28972 resultaten.
Somber weer
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 386 Ze zijn somber en in gedachten
Het was mooi weer
Toen ze tegen me lachten.…
Giebel geitje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 Mijn dochter is een meisje
zo’n giebel meisje
zo’n giebel giechel meisje
zo’n giechel giebel geitje
Laatst waren ze met zijn twee
Dat giebelt dan nog extra,
dat giechelt in ‘t kwadraat
dat griebelt greit en griechelt maar wat raak
Maar drie geitende grietjes bij elkaar
dat giechelt in het oosten, dat giebelt overal
en moeder weet bij…
Lange, rechte weg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 152 Lange, rechte weg
Noordkaap komt maar niet in zicht
Weggekaapt door 't weer…
Verlichting.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 62 Donkere wolken
en sombere gedachten
gaan ook weer voorbij.…
Gezellige Decembermaand
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 198 December komt, maar gaat ook weer
met al zijn feestdagen, groot en klein,
zodra het 1 januari is, wordt alles weer gewoon
dus niet triest, niet droef, niet weemoedig
of somber, want soms, heel soms komt er
een heel klein wonder....let maar op.…
Somberend
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 789 Een droeve dompteur uit Almere
Moet positief denken aanleren
Het lijkt dan wel sterk
Maar laatst op zijn werk
Zag hij enkel leeuwen en beren…
Somber
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 1.578 Mijn gevoel zo kristalhelder
Zeldzaam als ruwe diamant
Liefde zo diep en zuiver
Ontneemt me al mijn verstand
Dromen zo prachtig van kleur
Maken de mooiste beelden waar
Wakker worden in eenzaamheid
Geen tederheid geen lief gebaar
Gemis maakt alles zo somber
De zon is niet meer de zon van toen
Ik mis de stralen die mij omarmden
Je lippen…
Somber
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 330 op de tafel stond een asbak
vol sigarettenpeuken
met korte grijze stompjes
ik had het gevoel of mijn handen
van iemand anders waren
net als mijn stem
je richtte je ogen op mij
alsof het de loop
van een geweer betrof
in de verte bonkte het
klonk het gekraak
van woeste golven
die braken
op statige rotsen
het maakte me somber…
Somber
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 Kale, leeggeslagen takken
Mistroostig onder een grauwe lucht
Schrale, braakliggende akkers
Verzamelplaats van wilde ganzen
Samenscholend voor een vlucht
Koude, klamme korte dagen
Restant van een stervend kalenderjaar
Fantasieloos, kil, geblindeerde ramen
Kou uitsluitend, isolerend
Functioneel en ronduit somber
Voor de kouvrezende mens aldaar…
somber.
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 586 ik was onheelbaar mijn geheugen liet me
toen ook al in de steek, zoals dat gaat met
verwarde mensen,
je denkt je drinkt je vlucht wat en staat
altijd langs de kant van het levenspad,
kijk, zie je? daar gaat het leven aan je
voorbij in sneltreinvaart een automobiel,
en alles wat je zegt verstomt in de regen
daar sta je met je paraplu…
Somberen.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 333 Als jij zo
oeverloos somber denkt
enkel het zwart ziet
en ik zie geen liefde
in je ogen
zakt mij de moed
in de schoenen
ik moet ze trouwens
nog poetsen
zwart…
Somber
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 281 Hier zit ik dan
midden in de nacht
te denken, na te denken
over al hetgeen er mogelijk op me wacht
Midden in de nacht
somber te zijn
gedachten springen door mijn hoofd
het doet continue pijn
Het denken gaat maar door
waarom moet het zo nou
ik sta er mee op en ga er mee naar bed
ik weet niet hoelang of ik dat vol hou
Hetgeen op me…
Somber
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 331 Niet mijn humeur,
nee zeer zeker niet,
maar als je de buitenwereld
momenteel ziet,
is somberheid troef!
De zon, vergeet te schijnen,
de regen valt gestaag,
toch lijkt het me het wijste,
veel te lachen maar vandaag,
want;
Morgen is alles anders!…
somber
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 102 ogen liggen diep gelegen, kraters
vol met rag, de nacht huisvest enkel
donderslag met af en toe een stem
die schreeuwt naar het volk dat niet meer is
het uur is zwaar bepakt en slentert van tijd
naar adem, beelden uiten zich in stalen
constructies, het is koud in de graden
waarin het bed is neergezet
ergens begint het licht te gniffelen…
Illusie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 384 Maar als de wereld
mij gewekt heeft,
zie ik het toch
weer somber in.…
Even dacht ik
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 Even dacht ik,
verroest daar komt de zon
maar het was van korte duur,
de wolkenpartij won
en nu is het weer somber.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 360 Verdrietig
is nietig
is somber
is zwart
het rottend blad
bevestigt dat
vergankelijkheid
verstilt de tijd
klaagt de viool
verdriet lijkt
vandaag
mijn parool…
Louter treurigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 147 Voel ik mij somber, treurig en alleen,
het liefst drink ik dan zonder rantsoen,
maar ‘k geef me niet over aan geween,
ga mijn weemoed in een versje doen.
‘k Geef mijn somberheid een haven,
is het volbracht, dan ben ik opgelucht,
de treurigheid is weer begraven,
en soms tevreden over mijn pennenvrucht.…
Mopperkont
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 335 Oké, het is een sombere dag,
die ik zomaar beleven mag,
de regen, deert me niet, de wolken zijn prachtig,
zie je dat niet?
Niks geen sombere dag,
doe zolang je kunt en LACH!…
interglaciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam
ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland
het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam
de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand
met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas
blauwe maandagen, grauwer dan grijs…
Alleen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Tranen druppelen op de bank
Geen zorgen
Je ziet ze niet
Warm en nat rollen ze
Over mijn wang
Ik ben alleen
Mijn hoekje van mij
Zo alleen
Alleen met duizend tranen
Elke druppel
Een zee van spijt
Een zee van teleurstelling
Een zee van angst
Help me
Help…
Het is vandaag zo'n dag
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 183 Te donker was het vanmorgen, toen 'k m'n bed uit moest
te somber was het ook, eigenlijk was dat al genoeg
maar plichten riepen, dus vooruit maar weer
alleen hoop 'k oprecht dat morgen de donkerte verdwenen is.…
Glimmend Goud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 soms een zomerse zon,
warme warmte, blijken van blijheid
dan weer regent het,
eenzame somberheid
de jutter met zijn
potten en hout, zonnig goud
op een eenzame somberheid,
alleen.
hij brouwt vanalles,
uit de zoute zee
hij kent de kleur
en weet de waarde
van het kleine beetje
Glimmend Goud op aarde…
weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 310 is het laat geworden
de nacht naakt
in slapen gaan
een dekbed dekt mij toe
ik geef mij niet bloot
ik ga de nacht in
speel ik nog een fps
of patience
reversi via internet
uitdagend
gvd, ik doe het,
weer…
Windwoorden
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 969 Nu het herfstbruin
weer door de bomen snelt
en de zomergloed
haar laatste dagen telt
vlucht dan niet
naar sombere oorden
beluister het bos, de klank
van de verwaaide woorden.…
Koud
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 107 De zon schijnt vrolijk door de ruiten,
verwarmt mijn koude handen.
Koud door de koude pen, waarmee ik schrijf.
Het zijn nu koele woorden die ik opschrijf,
uit een hart vol droefenis,
door iemand die er niet meer is.
Een die ik nu zo node mis.
Iemand die mijn hart verwarmde,
mijn hart dat nu zo eenzaam is.
Zijn aanwezigheid was allesomvattend…
Hortulanus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 471 ben ik billijk als ik zeg
dat ontlasten in uw heg
een groot genoegen schept?
want hoewel geen watersnood
't zou toch zonder hoge nood
zijn dat uw buxushaag verlept…
Openbaring
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 197 Wij overschaduwen vorsten
Wij slaken gaarne Onz’ boeien
Wij zij geprezen
Door Wij en door Ons
Wij schuwen daden niet, dorsten
Wij immers niet te verfoeien
Wij, Ons gelezen
De les, met een frons?
Wij bonzen luid op Onz’ borsten
Wij talmen niet uit te roeien
Wij die niet vrezen
De wrake van Ons…
Alles beter dan...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 295 En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken
regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid,
maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg,
in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze,
nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…
Eenzaam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 560 soms komt het weer boven
het zwijgen, de stilte
alleen in de massa
en steeds weer die kilte
de sombere dagen
zwart en verlaten
de leegte was voelbaar
niets meer te praten
een moeizaam verleden
hetgeen mij niet beviel
voorbij, maar niet over
graaft het diep in mijn ziel…