Alle inzendingen over Schouwburg

'k Liet door de schouwburg onbestemd mijn blikken waren terwijl ginds de opera wegschemerde in de vert'. Bewustloos scheen mijn geest en 't bleef koud om 't hert. Dan kwaamt ge - een lichtglans - voor mijn dolend oog gevaren.…

niksvermoedend ging ik zitten naast het net geklede gezelschap op een houten stoel in de halfronde zaal, de muziek begon: het leek alsof ik door een vloedgolf werd geraakt, ik kon nog net op tijd mijn benen schrap op de grond zetten, mijn handen versteend op mijn knieën, jammer ik werd toch weggeblazen de ruimte in en onder mij bewogen…

Het waren geen gezworen kameraden Daarvoor verschilden zij toch simpelweg teveel Maar ze hebben op tv en op toneel Ons met vermaak en humor overladen Bij de schouwburg in de hemel zijn ze blij Geen duo danst daar de Bostella zoals zij…

Musea, schouwburg en theaters dicht, Cafés en restaurants zijn ook gesloten. Wie sporten wil wordt streng teruggefloten, Geen festival krijgt nog het groene licht. Wat overblijft is enkel slappe hap, De krenten zijn volledig uit de pap.…

Een nieuw seizoen voor schouwburg en theater Voor HBO en universiteit Alsook voor alle scholen, wijd en zijd Plus nieuwe kwelling voor de beeldbuishater Wat in de lucht hangt lijkt hier de vertolking: Benauwend, met een dreigende bewolking…

Een eigen schouwburg èn een eigen beeld Had Willem Wilmink al verdiend bij leven Ze mogen hem gerust dit bolwerk geven Na alles wat hem reeds werd toebedeeld Zijn repertoire blijft echter verder reiken Dan alle al te aardse huldeblijken…

Het is wel in een uithoek van het land De Middelburgse Schouwburg is ’t decor Gelukkig gaat het dit jaar echt weer door Maar houd wel uw QR steeds bij de hand De Wijs, Van Pamelen, de hele top Van light verse-dichtend Nederland treedt op…

Duizenden mensen lieten we vertrekken, duizenden keren een mens lieten we hier verrekken. Koffers zinloze bagage weg zonder woorden, de laatste illusies voor het zielloos vermoorden Wij wisten het wisten het uit ons brein, we wisten het niet waren onwetend van de pijn. Wij konden ‘t niet helpen het zijn toch die anderen, kon ik er…

ambitie kent de trap omhoog weg uit de slangenkuil van maten naaierij en pennenstrijd jaloezie en penisnijd zelfs in de kleine scènes rammelt het decor door ziekelijke twisten wat goed en beter is wordt steevast gefileerd later weggegooid als rotte vis het leven speelt toneel in de schouwburg van bestaan nog altijd zijn er toeschouwers…

'k Liet door de schouwburg onbestemd mijn blikken waren terwijl ginds de opera wegschemerde in de vert'. Bewustloos scheen mijn geest en 't bleef koud om 't hert. Dan kwaamt ge - een lichtglans - voor mijn dolend oog gevaren.…

Geen kind de schouwburg lastig zij, Tabakspijp, bierkan, snoeperij, Noch generlei baldadigheid; Wie anders doet, wordt uitgeleid. III.…

ik waan mij onbespied toch weet ik dat jij mij ziet want je bent mijn publiek als de gordijnen opengaan zie ik jou daar staan met de verwachtingsvolle blik op mij gericht met kushand en lach geef ik mijn binnenkomers weg nog zitten al mijn dromen in het hart verscholen in het ultieme va et vient raken wij aan opperste…

Dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar mij toch de muren murmureren niemand snoert hier Job de mond…

dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar me berg me muren hier murmureren niemand snoert nog Job de mond 27 januari Holocaust Remembrance Day…

onder één hoedje de enige saamhorigheid dat nog bindt de poppen zitten met hoge gesteven boorden om hun hals te wachten tot ze worden opgewonden de sleutel omgedraaid ze praten en lopen over de planken een lieve lust toonbeeld van vermaak voor het decadent publiek dat juicht en klapt met stormachtig applaus in de schouwburg…

Door de stille straten van het kleine stadje waren wezens rond vinden slechts koude en gesloten deuren op zoek naar warmte Gevangen tussen dag en laatste uren nacht figurerend dominerend in een vale schouwburg tussen schijn en zijn De schijn van schimmen zonder verse schaduw verdwijnt pas uit zicht als de zon verschijnt aan de grijze…

Om met een hoofdletter te beginnen Ben ik iets te klein Deze legendarische band Ze stoppen en dat doet pijn Als een rode draad In gekleurde klanken Door het leven Laten we ze bedanken In een schouwburg genezen Van een krankzinnige tijd Het is voorbij Het kent geen spijt Elke dag valt iets te vieren In het klein en in het groot Geschiedenis…

Hemelse schouwburg, engelen dragen maskers, doek valt voor de zon.…

ik stapte in een wereld anders dan buiten niet wetend wat ook te verwachten een stenen gebogen hemeldak en plavuis in Jugendstill als grond van een gevulde leegte het stilteorgel bonkte mijn verloren rust ik was nietig en toch zo trots dit was goddelijk gecomponeerd door mensenhanden ik waande mij even de organist in deze schouwburg…

De schouwburg zijn geheime woning. Zijn huid een regenjas, want uit de hemel van het toneelhuis vallen tranen. Het leven dat hij doorneemt is onecht en nabootsing. Opdracht de vluchtige kroniekschrijver te zijn. Gedacht, dat, als woorden adem zijn, als adem leven is, niemand nog adem heeft als het gordijn valt.…

Ik weet niet of ik je nog zou herkennen onverwacht op straat of in een schouwburg Je stem zal bekender zijn zacht met iets van staal erin ik heb je nog niet gehoord In mei het bloeien van bloemen de nectar door bijen gemaakt Lentehoning die zo licht smaakt nog niet met bitterheid geraakt De geuren blijven van je haar je huid als zachtheid…

'k Ga met haar stappen van schouwburg tot sauna bospaden bewandelen en stranden afstruinen hangen op terrassen en in tuinen rond flora en fauna 'k Ga met haar knuffelen en tutten op de bank over wat de liefde is met soms een glas fris en dan weer sterke drank 'k Ga haar vasthouden in voor- en tegenspoed achtergebleven kreukels gladstrijken…

Noordeinde en Binnenhof, hup Holland hup, de schouwburg en Lange Poten. Natuurlijk indisch eten en het ijspaleis 's nachts in de Passage hoorden we eenzame stappen onvast en hol. 's morgens katerig bij Mesdag en daar pas schoten mijn ogen vol. Bij golven en scheepswrakken vissersvrouwen en eenzaam kind.…

een bankje op een lommerrijke laan als rustplaats bij het zomerse flaneren bevolkt door oude dames, dito heren die 's avonds stemmig naar de schouwburg gaan vergeten is hun jachtig bestaan de drang naar altijd meer en het presteren het spreekwoord klopt: de tijd zal het ons leren de rust staat bij de grijsaard bovenaan Den Haag hoeft…

Ik zat op een balkonplek in een schouwburg te Coevorden, toen ik jou zag spelen in een toneelstuk over Swiebertje, gespeeld door Joop Doderer, ook een idool van mij.…

Je zou hem geen stuiver geven als je niet wist dat hij een expert is op het gebied van Anne Frank, WOII en Mokum als je niet wist dat hij bezoekers rondleidt in de Hollandsche Schouwburg delinquenten met een taakstraf begeleidt publiek om zijn vingers windt wanneer hij de microfoon ter hand neemt om het leven te bezingen.…

Geen verhoopte schat bekroont hun verlangen; de speurders treffen een schouwburg, voorgoed, dankzij Panda 's hulp, vrij van zelfbelangen.…

De duurste kaarten zijn zelfs uitverkocht Alle plaatsen zullen dan ook bezet worden voor Die eenmalige jaarlijkse opvoering van de Troonrede Deze krijgt eindelijk de plek die het verdient in De Hollandse Schouwburg, op het Toneel Een stuk met één akte, op- en afgang Maar zonder applaus, wel een driewerf hoera Met in de hoofd- en bijrollen…

In de Goudse Schouwburg keek ik vanaf een riante zetel naar 'Hedda Gabler' met Karina Smulders in de hoofdrol. Ik genoot van die 19-de eeuwse sferen en de sierlijke, lange rokken van de vrouwelijke actrices.…

"Ik heb het gevoel dat ik al mijn blaadjes verlies" sprak de oude boom waar men het allerbeste mee voor had waar alles goed mee zou komen maar die niet wist of hij de herfst zou doorkomen met ongekende stormen en zure regens laat staan de winter met sneeuw, ijs en bittere vrieskou Maar uiteindelijk zou alles goed komen ondanks de ontkenning…