…

kleuren van Nieuw-Zeeland op een lapjeskleed met mijn ogen dicht reis ik daar weer rond gekrulde varens overal fantails en pukeka's gumtrees en de Christmas trees uitgestrekte heuvels regenwoud met midgets rond de blauwe fjorden watervallen, meren kiwi kwekerijen Down Under, ik verlang ernaar jou weer te bezoeken…

De gordijnen tegen het winterlicht Gesloten voor het godsdienstonderricht En vanachter mijn schoolbank staar ik strak Naar een heeroom in terlenkapak Die ons met zijn toverlantaarn Tropische binnenlanden laat ervaren Van Indianenkinderen in regenwouden En zonder mijn pas in te houden Door de straten van een winterse woonwijk Met de slingerlianen…

ik heb je opgegraven onder vele vreemde aardlagen en nog goed geconserveerd de tijd gaf mij de spade aan om veertig duizend jaren de geschiedenis na te gaan zocht en vond een tropisch regenbos nog gaaf onder een ontdooide permafrost een ijstijd van eonen gaf zo lucht aan dromen over de opstanding van het eeuwig regenwoud…

Zo was er eens een nazaat boreling als mixture van twee paar diverse ogen 't oog van de dag, als dat van Mata Hari in het regenwoud van Noord-Sumatra lichtblonde haren en helblauwe kijkers het ander paar gelijkend op de zon van Bali, Soerabaja en Oost-Java die Oostersch uitrijst boven d'horizon gloeiende kolen onder gitzwart…

Steeds als je mij met je ogen raakt wordt ik als kristal en doorzichtig, transparant, waarin regens licht door alle bloedbanen stromen, om uit te uitmonden in de delta van mijn amazone en in de druppels van haar regenwoud, overleeft ze voorzichtig in de parelmoeren palm van mijn hand.…

de regen striemt dikke opgehitste strepen water zoals de moesson in het regenwoud vandaag wil het niet echt licht worden de laatste bladeren verlaten levensloos de bomen gaan op hun rug liggen in de zompige ondergrond druppels kletteren onophoudend op onze ingepakte lichamen de takken en bladeren ritselen, kraken en knakken onder…

Herinneringen aan mijn jeugd lijken soms in mijn geest vervreemd alsof ik toen een ander kind was dan ik nu zou willen zijn en ik herhaal soms de vraag die ik mij als kind zo vaak stelde wat heeft het allemaal voor zin als er echt niemand van mij houdt dan draai ik het geluid van de radio wat zachter richting regenwoud en beweer dat…

zetelt op de top van een reusachtige boom haast verstijfd uitziend over mijn wereld van kronkelige lanen de zon gaat langzaam onder en brengt het avondrood in beeld zachtheid in mij vindt een diepere plek voor even voel ik mij geheeld ik sluit mijn ogen en laat gedachten gaan naar oorden waar even geen mensen zijn; een welriekend regenwoud…

of van rubber gevulkaniseerd eboniet Zolang het maar harmoniseert met de kleur van de schutting en die van het vlonder Met een weelderig plantengeheel Een steppegelijke pampa savanne een fata morgana juweel Een palmenoase met struiken van bamboe zonder een bedoeïn met kameel Een prairiewoestijn onder storm van tornado's of regenwoud…

Weet niet goed wat ik met u aan moet ik raak verslaafd aan u U valt me door de huid en ik koester u Het wordt tijd voor mijn tropisch regenwoud waar de bloedzuigers en bloedteken uit de bomen droppen aangetrokken door de warmte van mijn lijf, de trilling van geluid.…

Geef haar terug haar soorten dieren, nu met uitsterven bedreigd, geef haar terug haar regenwouden en haar ongerepte zee, geef haar terug 't verdwenen poolijs en haar onbevuilde luchten, dan gaat deze oude aarde vast nog vele eeuwen mee!…

Er sneuvelt een hectare regenwoud en timmerlieden slaan zich op de duimen. Na nachten die in slapeloosheid strandden grijnslacht de ochtendstond met gouden tanden als om hernieuwde rampspoed te begroeten. Dus koester ik de schimmel op mijn voeten, vals zingend streel ik met vereelte knuisten heel liefdevol mijn wratten en mijn puisten.…

hof van eden is ontsproten die door de eerste mens nooit werd gesproken maar in het vogelparadijs gemereld Kent een van u het koor der vogelzang der rozevingerige dageraad pastel in ruimte waar geen maat op staat het lumineuze feest der zonsopgang Dat amazonereuzen groeien laat dat rotswoestijnen ongenaakbaar maakt door regenwouden…

De oceanen zijn niet alleen de baarmoeder van Moeder Aarde waar alle leven geboren wordt maar ook de buik in ieder van ons waar onze aderen als rivieren onze vitale organen voeden in verbinding met ons hart dat als een regenwoud het ritme van ons leven regelt aangestuurd door ons brein dat als de korstlagen van…