Alle inzendingen over Rouw

Heel lang dacht ik: ik kom er nooit overheen en eigenlijk is dat ook zo, want: je komt er nooit meer overheen alleen: 't rouwen is overgegaan in berusting. Zo'n vriendschap tref je eenmaal in je leven zo'n zielsverwantschap die eeuwen duurt tot de dood roet in 't eten gooit en de ander alleen is achtergebleven.…

En al lieten anderen de dagen niet slinken in rouw en verdriet de ware beelden zag de wereld ten tijden van dit drama niet. Zelfs de dromers zwegen, ze droegen vliezen voor hun ogen. Laten we niet vergeten, zeker ook deze groepen niet vergeten.…

Zonder huid slechts bijeengebonden door een strak gesponnen dun vlies terwijl daar buiten de winter van de lente verliest ik hoor het zachte zingen van de putter een kalm en lief geschutter O raak me niet raak me niet aan alles raakt me zonder huid zelfs het geluid van een onschuldige roodgewangde zachte putter…

Had jij ooit die aanhoudende neiging steeds die dwingende aantrekkingskracht haar vest of jurk te willen dragen vol met vragen. De tas herinneringen van jullie geheel onaangeroerd te beroerd van verdriet dat men wellicht niet zag of ziet met rede potdicht te laten om de gaten in jouw ziel. Onopgemerkt om wat is geweest werd een en ander het…

Ik liep 's avonds door mijne stad, Het water zwartvloerig, elk huis had zich van boven tot onder met rouw behangen, dat was zo mijn verlangen. En voor alle ramen zaten mijn onderdanen naar me te zien, ze hadden het donker gelaten om me te beter te kunnen zien.…

Och, het radeloos kind dacht te stikken van rouw: haar hart was bij Oene van Sneek. ‘Zeg Griete, wat zucht gij zo diep en zo bang? Lief bruidje, wees lustig en blij! Uw bruigom heeft knechten en schatten en rang, Geen wees heeft een voogd zoals gij! Mijn Gijsbert is Grietman van Dantumadeel en Heer van Engwierumerbeek!’…

Kleine garnaal, lispelde jij, dit gaat niet gaan, je wordt te glad, ik kook je, pel je uit, deze rouw siert ons niet. Pièce. Wij werden gerookt in lucht, in as gegaard, in aarde bewaard. In dagen van het zilte oesterwater schroeiden onze rauwe monden aan elkaar. Thans roep ik u aan. Tien oesters slechts.…

noch kerk kan verhinderen Gods werk O God de listige vijand heeft zich opgesteld het zijn Uw geheiligde kinderen die Schuilen onder Uw vlerken behoed ons Goede Herder stort over ons uw Heilige Geest in nagedachtenis Van brood en wijn het lichaam en Uw bloed dat verdrijft het beest van leugen en bedrog zo zwart als roet In rouw…

opdat ’s mans hoop vroeg zou bezwijken de hitte is hun zegen Gods tot de sukkel’s moegetergd afgrijzen : de grond versteent tot op de rots ; dit zou weldra een tol gaan eisen zijn hard gevecht met de natuur valt hem nauwelijks te benijden ; hij wordt onwel en gauw slaat 't uur van zijn plots schielijk overlijden het jong gezin, in rouw…

Die eenmaal hier geboren werd, hij weet - En weet dat voor altijd - Dat hij één vroege Meimaand nooit vergeet, Vijf dagen zwart van rouw en leed, Hij is ten strijd bereid. ------------------------------------------ uit: Geuzenliedboek 1940-1945…

Burgervlucht Geraakt In...... 298 levens, hielden gisteren, plotsklaps op te bestaan 154 Nederlanders 28 Australiërs 24 Maleisiërs 11 Indonesiërs 6 Fransen 4 Duitsers 4 Belgen 4 Filipijnen 1 Canadees 47 nog onbekenden Slachtoffers Een dag van intense rouw Voor ons land en al die andere landen Hoe troost je de familie in zo'n groot…

Koester de aarde" en dat wordt dan verpakt in een minuscuul klein boekje ik probeer vooral trouw aan mezelf te blijven maar dat levert me heel veel rouw op van mijn familie, mijn kennissen, vrienden en maatschappelijke omgeving of beter, duidelijker gezegd: rauwe, ruwe reacties waarin elke vorm van empathie, onderkenning ontbreekt even…

Je kent alleen de roddels, over rechtzaken en kinderporno over Neverland en de overnachtingen allemaal informatie die we door de pers kennen, ja, de pers, pure commercie Jackson was een product mensen rouwen om een product en dat product wordt nog steeds gedraaid en verkocht, en vooral uitgebuit Net als toen hij nog leefde: uitgebuit En…

T rouw aan jóuw gedachten E n blijven hopen en verwachten W eet dat je niet alleen staat O ok al denk je dat soms wel R eken op je vele "soulmates" D oor dat te blijven doen E n een rotsvast vertrouwen N ooit opgeven, maar intens leven.... 't Leven is het waard om geleefd te worden !…

Een hand zij een pand van een hartlijk gemoed, Waarachtige troost in de rouw! Gastvrijheid, uw welkom, uw zegen, uw groet, Het zegel dier liefde, der trouw. En – ’t kusje te–met zij verleidende zoet – Uw handdruk zij heilig, o vrouw!…

gekoesterd kleine schat ook al mocht ik je maar even houden op aarde er bestond geen waardiger manier om afscheid te kunnen nemen, ontroostbaar verloren aarde wil je zachte hemelse speelse slaap daar boven bij engelen eeuwig vastleggen, nooit meer storen baby girl ik hield onnoemelijk veel van jou was verslagen, radeloos en verdrietig diep in rouw…

Het was als vulde de geest zich met lucht, omdat ik even wilde zweven, op duizend onbeduidende melodieuze teksten, eenzame grappen een miljoen keer bekeken elk eenzaam woord van rouw, ik hoorde ze.. jou zo diep voelbaar, schrijnend dichtbij.. jij mijn kwetsbaar fluwelen hart.…

Zo treurt nu Amstels vrouw, En smelt als sneeuw van rouw Tot water en tot tranen. Zij rekent Gijsbreght nu al dood, Die, om zijn stad en onderdanen, Zich geeft te bloot.…

Trots ieder raadsel, Het Kwaad zó groot, De Smart zó schriklijk, Trots rouw en dood. Ja tóch, ik mene Dat ik Uw hand Wel speurde in ’t leven – Uw Vaderland; En dat mijn ziele, Ter stille nacht, Uw stem wel hoorde, Zo teer, zo zacht.…

Voor ene seconde Neigt zich in rouwe Alles in 't ronde, Voelt naadren 't Onzegbre, Groot-stille Nacht, Verborgen In schaduw der heemlen, een nacht - zonder morgen? - Huivrend verbeid. Treê zacht tot de baar. Waar blijft uw groet? Stom zijn uw lippen En ledig uw handen! Geen trane' ontglippen Uw ogen.…

Al die jaren draag ik zo… mijn eigen rouw. Ik praat tegen hen, alsof ze nog leven Voor het slapen gaan, blijf ik staan, heel even. In gedachten ga ik terug in de tijd, Denk aan die kleine dingen, zonder spijt. Sommigen vinden dat ik dat niet moet doen, waren zij mij niet dierbaar… toen?…

Zo treurt een moeder, diep bewogen, Bij ’t sterfbed van haar huwlijkspand; Zij schreit, en smeekt om mededogen, En klaagt vergeefs haar wee de wouden en het strand; Zij dat de blos der jeugd vervlogen, ’t Gelaat met loodverf overtogen; Een mist dolt eeuwig nu die ogen, Die straalden in haar hart; zij zwijmt, door rouw vermand.…

frisheid van je ogen het kleine het gave wonderlijke en spontane sprankel je vrij met het schuwe diertje in mij de vogels vliegen boven mijn hoofd en splitsen hun gewei in tweeën ik leg nu mijn zwijgen in je ziel, zie beiden neem mijn handen aan in tederheid voor haar lief de dag, de nacht was zacht voor mij de stoppels staan als dubbele rouw…

Ik nam de kans je nog eens te vertrouwen, ik weet niet of ik er nu om moet rouwen, Je bent namelijk bang en laf, en alles wat ik wil, is van je af!…

Want als ik blijf behou'en Gezang en de vreugd daarvan, Dan weet ik, dat ik al wie rouwen Oneindig troosten kan.…

In het zwart gekleed, in de rouw om haar familie, verdronken nadat hun schip was gezonken tijdens een storm op de Noordzee. Geen vloed bracht hun lichamen mee, zij kregen geen ander graf dan dat wat de diepte hen gaf. De jonkvrouwe op haar kasteel kreeg Terschelling als haar erfdeel.…

bruin gehard Witte broodjes worden ook gebakken En zwarte schapen hebben hoge hakken Het wordt haar zwart voor de ogen Als we in Nederland gaan betogen Tegen mevrouw V.N. de Herder Op haar zwarte lijst komt verder : zwarte zaterdag, zwarte cross zwarte band, zwarte markt zwarte koffie, zwarte thee zwarte drop, zwarte kleren zwarte rouw…

flatterend de eenzaamheid aardbeigouden doorheen zo'n moeilijke tijd wenend dreigen parels te bevriezen parelmoer schittert het verdriet tussen zwerfkeien, viel het laatste groen bekoort het warme ebbenhout de aarde niet dekt groetend stoffelijk overschot vertoont vaak diepbronzen toon kapot verlies kiest lijden, respecteert de tijd van rouw…

Want als ik blijf behou'en Gezang en de vreugd daarvan, - Dan weet ik, dat ik al wie rouwen Oneindig troosten kan.…

Haastig dicht naast elkaar op de sofa, zin je op te vreten Je mag schuilen in mijn schoot, ik lust je rouw ook bloot. Bruine en olijfgroene kijkers treffen en raken Lijfjes zo dicht verbonden, totale overgave raak! Elke seconde betekent weelde rijkdom ook dik vet verbintenis Wereld met ellende ook briljanten nep, nope betekenis.…