Kop als uit graniet,
gelijkend op een
Romeins Imperator
Zeven Symfonieën
zijn in gestrengheid
en volmaakte architectuur
daarbinnen ontstaan.
Donkere muziek in
leisteen kleuren.
Ook verwondering als
van een kind in een
sprookje.
Bossen, feeën, trollen.
"Tapiola".…
zwaan zwaan zo mysterieus
laat je niet verleiden
die onheilspellende
onderaardse rivier af te gaan
waar leidt hij heen
geesten zullen je bestoken
je zult mogelijk
worden gebroken
zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je
enkel tot het zijn van het gezicht
de naam die Jean Sibelius heeft
gegeven aan z’n symfonisch gedicht…
Ik voel mijzelf een Sibelius-cd
ik voel mijzelf prachtige natuur die stil staat op een oude foto...
mijn hart wil zingen
majestueuze klanken wil ik klinken
maar mijn geluid zit in een jewelcase
en niemand zet mij op.…
manier las
de vraag invulde over
hoe alles begon
zag hij de zwaan
en wist zo behoort
het te zijn
zo zou het moeten gaan
zo is de liefde teer en fijn
bij elkaar blijven verbonden
in vrede tot het eind
en veel later hoorde hij
die dromerige gevoelige muziek
waarin de zwaan werd vastgelegd
in een woordeloos lied
door Saint Saëns en Sibelius…
maar we worden weer ouder dan voorheen
en we hopen onderweg in een auto met visum
en driekwart fles wijn op weg door ons heen
toch nog heldere klare ruimtes te kiezen
voel een licht schudding in de schouders
waar dacht ik aan toen ik daar bedrijvig door
de tunnel reed met bijvoet sibelius en ouders
en het graf in moeder aarde de omnivoor…
Dit jaar is mei een
Valse triste lente
Een trage droeve wals
van vocht en kou
Als een passaggio die
voorbij gaan zou
Pastoraal in bloei
finalemente
Het Lenteoffer klonk
al vroeg in maart
Straks roert dan, hopelijk,
ook Mei z'n staart…