1680 resultaten.
Ik zocht …..
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 522 Een woord
om onrustige gedachten
te ordenen
Een hand
Om dwalende ledematen
te leiden
Een oog
Om een dolende ziel
te hervinden
Ik zag mij in jouw ogen
In jouw handen
In jouw woorden
Maar ik wilde jou helemaal niet zijn
Ga weg
Uit mijn gedachten
Ik orden
Ga weg
Ik stap zelf wel
De wereld in
Kijk maar
Hoe ik mijn eigenwaarde…
trouwen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 3.449 Het is geen onmetelijk grote stap,
maar de belofte van een warme deken,
wanneer je denkt alleen te zijn.
Trouwen is geen gods' stil zegen,
maar een vriendschaps groot festijn,
dat zich zegt niet op te geven.
Het is vreemd om zo in ene,
meer te denken, en te verwachten,
zo is zelfs liefde niet bij machte.…
1 december
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.414 de ramen zijn beslagen
er ligt een waas over het land
oh,
daar is mijn halte al,
ik zat zeker te dromen
ik stap uit
drie witte eenden pronken op de stoep
schrikken en vliegen op
de bus rijdt me voorbij
er ligt een rode vlek op de weg
en twee witte eenden
vliegen verder…
dominique suite 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.140 de stad ontploft tweevoudig
als de daders galopperen in het lagere dal
- want ik ben eertijds met de helm geboren
en zie, met verdeeld gemoed, in de stand van je ogen
de verborgen toegang tot het koninkrijk der doden
o wee, ik zet een stap achterwaarts
en neem met overleg mijn hoofd in mijn handen
reeds heeft de aarzeling de tover verbroken…
Laatste trein
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 771 Perron 3
Maandagavond, nee
dinsdagochtend 00.13 uur
in mijn hoofd
wil een zin
niet wijken
“hoop is
uitgestelde teleurstelling”
minstens twaalf jonge mensen
misschien dertien
verlaten de trein
ik stap in
in de lege coupé
is hun warme aanwezigheid
nog voelbaar
onschuldig-blije stemmen
galmen nog na
ik dompel me
in dit bad…
Achterkant
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.641 In de verste hoek van de stoffige zolder
daar zwerven ze zonder weerga
de zwakste reepjes licht van de vergane dag
weggevlucht uit de verwaaide polder
in de nok verscholen alsof weldra
de nacht met een honende lach
al het zicht wegslokt
de aarde schokt en de schittering blokt
een nog niet gezette krakende stap
beroert de schouders van…
Dolend
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 617 Soms loop ik door een rookgordijn,
en stap ik met zevenmijlslaarzen
door een onbekend moment,
tegen de wind in.
Aarde en hemel bewegen.
Bid en doe maar wat,
op hoop van zegen.
Ik kan krachten verzamelen
en staan als een rots,
als een dolle tekeer.
Sla een deuk in poëzie.
Spring een gat in de lucht,
Slaak een zucht,
gooi de beuk erin !…
Gedichten vieren
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 633 de ander mag inspireren
Verwrongen geesten beletten
Ons creatief letterzetten
Maar we zijn ook van harte gerust
De dichtkunst wordt zo niet geblust
Artistiek moraliseren
zal ondeugden niet leren
de reacties zo bout
tonen hen kil en koud
Dus laat ons verder genieten
Vergeet deze nare zielepieten
En vervolg met opgeheven gezicht
De stap…
wegwandelman
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 260 op veler lippen
ligt nog zijn naam
de faam erbij hoort
niet, is overroepen
maar hij luistert niet
hij is toch verder gegaan
in de stilte van voorbij
klinkt zijn aarzelende stap
terwijl hij onverdroten zoekt
naar het noorden van dit pad
alles is hem onbekend, nieuw
en een beetje beangstigend
hij was een jongen die
een man is kunnen worden…
vers
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 485 roept de torenvalk
grijze muizen vale ratten reppen
zich de draaitrap af
de klok slaat
een vleermuis naar mijn ketel
ik roer en roer tot
het schuimt spat en spettert
er zweeft een rode bus
door mijn behang met
een kwaakchauffeur
de piepconducteur knipt
het kaartje van glimworm fleur
ik stap maar eens op
in weinig woorden
drama…
Schatbewaarder
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.973 Met koude blik weeg ik de schaarse
wandelaars, want iemands stap verraadt
zijn plannen. Een streepjespak, een hand
die schrijft, alles maakt me achterdochtig.
Ik noteer het kleinste teken van
verandering: wat omgewoelde aarde,
een gemerkte boom, een breder spoor.…
modieus 2006
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 305 de mode is duidelijk
dit jaar zijn het stippen
klein of groot, bollen alom
op stof in kleuren en geuren
die je om oog en neus slaan
vergeet de schoenen
dat is een stap te ver
de draagtas, laten hangen
dat is een hap te versmaden
als je een hoge ontwerper bent
de finale toets, zo je wil,
kan je leggen in je haar
met een knoop naar keuze…
Nieuwe morgen
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.333 dan stap ik in het licht
de ochtendzon schreeuwt in m'n ogen
daarboven werd gevlogen
er zijn gouden lijnen in fel blauw
Ik laat je achter in een wit gebouw
maar dat is niet jij
Waar ben je nou?…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 985 Mijn hart bonst
maar verder is het stil
mijn hoofd zit vol
met gedachten die vechten
voor een plaats
Toch is het stil
Ik zet een stap
niets
Heerlijk
mijn zus slaapt nog
lekker stil
heerlijk
ik draai me nog eens om
Zo blijft het
tot de vogels beginnen te fluiten
totdat de haan begint te kraaien
Hier en daar rinkelt
er nu een wekker…
Weg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 945 helse hoofden
Zeg het, zeg het, verdomme dan
Samen wetend dat het niet kan
van ons valt niets meer te geloven
Er is niets uit te leggen of uit te spreken
Maar over, uit, de liefde klaar
Ik hoor de deur terwijl ik naar de muren staar
De klok die tikt zonder onderbreken
Ik hoor het klikken van je hakken in de straat
dan de stilte als je stap…
Een stipje
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 798 Een stipje zag ik in de verte
en dacht, daar wil ik heen
liep het vuur uit mijn schoenen
maar hoe hard ik ook liep
ik kwam geen stap dichterbij
het stipje was en bleef klein
kon het niet inhalen
hoe stevig ik ook doorstapte.…
We hebben dubbele missie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 262 Opbouwwerk zegt Minister Middelkoop
dekt niet voldoende realiteit
of/of kijken vertekent onze beelden
we zijn vechtmissie tegelijkertijd
Doe recht aan spanning rouw en verdriet
van geliefden familie en bekenden
van hen die daar hun hachie wagen
geen stap vrij kunnen verzetten
bij al maar mijnen en hinderlagen
Daar zijn nu inmiddels
sprekend…
Rode loper
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 967 Luisterend naar je ogen
ze spellen het woord liefde
letter na letter vetgedrukt
als een uitnodigende rode loper
op een ondergrond van vereenzaamde stenen
uitgerold tot aan mijn tenen
wachtend op mijn eerste stap
Je veegt de korrels zout uit m'n ogen
met jouw fluweelzachte vingertoppen
en met vlag en wimper haal je me binnen
waarna je de…
Enkele reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 178 Tussen gevallen blad
van kiezelsteen tot berg,
de kilte treft me in het merg
in de stilte van de wind,
een sterven drijft mij voort,
de as verwaaid, me altijd vindt,
slechts in één richting spoort,
een laatste reis,de laatste stap
die ik alleen moet maken,voorbij
de kale bomen met de witte raven,
die de toekomst bewaken, wachters
van een…
Uit dit zinkend jaar
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 1.652 het dal leek peilloos diep dit jaar
de bodem bleef maar zakken
en meegezeulde drab
maakte elke stap te zwaar
de broekriem werd verstrakt
bezittingen vervreemd
oude banden doorgehakt
nieuwe lasten gemeden
en nog was er geen vaste grond
werd de gang niet lichter
immer drukten de plichten
toch sluit zichzelf het zuigend gat
verheft zich…
Lef
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 Stap gerust de nacht maar in
waar de schaduw groot lijkt
verberg je licht nog even
voor je de dag wil geven
voor mijn liefde bezwijkt
voel op de tast mijn handen
doe je ogen maar dicht
de waarheid die we vonden
vormt een bundel van licht
bal een vuist voor de nacht
lef om mijn wereld te volgen
gericht op liefde die zal geven
zing mijn…
Dwaalde in herinnering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 ik dwaalde in herinnering
waar donker dreigend
en schaduw tastbaar was
weer hoorde ik de stap
en vage woorden alsof
er iemand naar beneden ging
het kraken van de trap
verraadde hoe ver hij
van mij verwijderd was
er viel een gat van ongewis
gevuld met beelden
waarvan ik het bestaan niet wist
zij raakten mij met
klamme vingers van…
Als papavers wuiven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 365 Moeizaam klim ik treden hoger
lager ligt veel dieper dan verwacht
kracht stuwt maar steelt het vloeien
van de adem
de laatst gezette stap schuurt
langs verzonken stenen
terwijl ik wankel
jaagt de nacht mijn schaduw
stil turend door zijn venster
voorbij de grauwe velden
zie ik papavers deinen
langs de zomen van de wind
mijn glimlach…
De wereld leeft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 595 bomen staan
rijzig in een laan
sierlijkheid toont zich
rond elk uitlopend blad
de aardse tuin
stift haar kleuren
rond de genomen stap
krakend op het grindpad
haagwindes groeien
hechten zich vast
aan schilferende dakranden
verdoezelen het oud
vogels figureren
in schaduwvleugels
rond het hemelruim
dalen neder in het lindehout…
Met elke golf
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 817 verleden, want hoe bemost
een steen ook is, het blijft een steen
zo staat het hier in mij geschreven
met ouder worden zelfs gegrift
de duinen, zand, de zee, de drift
die overging, in overleven
in vasthouden aan wie jij was
voor mij dan toch, en aan de sporen
die jij voor mij hier in een mist
van twijfels liet, met elke pas
met elke stap…
Over de grens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 De grens is bereikt
het beweende verleden
doorlopen
de sjerp bestikt met tranen
weggeworpen
vooruit, de eerste stap
over de grens van
het verleden.
Nacht wordt dag,
naakt en pril
ongrijp - en
voelbare hordes
krijgen een stralend daggezicht
de ogen staren naar
een open veld met sproeten
een toekomst tegemoet.…
De zon zal weer schijnen!
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 423 Het is zwaar in een diep dal
Het wordt zwaarder zodra je eruit klimmen zal
Je bent moe en voelt je alleen
Wordt weer sterk en bijt erdoor heen
Kijk niet om, achter je ligt pijn en verdriet
Tijd zorgt dat je al het moois weer ziet
Zet de stap ook al lijkt alles stuk
Er is een weg naar mooi nieuw geluk
Begin opnieuw en verlaat de kille…
Het palet vol kleuren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 iedere dag
een maagdelijk doek
het palet vol kleuren
de eerste streek
brengt zon en wind
misschien wat lichte geuren
zacht vloeien
de pigmenten met
persoonlijke sentimenten
nog is er harmonie maar
drogend lopen vormen vast
verdwijnt de tolerantie
zet structuur
zijn vaste stap
lijkt souplesse arrogantie
pas later strijkt
de…
Van boven af
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 164 Meer en meer verschijnen
als krachten van de zwaarte
de fluisteringen in je hoofd
alle keuzes vol met twijfel
verplichtingen als lood
hoger en dikker
zijn ze geworden
in de loop der tijd
en je weet het
pas als je begint
met het slopen
van de blokkades
zet je de eerste stap
om de weg te verlichten
naar een nieuwe realiteit
maar…
Door de donkere nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 169 De nacht is zwart
ik wandel
over de verharde paden
en de grond doet veilig aan
lantaarns die ontbreken
elke stap
is leren staan.
Donker alles
voor mijn voeten
is het tasten
waar te gaan
verderop daar zijn de huizen
nu verlicht mij slechts de maan.…