Alle inzendingen over Siësta

Wie geboren is met een siësta-gen vindt in Hellas heel vlot zijn Eden. Er wordt rijk geschranst, sirtaki gedanst. Europa betaalt wel de ferryman.…

in een boomgaard vol olijven zijn wij wetenschap aan 't bedrijven maar door de siesta in dit land houden discussies nooit lang stand dus zullen we nog even moeten blijven…

Het is te warm, ook voor die beestjes dus gaan ze hup, de schaduw in zodra de klok geslagen heeft om na het siësta wederom, te grazen. Zelfs de hond heeft het moeilijk dat is goed te zien en te bedenken dat die geen vacht meedraagt geeft aan, het is warm vandaag.…

Siësta, engelenmuziek strooit heilige woorden in mijn oren tekent ze voor en achter in reliëf in hun schelpen. Doezel ik of heeft iemand de bloemen gewekt?…

het was de stilte van de nacht die jou aan het dansen bracht zo uit de hangmat die een siësta lang je chaosdromen netjes heeft geordend het rugzakje heeft geschoond van alles wat jij nog had meegenomen frank en vrij beweeg je op de wind vindt balans in de open hand van het universum met sterren in je ogen geef jij je volledig…

Net ontwaakt uit zijn winterslaap dacht hij aan een siesta. Een schaap hangt zijn vacht te drogen bij de haard. In de lucht hangt een buizerd stil -hij bidt. Ei breekt in zachte nestwarmte - donsveertjes. Het land is vol waar kunnen vogels zich nog nestelen?…

onder donker loof weidt schaduw uit over rust en stilte woorden lossen op in verwaaid geluid van een verre kerkklok over het trillend land komen de boerinnen manden aan de hand kleden zijn gelegd het maal bereid na danken voor de spijs zo biedt de boer de lange zomerdag het hoofd eten en siësta onder donker loof…

weet je nog van een dag samen (gezegende uitzonderingen) maakten we een klasseweek een voormiddag met rustig maan- en dinskarakter de middag had een woensgangetje en donderse siësta-uren gleden mooi in vrije stijl naar zaters later en dat bleek tedere zon te zijn en als het even kon bleef ook de nacht daar deden we dan een maand…

ik zie heuvels goudgeel rijpen onder de zomerzon idyllisch vlijen dorpjes hun huizen in siësta rust rondom zuidelijker kleuren druiven tussen donkergroen in het patroon van toen hier kaalt de rots zoeken wortels een bestaan in eeuwenoude trots er wordt naam gemaakt met wijn uit oude gaarden vloeibaar goud uit de zo schrale aarde…

het regent olijven tussen stukken schroot en puin stof van eeuwen dwarrelt moedeloos in de oude binnentuin ooit waren muren zomerwit kleurden geuren siësta in restanten schrijnen zij wat er van over is er is geen mens om de oogst te rapen alleen wanhopig klagen waar ooit stilte heerste van de middagrust fluiten bommen in…

had klanken geleerd in melodieën die raakten om van hen die ze hoorden betere mensen te maken speelde en zong zonder kind of kraai honden waren verdwenen of namen de benen droef werd het lied in tonen die vluchtten alsof de coupletten ook wilden rusten pas op het eind klonk diep in het dal een schamel geklap de siësta liep af…

de zon verdampt de mensen op het plein en blakert het gesteente ze rusten peinzend aan de schaduwkant gelooid op het gebeente de huizen hoog de straten donker smal warmte ademt traag verval de luiken zijn gesloten binnenplaats met groene rust koelte die de warmte kust stilte spreidt de zomer uit vervaagt de middag in siësta de…

de zomer komt het land verkennen uit een koele zee blauwe lucht en zoele winden nemen al haar geuren mee ze zindert richting horizon kleurt weide geel torens trillen krom de warme lucht wordt hen te veel vogelkoren zijn verstomd mensen worden mat siësta biedt serene rust er is niemand meer op pad zon zal blijven stoven tot…

ik heb ze weer gezien de spaans sprekende duiven hun ruiven vol middagzon in verlaten siësta tijd een balkonnetje op het zuiden en het voorzichtig luiden van de klokjes in de ijle morgenstond waar landarbeiders al uren bezig zijn met de aardbeioogst waarvan smaak en geur het knapperig stokbrood feestelijk rood kleurt hier…

terug te vinden de wegen zijn er zwak en vaag geen huizen aan de flanken de geesten van het landschap wonen zonder dak en wand vlak zijn de velden zelden grillig de waterranden van de oceaan sentimenten slaan op holle rotsen de trom de melodie van de maanstand bevrucht het koninkrijk van bontkragen en vistuig vulkanen houden in de berg siësta…

Net ontwaakt uit zijn winterslaap denkt hij aan een siesta. Modeontwerpers proberen steeds iets ouds te ontdekken. Zij breit spelden op zijn mouw waar geen aap uitkomt. Voor eeuwig jong - de cosmetische industrie vaart er wel bij. Facelift - haar gezicht blijft in de plooi.…

We waren bij Pepé geweest in Campana, tinto gedronken, voordat de siësta begon. Wat praten met Alfonso en Amador, in onze handen- en voetentaal. Maar jij wilde weg en wist niet waarvoor, of we naar ons huis terug konden gaan. Je liep traag nadenkend pas voor pas.…

seizoenen veranderen en we bij tijd en wijle de hovenier die het jaarsveld laten harken de tuin van ons hart laten wieden hij zijn sporen trekt met zinderend vrolijke trillers tranen als dauwdruppels doet ontstaan met zijn bulderende lach als jagende wolken lege plekken vult en zo het leven spektakelt het jaar rond genieten wij de langdurige siesta…

dromend over schaapjes, wolkenluchten regenbogen, vliegende schotels die vreed- zaam door de lucht heen vliegen en verder slaap ik nog, wat ik daar moet weet ik niet, maar het helpt de nacht te verdrijven het helpt m'n zinnen te verzetten en daar ben ik buitengewoon dankbaar voor- en verder schrijf ik stukjes en droom wan- neer ik siësta…

Een niemand heeft Koning Alfons uitgedaagd: die sliep zijn siësta terwijl hij wat knorde. .......................................................... *Alfonso X, bijgenaamd 'Alfonso el Sabio' was Koning van Castilië en Leon van 1252 tot 1284 AD/CE.…

Tussen uitlopers der sierra nevada en costa del mediterrana na de siësta de matinees vullend met ritten naar gokhalcasino's aan 't piazza d'espagna sevilla In halfduister ter middernacht zijg ik neer op zachtwelvende peluws onder klamboebeschermd baldakijn in mijn pronkbed in 't private boudoir Genietend van pennies from heaven…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

Luie lome zomerdagen zonnehitte vult het huis jij slaakt naakt een diepe zucht ik lik zacht jouw kruis. Later liggen we hand in hand zij aan zij een ijsje te eten oververhit maar zeer voldaan voor we zo weer verder zweten.…