Alle inzendingen over Springen

een warme zondagmorgen, die vijfde juli draaitollen in bed, kussen opschudden, oprollen van de ene zij op de andere zweetdruppels op huid en in haren half acht, het alarm van de kat, Pino gaat luid miauwend af in de voorkamer aleer het gekrats aan de deur gaat beginnen spring ik mijn bed uit , richting keuken eten voor die harige schobbejak…

het water het lawaai van ganzenpret kwam daar ook bij even later Zachtjes wiegend riet de hond van ome Piet alles danste en zong mee met dit wonderschone lied Maar in datzelfde bootje in datzelfde slootje dacht de visser boos jemig, wat een zootje Wat een herrie is het hier ik vang zo geen zier geen van de vissen wil nog een pier Ze springen…

Afscheid is een te groot woord afscheid, ter nagedachtenis dankbetuigingen uitleg en gerelateerde woorden speciaal voor jou het gevoel dat mijn huis ellendig bevroren tumultueus en in wanorde stekend achter blijft, als iets bedreigends wilde het de sloot over springen terwijl verwerken van ondraaglijk verlies nog in gedachten even…

Ze dansen en springen weer. Spelen tikkertje, deze cherubijntjes van omhoog. En maken de hele dag muziek, als stond de hemelpoort wagenwijd open. Ik heb hun namen even opgeschreven, wees welkom Torelli, Manfredini, Corelli, Albinoni en Locatelli. Vijf engeltjes voor vijftig eurocent. Wat je noemt een Hemels geschenk…..…

Dus ga ik naar mijn tandartspraktijk om te klagen over te hoge rekeningen, opstartproblemen, meneer, u heeft gelijk, geen reden om voor uit uw vel te springen. Ik heb zelfs Tand Best, zeg ik ontdaan, en zo'n onterecht megabedrag is echt wrang voor iemand met een minimum bestaan, dat soort ongein maakt me superbang.…

zien we op de grond kleine stroompjes door regenwater ontstaan blauw gele bliksemflitsen schieten langs het caravanraam buiten lopen twee doorweekte kinderen hand in hand een stevige donderbui ontlaadt zich boven het land beneden stortregen, rukwinden en donderslagen laten ons trillen en rillen terwijl kinderen buiten vreugdevol in de regen springen…

schrijver van toonkunst heeft zijn afgebeulde hoofd vol daverend orkest snelt wanhopig naar het bos waar geen klank meer in hem luidt slechts volkomen stilte heerst de bomen zwijgen stug noden lui te liggen opeens ritselt een braamblaadje brengt een zacht fluisterlied in het brein van de kunstenaar doet benen juichen in de huiskamer springen…

Nooit meer zou ze springen, Nooit meer zou ze vallen.…

Rolkoffers op de gracht, toeristen horen erbij wanneer je hier woont En Magere Hans, recht op zijn fiets elke ochtend drie keer rond het blok 's middags te voet en andersom Ook Mario de Stoepredenaar hoort erbij met zijn hond Kinderen die bommetjes springen naast feestgangers in hun sloep Iedereen die op vakantie gaat Elke twee minuten een…

een liefdevolle levensavond met altoos in het achterhoofd de spanning en de dreiging der genadeloze föhnwind over hete lava as op de verschroeide aarde door invasieve exoten aangetast Mijn dank is eindeloos en groot voor mijn beminde metgezel in schijnbewogen liefdesspel mijn offer zal dan ook bestaan uit plengen van een spring…

”Meneer Van Rijn ik eet slechts brood en ei Al maanden geen salaris meer ontvangen Nog even en ik ga mezelf verhangen” Er klonk een stem die opgetogen zei: ”Mevrouw u volgt voorbeeldig ons beleid: Participatie en Zelfredzaamheid”…

die hoed droeg liep zij vergezeld door een heerschap in pak, eervol, welgesteld ach had hij haar nou maar wat eerder verteld dat liefde soms slechts tot een thema versmelt Dan had zij nooit gezocht naar de status, de eer van een weeld'rige rok en een sjieke meneer was ze enkel gestrand tussen pont en de veer en had ze gedacht: "kom, ik spring…

wanneer het jonge groen ontspruit het gras begint te groeien voel ik de kriebels in mijn buik begint de lente ook in mij te bloeien de lijster in de conifeer die mij 's ochtends doet ontwaken weet ieder jaar steeds weer de lente in mij los te maken het lammetje in de wei dat vrolijk staat te springen maakt mij van binnen blij 't zijn allemaal…

De zee is oud, de zee is koud de zee lijkt op een wervelwoud van witgetopte waterbomen die dansen, springen, spelen, dromen: de zee is zacht en zoet en zout. De wind die krols het water streelt dan met mijn donzig haar wat speelt brengt koelte in een licht gesuis van golvenzang en zilt geruis.…

stappen zet, tegenslagen worden opgevat als misgegane zetten spreid je armen en voel het nieuwe leven ken geluk bij naam, noem het hét kind van de liefde kus de lucht alvorens je het ademt, schrei de wind en maak je eigen regen, geen donder kan je raken zolang jij je hoofd ten hemel richt speel de dagen op een grote trom zing de vogels toe, spring…

verdwijnen als bij toverslag De ganse dag vol van gebabbel Een groot papier met jouw gekrabbel Ook al ben je nog zo klein Je bent voor mij mijn medicijn Ik voel me afgeleefd en oud Maar jij, mijn kleine schattebout Jij geeft me kracht en nieuwe moed In deze tijd van tegenspoed Ik zie je dansen, lachen, zingen Ik hoor je stem en zie je springen…

Zo ’t zingen en springen Voor ’t handenverwringen Verwisseld in min dan een vluchtige wenk. ’t Zijn alles slechts bloemen Waarop wij hier roemen, t Is alles een dauwdrop, een morgengeschenk. De luister der ogen Met nevels betogen, Ja, zenuw- en voeding- en spierkracht verkwijnt.…

Wanneer gij in het kruid verscholen, waar vogelen vol liefde in dolen, een liêken zingt zo engelachtig, zo los, zo fijn en toch zo krachtig, dat mijne ziel begint te springen en niets haar vreugde kan bedwingen: Hoe zal ik u toch noemen? Hoe zal ik u toch noemen?…

Wanneer het verkwikkende en het verdovende van koffie en sigaren elkaar verdringen achter in je keel - of het aardse door een vurige hoepel moet springen, als het ware - En altijd daar waar bijvoorbeeld een zware marmeren plaat van zonlicht en een vergiet op een aanrecht elkaar ontmoeten - of het leven wordt gezeefd zo gezegd - Kortom…

geobsedeerd wacht ik bekaf tot het weer langs zal zweven bal van ‘t kind kwam op me af toen m’n beschaving ‘t begaf Bal stuk maken van kinderen gebeurde in een groot zwart gat ik kan me geen bal herinneren zag slechts ‘n hoofd kaal en glad als een glanzende bowlingbal Spring…

'Het was een ongeval edelachtbare, ik moest een teil jenever voor haar klaarzetten, ze wilde haar huid conserveren door een dagelijkse jeneverbad, toen ik protesteerde dreigde ze van vier hoog naar beneden te springen’. ‘U woont driehoog verdachte’. ‘Ze springt eerst een stuk omhoog edelachtbare’.…

Hij moest naar z'n koe, die op springen stond, toe, maar de man wist gewoon niet van wijken. Al lag ze, ze stond hem wel aan en hij vond haar zo mooi, dat-ie langer wou blijven. Door hem werd gesmacht, immers waar hij aan dacht was de intimiteit aan den lijve.…

‘k Wil een koek met chocolade en geen melkje van de koe, maar zo’n blikje als bij oma en dan in de zetel springen, liedjes van K3 meezingen Stoute mama, stoute papa! Ik wil in de regen lopen, want ik moet mijn botjes dopen ‘k Wil door diepe plassen rijden, shotten met mijn nieuwe bal Stoute mama, stoute papa!…

‘Zo gij straks voor me slingren wilt, Als 'k touwtje springen ga. ‘Dat's goed,’ zei Jan, daar liep hij heen, Zo hard als hij maar kon. Nieuwsgierig ben 'k, wie van die vier Dat spelletje wel won.…

'k Zag er lieve rozen in, Een verheven torentin, 't Goud der morgenzon En de hemel en het springen Van zo menig bron. 't Scheen me een perel schoon en fijn Van een hoge prijs te zijn, Of een blauw saffier, Of een diamantsteen, flonkrend Als een sprankel vier.…

allemaal eventjes te veel Je hart huilt, jankt en gilt, het doet pijn, je voelt verdriet, het moet er uit Tranen lopen over je wangen, je kunt het niet meer tegen houden Ze stromen uit je ogen als een regenstorm, je hart huilt Hoe sterk we ook zijn zelfs de sterkste van ons voelen weleens verdriet en pijn Iedereen kan breken in het leven en tranen springen…

Er springen bloesems open als de gaarde de klacht der bruid verneemt!…

De oceaan, een vlakke plas veranderd dan heel ras in een ijzingwekkende beeltenis met angstaanjagende hoge woeste golven van ergernis steeds probeert het hoger te springen in de hoop de wind te bedwingen. argeloos voor de gevolgen welt zij dan heel verbolgen.…

achter boerderijen weggedoken slingert de afgedankte buitendijk als groene sliert plots onderbroken door een vreemde kale plek waar zweet en vloek getijden deden springen waar groei van graan en biet de boeren deden zingen waar hun vruchten zwaar door handen van de knecht van wal in schip gedragen afgevoerd naar silo en fabriek…

'n Wekt ze niet, 'n laat heur geen geruchte dwingen, om, al te schier ontwekt, uit heure slaap te springen! Daar ligt ze nu en rust: heur zwijgend beddelaken, de wintermuggen spree'n 't, die geen geruchte en maken. Ze draaien op en af en af en op en omme, zo wit als melk, als meel, als molke en runselblomme. 1896…