Alle inzendingen over Roswinkel

Beresterk dier, Edel en van Olympische statuur Staat in je stal Achter in ons oude Boerderijtje te Wachten tot ik Bij je kom Om je zoals Elke dag te Verzorgen en Je even dag Te zeggen - 'k Schrik als Ik je zie huilen Dikke tranen druipen Uit je rechteroog Ik raak van slag En haal mijn vader Erbij die niet Kan…

Paradijselijk Mijn vaders appelgaard Waarin zoveel moois Tot leven kwam en Ik eind'loos Dwalen kon zonder Bang te zijn Voor wat dan ook En vogels die Mijn bestaan bezongen Leven dat louter vreugde was En hier in heelheid werd bewaard Roswinkel, 1955-1966…

PASTORIETUIN Kastanjes in volle Bloei die het leven Vieren in het Vriendelijke ochtendlicht Geur van nu te ruiken In de voetafdruk van toen Van mij als vijfjarig kind Dat aan het begin Van zijn mensenleven Dezelfde bomen meemaakte Met takken die als Slingerplanten dienden om De pastoriegracht over Te steken - en die samen…

resultaat Topprestaties Doel voor Mijn toekomst Beste van besten Wil ik zijn Moe van het altijd Buitengesloten En onopgemerkt zijn Dan in de grauwe Novemberlucht zo Maar een grijze Zeppelin - vervreemdend Element verdwaald in het Wijde landschap Van mijn jeugd Mijn toekomst vervreemd En in ander licht geplaatst Roswinkel…

resultaat Topprestaties Doel voor mijn toekomst Beste van besten En gezien wil ik zijn Moe van het altijd Buitengesloten en En onopgemerkt zijn Dan in de grauwe November lucht Zo maar een grijze Zeppelin - verdwaald In dit wijde landschap Van mijn jeugd De vervreemding verbeeld Mijn toekomst in ander licht gezet Roswinkel…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie ' k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen langs het Tuinpad van mijn Vader - een niet In woorden te vangen Geluk maakt zich Van mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is korststondige Extase over wat Hopelijk mag zijn Mijn levenspad…

mijn leven Begon - daar Stonden ze gewapend, Letters blauw en wit, Indrukwekkend, Streng keken ze me aan Net als de juf van de eerste klas Streng en zakelijk - Voor gevoel was geen plaats En al helemaal niet voor praats Zo werden wij gedrild Zonder dat we het ooit hadden gewild Inspiratie: eerste klas lagere school Roswinkel…

Kind dat moeizaam ter wereld komt, Moeder verscheurd in lichaam en geest, Harde winterzon die gevoelloos Het binnentafereel beschijnt - Schoongewassen lakens liggen Stijfgestreken gestapeld in de kast; Vader die allang weer aan het werk is, Zich van de prins geen kwaad bewust; Moeder met gesloten ogen, Dromend van het kind dat naast…

Je kunt Levi uit zijn nachtmerrie bevrijden, hem redden op de drempel van zijn slaapvertrek dat zich langzaam vult met gas. Je kunt de afgerichte herder halen uit de ballen van de buurman die Rebekka wilde redden van het kamp. Je kunt de mens uit het beest halen waaruit hij voortkomt, op wie hij sprekend lijkt. - Hoe hard je dat ook ontkent…

Eeuwenoude gebinten, Kromgetrokken door de tijd, Dragen het dak dat Mens en machine beschut Tegen storm, water en sneeuw; In alle eenvoud bieden zij Bescherming tegen aanvallen Van buitenaf - En nu wappert aan de noordkant illegaal Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl, Binnen een paar weken al Goor geworden nieuwigheid, Duurzaamheid…

Voor mijn vader Eelt op je handen Eelt op je ziel Toen er alleen Vermoeidheid en Nauw'lijks vreugde Nog te ontdekken viel…

In dit eenzame veengebied Liggen de wortels van wie ik ben; In dit troosteloos decor, Zelfs onder de laagste turflaag Liggen de rudimenten van De mens die ooit ik zou heten, Gedoold, gezworven heb ik hier Mijn leven lang, ook toen ik er Allang niet meer verbleef, De brandende zon die salamanders Het leven benam heeft inmiddels…

Onwetend ben ik ontstaan Onwetend geboren ook Zonder adem lig ik Hier blauw van de kou Op de geruïneerde Buik van jou Die me net Gekregen hebt En die zachtjes schreit Uit opluchting om het Einde van de doorstane pijn, Ik heb geen adem nog En zie er niet naar uit Ooit adem te halen - Wat zou het me baten? Dit is wat het…

Voor mijn vader Je ploegt het weerbarstig land En rust na uren zwoegen Even uit Het paard briest En lucht zijn gemoed Het kind in mij Brengt je het brood, Reikt je de koffie aan Die de emaillen kan En mijn hart verwarmt - De opengevouwen aarde Ruikt naar vers geploegde Grond - Dit is de aarde Die jou toen en nu Met…

Bedankt dat we als Kinderen in Uw tuin Mochten spelen, Zoals onze kinderen In onze tuin mogen spelen, Voor altijd geborgen In alles dragende liefde…

Die nooit ouder werden Jong als de dag van toen Beeld van verlangen Naar later, Naar nu, Tijd die stolde, Beweging die tot Stilstand kwam - En dan word ik Zonder ze op te merken Wakker geschud door Een zacht tikje op mijn Schouder, op mijn rug, Ze zijn er nog, Ze zijn er weer, En brengen me even Weer bij mijn oude…

lichaam Bij je ouders thuis gebracht Met de smoes dat je Vorige week op je vlucht Om het leven was gebracht Een prachtige bloem Was jij In de knop geknakt Jakob Potze *Vlagtwedde, 17 augustus 1923 + Meppen (D), 11 juli 1944 Oorlogsgraf OGS openbare begraafplaats Roswinkel…

Die nog net niet Achter de heg Werd weggestopt In de grond voor Ongewijde rechtelozen, Heeft hier in Verkorte vorm Zijn laatste plek gevonden - Niet verwonderlijk, omdat zijn Menselijkheid al tijdens Het leven werd geschonden - Hij heeft hier met zijn Onaanzienlijke lotgenoten Een groepsgraf gevonden Waarin hij samen met…