Alle inzendingen over Ruige Rijp

In onze tuin van Eden leefden wij onder bomen met rijpe vruchten. Er was vers water en dieren van het veld en vergezichten over het land. Maar achter de hoge hekken blaften steeds vaker de valse honden, met tanden die glinsterden in de zon trokken zij aan de kettingen van hun meesters.…

Vond jou weer terug in luisterdichten, dat speels gerichte onderkennen, en hart verplichte aandacht wennen zag jou dansen onder duisterheden met in de nacht het zicht op vrede voelde weer jouw ziel verzoeken vrij vol maanlicht het geschreeuw vervloeken probeerde weer onderliggend te begrijpen wat woord in geest en hart deed rijpen jouw…

Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan. o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast.…

Proef de roze bloesemblaadjes en blaas de rest van op je vlakke hand recht in hun uitdagend gezicht zodat ze aan het lachen en het dansen slaan met in hun slanke lijven reeds de rijpe zomer. Spring een gat in de lucht zweef als de zwaluw pas weergekeerd gedragen door de lentebries, in je mond een boeket viooltjes.…

En mochte ik maar, zo even, door Gods beschik, u, perentakken geven nen tovertik; ’t en zou geen pere krommen uw hout, voortaan: veel liever zie ’k de blommen, eer ze opengaan. ’k Zie geren, in de hoven, uw peren groot, de zonne zitten stoven, al rijp en rood; maar ’k zie wel nog zo geren uw blommen staan, de perels van de peren,…

bladeren ligt voel ik een goddelijk tijdsverloop dat houdt ons allen hier in evenwicht ook al zijn de tijden dan veranderd de aarde laat zich door niemand sturen zo mijmer ik dan zachtjes voort soms loop ik daar dan mooie uren door velden vol met sla en koren terwijl niemand mijn gemijmer hoort het is een prachtig landschap vol bijna rijp…

De dennen wiegen de eeuwig groene kronen In 't zachte blauw, dat aarde en al omspant, En in de diepte voor ons ligt het land, Waar duizend nijvren hof bij hof bewonen: Hier drijft een landman met de kracht'ge hand De vore' in de aard, die tijd en arbeid lonen, Oogst reeds een ander 't ooft welks rode konen De almachtige zomerzon heeft rijp…

Van wat Gods zonne rijpen deed Geen korrel ga verloren!…

De wind van de tijd is gisteren begonnen mijn profiel te slijpen, in het uur van vertrek de schaduwen van het gelaat te laten rijpen om daarna uit te blazen.…

Dra zult gij ‘t glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm’rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast ‘t wegen rijpen van het graan. o, ‘k Ben geen sterke; moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar ‘t is mij waar ‘k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast.…

Ik denk aan de tuinen, de bootjes, de vrijheid, het uitzicht tot aan De Rijp. Ik denk aan de ringvaart, de molens, de sluizen, aan de krommingen in de dijk. Ik denk aan de nevels, de mist, de sluiers, de prachtige luchten boven het land.…

Mijn geschiedenis is nog niet gedrukt en ligt verborgen tot wie het vindt, dan stuur ik het naar ieder kind in hun wel of niet begrijpen, laat het liggen tot hun tijd mijn ziel zal rijpen om zichzelf te plukken.…

nu ik luister naar meedogendheid van tonen toont mijn gevoel erbarmen, het opent wondertjes in mijn denkpatroon *** buiten graast de kou op het terras, het groen is grauw en dorstige vlagen wind hoeden de vragen die niet willen weten van rijm of rijp, het verliest ergens van maar van wat kunnen we beter niet vragen het voeren van…

We willen openbaringen in de zuivere speeltijd, het licht is rijp en doorleeft het verlangen naar een roerloze bruid die mij heeft opgeslokt.…

hemeldak zich sluit in een tijdloze melodie, een kameleon van geluid, zijn zwijgzame boreling waarin ik meer te biechten heb dan schrijven kan de geschiedenis is nog niet gedrukt en ligt verborgen tot wie het vindt, dan stuur ik het naar ieder kind in hun wel of niet begrijpen, laat het liggen tot hun tijd mijn ziel zal rijpen…

Maar 'k kom u zó maken, Dat gij rijp zijt om straks getroost te worden: - Gij zijt nog niet wat zulken moeten wezen. Uw monden twijfel-lachen, die voor dezen Nooit lachten, maar - vergeefs - kreten of morden: - Tot wie geloven zal de Trooster naken.…

Want ik geef die despoot Poetin groot gelijk, die schertsfiguur Erdohan geeft wapens aan IS en iedere staatsman wil wel een groot rijk, maar in wezen zijn ze rijp voor een kinderkres.…

vergissen in de daad van het leven vergt moed tenslotte rijst de vraag of de dood ook kan verdwijnen, verdwijnen in het niets alsof een droom de broze wolk ontwijkt waarin emotie de uitlaatklep is van het gemis nu, de leegte valt mee en de kamer blijft gevuld met warmte, ik zie je niet en voel je niet doch deze samenhang van loze woorden rijpen…

Tegen Kerst en het Nieuwe Jaar Zijn de wijngeesten goed gaar Oordeel maar Expressieve geur, kersen, rozen, kreupelhout T’is maar waar een mens van houdt Na zeven jaren kelderrijp Kan het zo door de afvoerpijp Smaakt heerlijk bij rijpe harde kazen Voor niersteenlijders met zwakke blazen Elegant van smaak, mondvullend breed Versmolten…

Een hechte vriendschap heeft geen ander streven, dan verdieping van beider geest, een hoger doel van het leven waarin het goed vertoeven is, een band, die verder reikt dan de openbaring wat eerder is geweest, wordt empirisch spiritueel zonder enige conventies, met als enig doel de lichtheid op te nemen, te laten rijpen.…

Rond Kerst en Nieuwjaar Zijn de wijngeesten goed gaar Oordeel maar Expressieve geur, kersen, rozen, kreupelhout 't Is maar waar een mens van houdt Na zeven jaren kelderrijp Kan het zo door de afvoerpijp Smaakt heerlijk bij rijpe harde kazen Voor niersteenlijders met zwakke blazen Elegant van smaak, mondvullend breed Versmolten met…

laat mij in haar spiegel Venus zien: zonder kleren parels of goud sta ik daar mijzelf te imponeren .....Dat is liefde, onvervalste .....liefde van binnen, schat .....Iedere vrouw die hier komt .....zou willen dat zij die had .....Nu is de tijd rijp .....omdat jij het bent .....dus pluk vandaag de dag .....voor een happy end .…

een bres nu de verbeelding tot haar spreekt Zij antwoordt met een hese strijdkreet De klauw van de vijand is snel sneller dan haar vermoeide merrie Dan slepen ze haar naar de kardinaal Radeloos wil ze uit een torenkamer springen door duimschroeven bedreigd bekent ze dat de stemmen doven Door een list verleid draagt ze opnieuw de ruige…

Dan loopt hij tastend langs de ruif der paarden, Verwelkomd door een dreunend hoefgeklop; Hij spreekt hen aan, en streelt een ruig behaarde, Een speels hem toegestoken manenkop.…

de vraag uiteraard waarom nog nooit nu wel wij van zee afgeleid over het rechte dijkpad met zicht vanuit den hoge op vernielzucht nieuwbouw villa's doorzonwoningen kris kras garages in wit grijs steen nieuwe barbarij de geest verdreven uit ruige landen even later ging ik vreemd prikkeldraad wegblokkades voorbij op kijkduin naar strand…

De wederkeer der zwaarden, zes helmen in getal berijden ruige paarden, verkennen het Ochtend-dal Zij zijn zich van ‘t gevaar bewust wat ruigheid mede brengt Daar in het dal van haren zwart en goud en adamant Dan als de mist hun blik vervuilt de wind langs stenen helling huilt wint angst des mensen harten vervloekt door oude smarten Zes…

Dan rijzen blanke rotsen En donkre bergen op, Begroeid met ruige bossen, Verguld aan rand en top. Dan spelen alle verven Dooreen met stille pracht, Tot dat ze, schoon en zacht, Versmelten en versterven, En zeggen: ‘Het wordt nacht!…

Dan rijzen blanke rotsen En donkre bergen op, Begroeid met ruige bossen, Verguld aan rand en top. Dan spelen alle verven Dooreen met stille pracht, Tot dat ze, schoon en zacht, Versmelten en versterven, En zeggen: ‘Het wordt nacht!…

In ruige herders en lieve engelen verkleed hadden zij ‘n zelfgemaakte kerststal meegebracht.…

Het gutsen van regen blust mijn brandend onbehagen en het water dat mijn groeven kust is rijp en zoet van oktoberdagen. De vlagen van onstuimige winden verdrijven de chaos in mijn haastig hoofd; ik leef weer op en kan me vinden in 'n bestaan dat me niet meer verdooft.…