Alle inzendingen over Sim

Achmed schrok zich grijs en prevelde jij toch zeggen tegen vriend Sim lok vrij…

een loszittende SIM-kaart zegt ze verklaart de slechte verbinding tussen ons en sorry seems to be the hardest way om te duiden het doet er allemaal toe maar veel minder dan verwacht zij drinkt haar milkshake op en brengt in Leuven stormen in Den Haag tot bedaren…

met jouw ene oog werd jij te beperkt toch gevonden door de fokker van jouw stam wat net nog maar begonnen jouw leven al voltooid dreigde uit het stamboek zo geschrapt afgewezen en verbannen mochten wij jou welkom heten als het maatje van jouw vrienden neefje sim eerst en deugniet ollie later van peuterjong tot opa-oud kwispelend veroverde…

Breng in een bakpan olie aan de kook, En laat je nieuwe iPhone erin zakken, Vervolgens laat je het een poosje bakken, Totdat je vlammen ziet en zwarte rook. Je hebt rabbijnen die hartgrondig menen, Dat dan het kwaad der wereld is verdwenen.…

Al heeft de sim een gulden rok, Zo is 'et toch maar enkel jok; Want schoon zij met een grote pracht, Wordt deftig in het spel gebracht, En dat ze voor de eerste maal Komt prachtig treden op de zaal, Komt wonder moedig aan de dag: Zij is een aap, gelijk ze plach'; Want eer men nog de rolle sluit, Zo kijken hare grillen uit, Want zijde, goud…

Ja, ik leid de stoet opgetogen massa die deze dagen doet alsof. Maatpak verdwijnt in veel te grote schoenen valse lach achter bonte verf die hun roodomrande ogen laat zien hoe ze werkelijk zijn. Zuipend, kruipend komen ze tot hun recht omdat ze net hun maskers hebben afgezet.…

Mijn dochter weet niet beter dan dat ik altijd heb bestaan. Geboren in een verre oertijd en nooit meer doorgegaan. Zij gaat met anderen parallel, ze gaan van klein naar groot. Zij weet niet beter dan dat ik van altijd ga naar dood. Maar nee mijn kind, ik ga niet dood, ik heb het eeuwige leven, ik ben van oertijd tot vandaag altijd hier…

Nergens liefde en haat zo vervlochten als op de brede multibaans straten, waar elk door eigen godvruchtige sim het ritsen aan anderen moet laten.…

filosoferend over extremen in het goochelen vatte hij het konijn in de hoge hoed bij de horens en wist terstond dat er iets was misgegaan…

N'oubliez jamais que j'ai gardé au cours de ces années une sim- ple vie totale, dédiée à vous, mon terminal fini, mon cher. Ecrivez-moi, je vous empris pendant cette nuit d'une neige fondue et tous les autres temps de ma solitude glacée... N' oubliez jamais que je reste seule maintenant.…

kleintjes die jou een trotse oma maken van hellenraadstraat in rotterdam tot waldhoorn en de erasmustuin overal weet jij het thuis te maken zoals nu het ringvaartpark voelt mijn meisje mijn lief ieder die dichtbij of verder weg zich vriend of vriendin weten mag jij bent er voor alles en iedereen zoals voor jouw hondjes ook van boomer en sim…