Spontaan op internet sociaal media
ach leuk toch het is toch iets anders
Dan is het niet leuk meer
personen nemen je leven over
Ze noemen het hacken
je telefoon en je indentiteit
En de dichters leven ervan ze kunnen schrijven
Maar een ding vergeten ze
het gaat over een persoon van vlees en bloed
Ik heb het verlaten
Denk daar eens over…
Als kind wist ik precies hoe ik aan gratis
extra snoep moest komen. Snoep, die ik
normaliter niet kon betalen.
Aan de Voorstraat in Kollum zat een muffig
winkeltje, waar ook snoep werd verkocht. We
wisten, dat één iemand van een oud echtpaar
na lange tijd in de winkel verscheen.
Er was dus genoeg tijd om onze binnenzakken
met zakken Venco-drop…
In de donkere straat
Waar-et belletje gaat,
Kletst-et deurtje al rinkelend open:
Komen in ’t kamertje klein
Bij-et lampegeschijn
De kleutertjes binnengeslopen.
En ’n dappere vent
In z’n knuistje ’n cent,
Stapt naar vóór en blijft grinnikend zwijgen
Tot de koopvrouw geleerd
Zijn fortuin inspecteert,
En vertelt wat-ie daarvoor kan…
Ik geloofde echt dat zij bestond,
net als haar piratenvader, die
een tas vol goudbrukaten naar haar
gooide, waarmee ze een snoepwinkel
leeg kocht en het snoep aan de
kinderen gaf.
Ik geloofde ook dat haar afkeer van
schoolgedoe echt was en dat stimuleerde
mij tot ongekende hoogten. Ik hield net
als haar van Witje en Meneer Nielson.…
Daar in het dorp aan de Amstel
lopen we door de straten van mijn jeugd
snoepwinkel op de hoek,
schepen op de trekvaart,
kikkers in de sloot,
schaatsende kinderen op de vijver,
schaduwen van vroeger lopen met ons mee,
in de rustige straten,
nu - zonder winkels, touwtje springende kinderen,
zigeuners op het parkeerplein.…
Ik wilde ook in Villa Kakelbont
gaan wonen, samen met Tommy en
Annika avonturen beleven en de
hele snoepwinkel leegkopen. Ook
frisdrank uit haar magische boom
drinken en lachen om meneer Nielson
en Witje. Ik geloofde als kind dat
ze echt bestond en dat maakte haar
wereld nog sterker tot de mijne.…
het postkantoor
daar kan je ook postzegels kopen
want daar is zo’n kantoortje voor
Buurman de smid die smeedt het ijzer
als het rood-, roodgloeiend is
maar soms hoor je hem zacht vloeken
want hij slaat ook wel eens mis
Naast de smid daar werkt een dame
en die dame vlecht van riet
van die hele mooie manden
die je daar overal ziet
De snoepwinkel…
170
Bezig met laden