God moet mij geren zien
poëzie
3,8 met 10 stemmen
3.180 God zei dat ik een liedeke moest maken.
Ik zei dat ik niet kon.
Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven
zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven
en 't lied begon.
En 't lied begon te groeien uit mijn handen
lijk uit de mei het gras;
nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen
stond heel mijn herte rijp van liekens…
MASKERS
poëzie
3,6 met 21 stemmen
4.012 De mensen doen hun maskers af,
ze kijken vreemd elkander aan
verwonderd dat ze naast elkaar
lijk vreemden staan.
Nochtans ze stonden zij aan zij
in zelfde strijd voor zelfde brood;
sleepten zij niet dezelfde sleur
van zorg en nood?
Viel niet dezelfde klacht en scherts
van uit hun bitter blije mond?
Was ’t niet of men de hele dag
elkaar…
DOOI
poëzie
4,2 met 6 stemmen
1.719 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3,3 met 10 stemmen
2.024 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4,0 met 5 stemmen
2.234 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3,9 met 7 stemmen
1.667 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
MOLME BOOM
poëzie
3,1 met 7 stemmen
1.423 Wie zal 't u aanzien
die leproos van voet
diep met uw wortels
in verrotting wroet
dat gij nog 's avonds klimt
langs weke bladertrappen
en boven uw mizerie
met de sterren staat te klappen?
Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondenmantel zoomt
dat gij…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4,0 met 24 stemmen
3.266 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
De stille zonne daar ik zit
poëzie
4,2 met 4 stemmen
288 De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning,
in de oude lijste van een groene en rode veil;
van al de bloemen op mijn mond de milde honing,
en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil;
een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen
de weiden en de Leië in lage zonne-brand;
van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen,
en van…
de poort
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
138 tijd gespiegeld in de stikken
van mijn oma’s Zeeuwse dracht
ik hoor theedrinkende terrassen
een sigaren rokend zware stem
bij kar en kraam kletsende vrouwen
de luide schreeuw der marktkoopman
ik ruik de in een ton gerookte paling
de geur van varken, paard en koe
van zilte vers gevangen vis
van pas gerooide uien
ik slenter terug de schaduw…
Schaduw
hartenkreet
2,8 met 6 stemmen
928 Schaduw,
schijn of onderdeel van mij.
Naargelang de dag,
vóór mij,
achter of opzij
maar steeds standvastig nabij.
Zelden opgemerkt
of vereremerkt.
Zonder echter; ben ik er niet.
Een wezen zonder schaduw;
is een lichaam zonder ziel.
Schaduw;
voorafbeelding van het leven.
Nooit stil,
altijd anders.…
Schaduwzijde
hartenkreet
4,8 met 4 stemmen
437 mijn schaduw gaat altijd
voor me uit
hij brengt me waar
ik wezen moet
bang hoef ik nergens
voor te zijn
hij vangt de eerste
klappen op…
Schaduw
hartenkreet
4,3 met 16 stemmen
1.632 Bevrijd zal ik pas zijn
Wanneer de schaduw
Mij in zachtheid bedekt,
Stil in duisternis uitgestrekt.…
Holbewoner
netgedicht
3,5 met 4 stemmen
625 afgescheiden van de buitenwereld
donker als de nacht, een holbewoner
lichte vlekken vormen zijn ideeën
de spelonkwand tovert zwarte schimmen
op het netvlies van een onvast weten
twijfelachtig grommen ze te glimmen
met een naam de zekerheid te heten
en hij wist dat buiten deze zwartheid
helder stralend, wetten moeten werken
ver voorbij de schaduw…
Schaduw
netgedicht
3,2 met 10 stemmen
462 Door de tijd getekend
sleept ze traag zich voort
verschuilt zich achter vormen
die ondoorlaatbaar zijn
Krachtige vingers nemen
groteske vormen aan
een veldslag is gewonnen
als de zon zich buigt…
in de schaduw
hartenkreet
3,7 met 3 stemmen
808 het was
stil vandaag
ik was niet
alleen
verwarmde me
aan de zon
in de schaduw
van jou
niets zeggen
vertelt soms meer
dan dreggen
naar nutteloze
woorden
het was
stil vandaag
bij jou…
Afscheid
hartenkreet
3,9 met 7 stemmen
2.135 Er staan twee mensen
Aan het eind van de straat
De zon op hun gericht
Schaduwen vormen zich
Aan hun voeten
Geschreeuw
Weerklinkt tussen de huizen
Ze gaan allebei een andere kant op
Vormen zo hun eigen weg
Schaduwen blijven achter
Het staat op de straat geschreven
Lange tijd verstrijkt
Lantarenpalen floepen aan
Mooi recht in een rij
Nu…
haiku
netgedicht
3,5 met 4 stemmen
345 Wind en zon maken
van mijn losgeraakte haar
een Medusahoofd…
Heel nabij verlangen
hartenkreet
3,2 met 12 stemmen
1.296 Je bent
die donkere plek
op witte lakens
die milde schaduw
in de nacht
je bent
dat heel nabij
verlangen
dat net
dat mij wil vangen
je bent
dat dobberen
op de gracht
dat lenig
op mij wacht…
onzichtbaar
netgedicht
3,5 met 38 stemmen
2.231 ik zag niet
hoe jouw ogen zochten
langs de bladeren op de grond
alsof je leefde
in de dood
met hen
de laatste schaduw nog leek vast te klampen
en uiteindelijk besloot
nogmaals zeg ik je
ik zag het niet
noch het tuinpad
waar je laatste voetstap
nog afgedrukt staat
-als bemind-
ik zag niet hoe je naar me omkeek
ik hoorde…
10 mei
hartenkreet
1,2 met 5 stemmen
513 Aan de schaduw van
de bomen kan je het zien
de zon staat al hoog…
bert andré ( voor mieke)
netgedicht
3,5 met 8 stemmen
1.313 ik zie nog hoe je altijd
noodgedwongen
in zijn schaduw liep
- hij was zo'n grote man -
en hoe hij dan weer
jou steeds opnieuw
in het zonnetje zette
- hij was zo'n warme man -
hoe groot is nu
die lege plaats naast je
niet enkel pijn en eenzaamheid
maar vol herinneringen
hij was in dit leven
zoveel mensen tegelijk
dat zijn afwezigheid…
schaduw
hartenkreet
3,1 met 8 stemmen
685 Ik verstopte me voor de zon
omdat ik bang was
dat zij teveel van mijn gedachten
in mijn schaduw zou vinden
Want met mijn schaduw
leef ik in harmonie
ben ik één geheel
licht en donker
soms enorm groot
en af en toe heel klein….…
Dat deert toch niet
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
241 Wij gooien alle twee
onze schaduw voor ons uit
'k word alsmaar kleiner
zeg je
en je kijkt eens naar mij op
ja zeg ik
maar dat deert
toch niet de zon…
Als de schaduw valt
netgedicht
4,3 met 28 stemmen
1.468 toen de duisternis
mij overviel
restte mij nog
het tasten en zuchten
alsof ik ook
voor deze dag
moest vluchten
ik stiet
tegen een muur
doch
plots zag ik weer
het licht
een ingebouwde
schakelaar
was voor
mijn wijsvinger
gezwicht
*
Wenn der Schatten fällt
wenn die Finsternis
mich überfiel
blieb mir…
Mijn schaduw
hartenkreet
3,6 met 14 stemmen
1.755 Er zijn van die dagen,
dan loop ik me voorbij
Dat kan toch helemaal niet
want mijn schaduw
houdt me bij!
Er zijn van die dagen
dan doe ik helemaal niks
Dat geldt ook voor mijn schaduw
overwerken doet ie zich dan niet,
hij is dan vlak bij me.…
Ik ben jouw schaduw niet
hartenkreet
3,6 met 38 stemmen
2.555 Ik ben jouw schaduw niet,
niets dat ik achterliet,
het zonlicht ging verdwijnen,
nu zie ik hem weer schijnen.
Ik ben jouw schaduw niet,
door hem, die de zon weer schijnen liet,
laat ik me eindeloos verwarmen ,
in liefdevolle armen.
‘k Beleef het leven nu in zonneschijn,
geen schaduw meer te zijn.…
Op blote voeten
netgedicht
4,0 met 9 stemmen
188 Wie zal het zeggen
hoe het begon
mijn schaduw in de jouwe
jouw adem in mijn ziel
gedragen door de wind
op blote voeten…
In de schaduw en het licht
hartenkreet
5,0 met 3 stemmen
462 In de schaduw en het licht
is alles gezien gehoord en gevoeld.…
eroverheen
netgedicht
3,8 met 8 stemmen
314 want kraaien hadden velden
nog lang niet in bezit
we deden toen alsof
er nooit een schaduw nog zou komen
de zon streek neer en bracht
met iedere glimlach
meer leven aan het licht
overbelicht, maar het deed niet onder
totdat het onheil binnenkroop
zijn schimmen ver naar voren
je daar met stijfbevroren angst
niet overheen kon komen
nu…