Sjalom..je smeekt als kracht om vrede
in mijn hoofd daar zag ik jouw zang,
deze gigantische muur..
de allerheiligste oude inscriptie
symboliseert eeuwenoud verlangen,
een zang des strijds waarin jij leeft..
Ooh Sjalom..
hebreeuws hart, dat bloedend spreekt..…
Sjaloom galmt luid vanuit een toren
vriend en vijand geven elkaar een hand
aan de frontlijn ontstaat een broederband
door Het Kind dat tussen hen is geboren
Sjaloom is het, wat ze beiden graag willen
soldaten wisselen hun sigaretten en wijn
ze willen geen oorlog, maar vrienden zijn
het heimwee naar huis doet hen verstillen
na Kerstmis…
men bidt om vrede
in welke taal dan ook
tijdens de schemer
herbergt het dal haar doden
iedere dag opnieuw
tranen zijn niet aan te slepen
evenals kisten
de zon verzoekt Ares
om vrede, salaam, sjalom, pax
te verzegelen met vers geboren regen
zodat men het prille begin
kan omhelzen in alle vrijheid…
als drie sterren
aan de hemel staan
zacht twinkelend
de dag verdwijnt
in het sluipschaduwen
dat deze nacht inluidt
kijken wij op
de kleine kaarsenvlammetjes
met hun trillende kopjes
langs de muren
zijn onze lichtjes van vrede en geluk
volgend jaar in Jeruzalem....…
Voor alle mooie mensen op dees’ aard
zijn ereplaatsen in het paradijs
waar jij je aan een troostentafel schaart,
aan ’t einde van een o zo zware reis
Het aardse leven stelde j’ op de proef,
het werd je stuk bij beetje afgenomen
hoe diep de kuilen ook die ’t noodlot groef
wilskrachtig bleef je opstaan, bleef je dromen
Sjalóm en vaar bergóp…
samen hand in hand op weg
naar vrede
zijn rug naar de schaduwkant
zijn ogen gericht op de zon
die kleine man bracht licht en hoop
maar duisternis die overwon
ook deze keer
men schoot een waarlijk mens
onmenselijk
in nog geen vijf seconden neer
men nam 'gewoon' zijn leven
vervloekte hem
om zijn doel
zijn missie
en zijn streven
Sjalom…
en Hamas (sjalom)
hun versgebakken bestand en
regenden raketten
op de hoofden van Palestijnse peuters
zonder paraplu of parasol
nog weerlozer
bijna weekend
in Fabeltjesland
Belgische baby’s die hun middagslaapje zo wreed voelden ver-
stoord door man met mes
zelfs bijl
en doodgewoon in Rotterdam
een docent die
het leven niet…
331
Bezig met laden