30 resultaten.
Smeltkroes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 ik heb de
geluiden uitgeplozen
die de wind waait
in tal van kleine hozen
de werveling
van hoge tonen
komt nooit uit het
ruizelen van grote bomen
zij dekken
alles toe met een
groene plasticiteit
beletten ons openheid
lief en empathisch
trekken ambachtelijke
sporen hun melodieën door
de smeltkroes van het leven
daar waar de…
Zwart en wit decor ?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 268 door, zwart en wit in
een mondiaal decor en elke
tik de wereld verder draagt,
de pragmatika van regelmaat
in het tijdsbeeld met haar
uitgesleten treden, spiegelt
zich naar verbeelding op een
denkbeeldige trap, geplaveid
door lijden en gebeden, verandert
alleen de kleur van het raderwerk,
bestaat er meer tussen zwart
en wit in de smeltkroes…
De doden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 Dikke mist domineert de ochtendtuin
die dichten doet, dichterbij de duinen
en in de smeltkroes van emoties
slaapt de dood nog steeds in duisternis
luisteren de doden steeds opnieuw
naar het fluisteren van de nacht.…
bagage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 443 praten is moeilijker
dan zwijgen
onze woorden duiken
onder in een
smeltkroes
zijn niet langer van elkaar
te onderscheiden
geruisloos pakken we
het dode verleden in
vullen we
kleurloze koffers met
bittere bagage
sluiten ze
voorgoed in
vergeefsheid…
Het Geheel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 339 De doorsnee zat
Ingesleten patronen
Mijn melancholieke roep naar diepzinnigheid
Werd slechts door
Een iemand opgepakt
Je omhelste mijn verlangens
Duizelingwekkend
Je vormde mij
Totdat wij een waren
Een smeltkroes van eigenschappen
Maakte mij zielsgelukkig
Onopvallend van buiten
Hartstochtelijk jezelf van binnen
Liefde maak je…
verlangens
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 468 verlangens gesmeed in smeltkroes van ziel
fragmenten tastend in naaktheid
kwetsbaar in vervoering
kalm werd zij geboren
in elkaar dringend op aarde
waarin zij weerklonk
in onverstaanbare stemmen
pleisterplaats van tederheid
waarin de hemel haar
doorzichtbaar neerschrijft
in de avond van feest
oneindig bespeelbaar…
Dualiteit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 371 Handen toetsen zachtjes noten
vingervlugge romantiek
virtuoos kruiden de klanken
de ganse kamer met muziek
Ragfijn trillen alle snaren
geen notie meer van tijd
ratatouille van gevoelens
om wie ik de meester zo benijd
Gedachten zweven plots in broosheid
tranen paar'len in het licht
diepe smeltkroes van emoties
de hemel leek nog nooit zo…
ochtenddiep
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 303 met neergeslagen wimpers
bewaar je het afscheid
onder je lijfgewaad
en ik
een beetje lucht
blauw, breek in de wind
je voedt me
met gebarsten kruiken
waaruit vogels nog
gulzig de ochtend
dronken
badend in voorbij
stromende ogentroost
en op mijn jurk
kruipt je tong weg naar
woorden
de smeltkroes in mijn schoot
je…
Nachtmerrie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.200 Een smeltkroes van geuren,
het lijkt wel een droom.
Oncidiums met lieve dansende bloemen.
Dendrobiums in alle kleuren van de regenboog.
Witte catlleyas, waar bijen omheen zoemen.
Mijn orchideeën, een lust voor het oog.
Maar dan, alsof niets meer telt,
verdwijnt mijn lach voor een traan.
De tuin lijkt op een slagveld,
Stomme leguaan.…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 182 Gedachten dansen door mijn hoofd
Honderdduizend flarden
Zoveel en zo vaak dat het me verwarde
Mooie denkbeelden en slechte dwalen in mijn brein
Wat een drukte wat een warboel
Zou dat moeten zijn
Smeltkroes van ideeën
Borrelen de hele dag
S'nachts is het rustig als ik slapen mag
Beelden in mijn droom, bizarre fantasieën
Geesten…
Zij die zich in haar schepping wakker droomt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 Mijn atelier vormt de tempel
waarin de muze woont
Mijn tekentafel als altaar
waar ik jou mijn ziel verbeeld
Voorbij het mogelijk
waarneembare der zintuigen
De plek waar alleen nog
rust, liefde en inspiratie geldt
gelegen in de binnenstad
waar de haven zijn verbrande
schepen telt
In een smeltkroes van culturen
en waar de honger…
de tram naar Babylon
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 422 snauwen
de lange zinnen weet hij in te houden
zijn aandacht is vereist voor het verkeer
voorin is het gebleven bij het oude
hier klinkt de taal van thuis en van weleer
men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer
en klaagt over de prijzen en de koude
de taal centraal is kleurrijk of gebroken
een klankenbal, een vreemde woordenbrij
een smeltkroes…
Nog glinstert filigraan
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 57 ik heb de
jaren voorbij
zien gaan in jouw
smeltkroes van
edele metalen en
nog glinstert filigraan
haar bijna
eeuwige jeugd
om te ontsnappen
aan de vrijwel alles
overheersende
zwaartekrachtboog
schitterend hebben
de diverse smeltpunten
de puurheid laten zien
op het toppunt
van hun verschijnen
in eigen kleurlijnen
daar waar…
racisme
hartenkreet
4.0 met 114 stemmen 4.238 De wereld is een smeltkroes van cultuur
ieder heeft zijn eigen zegen
Gemaakt in een perfecte architectuur
werd ons bestaan vorm gegeven
Iedere gemeenschap staat op zichzelf
maar zijn wij niet allen gelijken
Als je goed kijkt, zie je het vanzelf
dat we allemaal niet veel afwijken
Maar de mens is verdeeld
in kleuren en geloven
Menigeen heeft…
Slechts een andere naam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 Tot in de morgen verleiden
wij elkaar in schijn,pleisters
op de wonden gehecht door alle
pijn, in die scheiding voelen we
ons geborgen, in de smeltkroes van
een fris gecomponeerde oceaan
krijgt die schijn slechts
een andere naam.…
Zonder tussenkomst (2)
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 194 Cultuur luider slaat,
z'n zinnen te herhalen,
smeltkroes van de macht.
Waar hoop nog huilen mag,
schoonheid naar ontvreemding,
brak de lente uit.
Ongeschreven taal,
zonder de bewoordingen
klinkt stilte magistraal.…
Jouw mysterieus bestaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 van de wind
opent glimlach donkere ogen
met een heldere herkenningsblik
traditioneel zijn woorden al geteld
maar met het lichte loken
komt er weer spanning in het veld
cultuurgebaren wijzen wegen
die voor mij onzichtbaar zijn
voel handen wringen in verlatingspijn
toch delen we de sfeer
de drukte en het geroezemoes van
leven in de smeltkroes…
Antwerpen Centraal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.084 clair-obscur
mijn gedachten spoorden naar de zon
felrood onder het glazen fries
bij de kiosk op het perron
plantte ik hijgend mijn valies
hier gonsde 't van gezelligheid
onder de hoge stalen hemel
wereldgeluiden stegen wijd
op uit het wervelend gewemel
geurgalmen brachten mij in roes
en baadden mij in zoemgeluiden
ik wentelde mij in die smeltkroes…
De menselijke maat?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 56 maan en maat vol is
het seizoen gerijpt en de uren
gunstig staan, werk ik een
aan een nieuwe symfonie,
een universele ouverture,
waarin iedereen wordt beloont
in de speling van haar natuur de
symptomen onderhoudt, compositie
uit het slotstuk in mijn repertoire,
ontsproten uit melancholie en de
mythen van de 'coleur locale',
smeltkroes…
Het Voorstel
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 783 Ik puzzel van links naar rechts, van rood naar groen
Ik tover in mijn hoofd, ik kan een voorstel doen
Ik denk niet na, al is het nog zo vroeg
Levenloze dingen zijn niet genoeg
Smeed mijn plannen in de smeltkroes
Totdat alles draait voor mijn ogen, ga ik in een roes
Neemt het gif de overhand
Op de tast voel ik, haal mijn kop uit…
Amsterdam is ten lange leste
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Een stad die niet alleen het vrije denken
dient, maar een smeltkroes wil zijn van ras,
godsdienst en identiteit.
Amsterdam is ten lange leste een
toeristische trekpleister anders
dan gewoon. Historie vindt hier
nieuwe waarden; behoudt principes
binnen de grenzen van een modern vertoon.…
Pablo Neruda
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 956 geprangd tussen oceanen
en Evita’s tranen
uitgestrekt gerekt
slingert je land je lief
langs de rand van een continent
zo zwanger van tragiek
in die smeltkroes van
smeulende strijd
stromen je woorden
als linkse lava
strooien in wonden
van de kolkende massa
de kiemen van Hoop
de kracht van Geloof
met die oer-natuurkracht
maar dan lipzacht…
Proef het bittere zout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 met wisselend zicht
op glanzende kasseien
waar culturen raken
in samen eigen talen maken
gezegende grond die ooit stond
voor broederschap en vrijheid
waarvan de klank teloor ging
in elkaar niet meer verstaan
proef het bittere zout
van strijd tussen arm en rijk
nog zonder confrontatie
zo lang de bas het schemer strijkt
roer deze smeltkroes…
Dagje Vondelpark
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 Er ontstaat een band van tijd
tussen de schoonheid en alle
individuen die mij voorafgingen
in de smeltkroes van de eenzaamheid.…
lief
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 ontsproten, madeliefjes
en sombere vergeet-mij-nietjes krioelen
als jonge vaarsen voor ‘t eerst in vrije
veld door de verse aarde kuieren
het dak van zon en maan; vandaag
slechts licht gesluierd laat de meeuwen
dansen en ganzen door het luchtruim
in een grote V van moedeloos geeuwen
het gangpad der eeuwigheid wacht
met traag vertrouwen tot de smeltkroes…
Charlie Hebdo
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 lijken in afrekeningen uitrazen
Zij geven patronen aan ons snedig repliek
Wij zeggen slechts: "Blijf ons verbazen"
En indien ik tot zondebok word
In hun woestijn waar alles schraal is en verdord
Zie ik als in een roes de hemel aan mij verschijnen
En alle fata morganas in een smeltkroes…
koningsdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 264 vandaag vier ik de koning
net als de leeuw van oranje
meer nog echter dan dat
vier ik dit land en ons volk
ik feest dan de smeltkroes
van mensen en hun culturen
van meningen ook en gewoontes
in ons doen en ons laten
ik vier de ruimte voor verschil
over geloof en overtuiging
in wie en wat wij zijn
wat gewoon is of juist apart
ik feest…
Eau de sospiro
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 81 Is er een geuriger synthese denkbaar van eeuwenoude beelden uit een rijk en kleurrijk erfgoed
dan die welke onze verbeelding tart en inspireert en onze zinnen raakt
Imaginaire beelden existerend
in onze voorstelling die onze fantasieën representeren
Slaakte Pyramus niet een zucht
in de nis tussen hem en Thisbe
die zich materialiseerde…
Antwerpen, stad aan de stroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 puin,
en de kinderen ravotten in deze ravage, tussen obussen en granaten, het was hun speeltuin,
vandaag torst ze miljoenen tonnen aan afzichtelijk beton en machoachtig bouwstaal op haar rug,
maar ze is sprankelend en levenslustig, met in het verschiet zelfs nog een soort autostradebrug,
meer dan een half miljoen onderdanen, opgegaan in een smeltkroes…
IN MEMORIAM
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.600 Geen hart, hoe gaaf en sterk, dat houdt
Als liefdes smeltkroes op den duur.
Haar almeer ingelouterd goud
Laat vóor de tijd ons arm en oud.
En toch geen ander sterflijk goed
In deugd te vergelijken is
Bij de amper reikende overvloed
Van dit nooit uitgedeeld gemis
Waar dorst zelf lest en honger voedt...…