Alle inzendingen over SPOORLOOS

De Amsterdamse metro heeft vierhonderd bestuurders op de loonlijst. Maar in feite zijn daarvan honderd nu al jaren pleite - hetgeen ook de directie zeer verwondert. Het is in Mokum bovengronds te merken hoe ondergronds daar de bestuurders werken.…

Je ging met slepende zolen, wadend door moerassluiers. Een schim van vervlogen weelde word ik. De deurklink knarst in de buikholte, waar de vleermuizen in hun winterslaap hangen. Vroeger voelde ik ze fladderen. Je twijfelt aan het eerste kruispunt tussen vloek en groet. 'Genoeg' is het inwendig bevel, mantra die ik herhaal tot mijn wangen…

het huis van onze liefde dat hier ooit heeft gestaan is spoorloos verdwenen de liefde is gegaan gegaan waar heen zal niemand weten misschien opgelost in de nacht of gestolen door een ander terwijl ik hier op je heb gewacht…

wanneer men in neerliggend gras enkel spoorloos weervindt dan is ze aangedaan weggegaan van zogenaamde betrokkenheid…

Wie zijn tv-programma ‘SPOORLOOS’ noemt - Een titel die hij nu wel zal vervloeken - Is bezig om de goden te verzoeken, Hij is een keer tot spoorloos zijn gedoemd. In mijn Latijn, al is ook dat niet best: Derk Bolt weet nu dat nomen omen est.…

Menselijk bestaan zal eens spoorloos verdwijnen; deuken in water…

kaartverkoop gestopt optreden is afgelast  pianist spoorloos…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij Snack Vander Laan denk ik aan jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan…

Ze liep vaak door het bos Door dorre lanen Met triestheid in haar ziel Waar ook haar hartstocht sliep Geen ruimte was voor tranen En dacht aan eigen leven Waarin geen vogel voor haar zong Die zij kon horen geen warmte haar omringde of om haar werd gegeven en zij ook niemand kon bekoren Tot op een dag een kar zijn sporen trok Met…

zal ik onder onrust blijven liggen of weggaan van dit pleintje wat me niet doenbaar lijkt met een kapot kompas en een gescheurde kaart met ergens in een achterzak een flard herinnering waarvan ik hoegenaamd de plaats of tijd niet kan zien en dus beginnen stappen, ergens naartoe, dichtbij, nee, zeker niet te ver, de volgende boom,…

Een spoorwegman in Rhenen Is niet op zijn werk verschenen Men maakt thans gewag Van buitensporig gedrag Waarna hij spoorslags is verdwenen…

ergens ben ik mijzelf uit het oog verloren en leef nu zonder spiegelbeeld zonder voetafdruk in het natte zand op de rand van het bestaan herken nog slechts mijn naam en vaag nog het gezicht dat toen het werd belicht er was en nog niet wist vandaag te zijn vermist…

De leraar zegt: waar zijn mijn jongens, damn! Ze zitten zeker weer eens flink te blowen Of swaffelend elkaar hun pik te showen Maar nee, de spijbelaars zijn in de tram Daar tracht men hen die naar ontsporing neigen Weer braaf en keurig op één lijn te krijgen…

de laatste trein heb ik genomen met bestemming "onbekend" zonder machinist en met lege wagons alleen ik ik alleen spoorloos…

We moeten allemaal naar Jan gaan zoeken Want niemand schijnt te weten waar ie is Ik hou het maar op de gevangenis De Fiod vond iets slordigs in zijn boeken Gelukkig is Monique vol goede moed Ze zei ons heel beslist: 't Komt vastgoed.' --------- AMSTERDAM - Monique des Bouvrie heeft geen idee waar haar echtgenoot Jan…

het spoor loos zocht ik de bron de wortels van mijn bestaan die plakkerig als stroop bleken te kleven langs het zwarte git van wegen die mijn vader baande zijn vruchten rijpten negen in getal in het vrouwelijk schoon waarlangs ruiende drift zijn potlood sleep als strepen van krijt op zwarte wegen diep gekerfde pijnen uit tranen van…

troosteloos zinloos eindeloos dit verdriet niet echt zonder schijn moedeloos mateloos spoorloos bij zoveel leed blijft zelfs de dichter woordeloos…

's Morgens heel vroeg liet ik hem uit hij wandelde zijn gewone weggetje door de tuin naar het hekje ik heb hem nog nagekeken Sindsdien is hij spoorloos net of je kind vermist is en toch verwacht je steeds dat hij aan de achterdeur klauwt Hij was gelukkig bij ons en wij met hem de brokjes, het hart en de tuin maakten zijn leven uit en…

we spelen spoorloos voor padvinders die houtjes wrijven offeren het vuur aan de maan die weer wolven doet huilen liegen de wereld vierkant ik zwijg je levend…

het sierlijkste ben jij niet maar het water waar jij in baadt en spoorloos in weerspiegelt in de rimpeling van huiver en hoe handen ontastbaar afglijden over je huid en hoe een liefkozing als een omstrengeling op jouw lichaam rusten gaat…

dood als ik ben doolt daar in toekomstig onbestemd verleden die dame die mij met haar oog moordde mij woordloos doorboorde en dovend spoorloos wegsloot in verdoken oorden: geen botje bloot geen smsje geen flesje meer geen troost…

Dan is zij vast en constant, anders is zij vluchtig verliest vorm en inhoud verlaat spoorloos jouw atmosfeer en slaat ergens anders neer.…

boeren protestanten De ene kerk stond hier, de andere daar In spot verdoemd, veroordeeld tot elkaar Tot in der eeuwigheid verdeeld in kampen Spoorloos de eigen geur in tijdcapsule Betoverd door de chic en elegance Odeur en klankkleur, engels douce france Verloren galm voorgoed uit de pendule…

wellicht is leven slechts illusie een ingewikkeld spel in hogerhand zonder ander oogmerk dan vermaak of tijdverdrijf en is de mens een onverwachte complicatie met eigen onbeheerste wetten van gevolg en oorzaak spoorloos op te heffen na verleende dienst…

Opsporing verzocht: een klein jongetje is al jaren spoorloos verdwenen. Het ene moment was die zielsgelukkig, het andere nam die de benen. Voel me verlaten en alleen, weet niet of ik zonder hem kan leven. Vraag me dagelijks af, waar het kind in mij is gebleven.…

Flip, flapper, spetter door de oceanen, Want dáár voel jij je in je element. We hoeven niet te weten waar je bent, of wat de status is van jouw organen. Wanneer je vrij bent en je voelt je fijn, Wil iederéén toch onbereikbaar zijn?…

Tenslotte verdwijnt zij liefde opgelost in leven spoorloos elke tederheid resteert aan het einde alleen de kus des doods Slechts de geest overleeft de dood geheugensporen van alle liefde klaar voor nieuw begin…

ik ben op zoek naar een luchtledig om spoorloos te verdwijnen zonder droefheid na te laten niet verantwoordelijk te stellen voor een gedachte van niveau evenmin als voor gebruik van drank een ruimte waar ik mij straffeloos kan bepalen tot beeld zonder geluid en mummelen zoveel als mij belieft ad infini……

letters liggen her en der verspreid bijeengeraapt weven ze niet de woorden welke deze ochtend nog spoorloos leken woorden vol hartstocht die schoonheid doet versmelten bij het ontdekken van de eenvoudige waarheid die aan de voeten van een ieder ligt -die maar horen wil-…

Hoe spoorloos moet je zijn, hoe vervreemd van fatsoen, als je kleine kinderen dit soort dingen aan kunt doen? Hoe zonder normen, zonder waarden, zonder sowieso iets van moraal, kun je zoiets uithalen. Sluit 'm op, gooi de sleutel weg, want dit soort kerels mogen niet loslopen.…