Alle inzendingen over Schopenhauer

Af en toe ontmoet hij haar twee keer in de trein 's-morgens bij het heengaan 's-middags bij het terugkeren ongeveer twee keer per jaar Zelfs als hij tegenover haar zit en glimlacht, verheugd haar te zien, leest zij verder in Schopenhauer ernstig en ingetogen terwijl hij Schopenhauer niet kon lezen in het openbaar zonder tranen…

Staand op de brug, die alle oevers bindt, kijk ik naar het theater van het zijn. Ik voel de verbondenheid van het bloed in mijn aderen met de brede stromen onder mij. In de eindeloze strijd van het “ik” en het “niet-ik” wordt de liefde gedood. En toch zij sterft niet, maar herrijst als een Feniks uit de as van het mededogen. Alles…

Slechts zelden las-ie Schopenhauer: hij had het druk als hopensjouwer. Zo 'n hoop gaf hem maar weinig lol. Hij taalde steeds naar alcohol. Met weemoed dacht-ie aan de hoop consumpties die hij vroeger zoop. Aan 't lijden kwam een einde, want de allergrootste olifant vertrapte hem. De man ging dood. Zo hielp het dier hem uit de nood.…

Dan was ik aardiger van aard En uiteraard jou ook veel trouwer En vond ik niet als Schopenhauer Een vrouw de inspanning niet waard.…

In tijd is een uur 5x12 minuten, maar hoe verhouden 3600 seconden in 4 kwartieren zich ten opzichte van het lopend uur dat in 60 minuten is afgetikt...?…

Ik heb Schopenhauer en Nietschze allang opgeknoopt en met die Kierkegaard heb ik korte metten gemaakt. Strindberg, Kafka en Stendhal heb ik doorgespoeld en zelfs Rimbaud heb ik in zijn sop gaar gekookt.…

Toch is hij professor aan vele universiteiten, in zijn aura prikken Nietzsche en Schopenhauer, je kunt de veelbelezen man heel wat verwijten, maar in deze ijstijd niet van een iceshower.…

hem aan het likken slaan ontkent Descartes, wil niet denken wil drie minuten niet bestaan Ze lacht haast, denkt: Es Ding an Sich laat zich geduldig penetreren nog tien seconden en dan liegt ze zoals al die and’re keren Tentamen en ze leest de vragen en weet dit is haar finest hour begroet de vrienden van haar dagen kust op de wang haar Schopenhauer…

van vier, op zijn harmonica Des Knaben Wunderhorn Als jood voelde hij gaandeweg dat men hem buitensloot maar ging z'n eigen weg en mocht als gymnasiast van vijftien naar 't Conservatorium te Wenen, speelde reeds op school muziek, vergat daarbij volkomen zijn omgeving als 'publiek' Begeerde Wijsbegeerte las naast Arthur Schopenhauer…