12795 resultaten.
Bloeiende boom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 tot hier en niet verder
zei de pijnboom
tegen het spook
zeer dorstig onder
de stekende zon
en er
kwam een dunne regen
met een sterke wind
en schudde de
spookgewaden af
daar waait ze nu
in de vroege ochtend
een vluchtend beddenlaken
dat om de schoorsteen
blijft hangen
geen winterweb
bedekt de droom
van een…
Gedoofd vuur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 356 in liefde wil ik nog geloven
al mijn hoop zit binnen
brandend als een moeizaam vuur
dat door sterke winden lijkt te doven
verheerlijkt in alleen herinnering
wordt het als het aardse goed
te bang in een ondeelbaar hart
gehuld in een wolk van schemering
zolang de wind niet gaat liggen
speelt het duister in mijn hoofd
totdat het…
herfst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 377 in het bos
tussen de dennen
staat een huisje heel alleen
in het bos
tussen de dennen
waait een sterke wind
in het bos
tussen de dennen
ziet het bruin van de blaadjes
in het bos
tussen de dennen
zoekt een konijn zijn holletje
om zijn winterslaap te doen
in het bos
tussen de dennen
is het HERFST…
Voor de kade
gedicht
4.0 met 5 stemmen 2.836 Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als 't verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.
Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, 't is stenen toch voor brood.…
doorbladeren
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 408 Mijn dagen krimpen
kou guurt de wereld
maar die glimlach
warmt koude botten
tot een warme dag
Onbezonnen jaren
zijn verloren gelopen
in een oogst reeds begonnen
nog voor men sprietjes
aan de einder zag
de herfst dekt kou
van de winter toe
met zijn duizendvoudig
donzen dekenpracht
die de sterke wind
ziedend zorgzaam
knisperend knus…
groen is op de vlucht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.755 het dwarrelt
ieder jaar weer anders
de langste weg
een laatste keer
nog door
de lucht gegleden
gedraaid, gewenteld
en weer uitgevleerd
het ritselt nog
in vlagen en
laat zich bebazen
door een sterke wind
luwte strekt
zijn armen uit en
maakt een eigen bed
van bruinrood bladerdek
bomen tasten nu
met dunne takken
naar een koude…
Kerstavond...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 52 Het is kerstavond met de sterke
wind.
Gelukkig blijft de kerstboom
fier overeind.
De kleine lichtjes branden in
huizen soms met gekleurde
lichtjes op het balkon.
Kerstavond in alle rust, het is
mooi dat ieder op zijn eigen
manier het mag vieren.
Het is fijn dat de kerstdagen
ons iets moois kunnen geven.…
Zeeën van azuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 208 In sterke winden,
waar natuur nederig buigt,
om niet te breken.
Illustratie:
Bron: Paul Martens…
STUIVENDE ZIN
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 43 Sterke wind gaat blazen.
Versnipperde witte kroontjes krioelen,
dansen wild om de kniesoor te verbazen.
Zijn suizend hoofd en dolle vingers woelen
driftig, doen de stift rond- en voortrazen:
felle strijd tussen denken en voelen.…
Groninger Hogeland
gedicht
3.0 met 37 stemmen 11.127 Volle tarwe, sterke wind,
die mij aan uw kluiten bindt.
Altijd zie ik langs de dijk
Bierum, Roodeschool en Spijk.
Altijd keer ik tot u weer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.
Oude dorpen, oude stijl:
Westeremden, Oldenzijl.
Namen uit een lief verleden:
Loppersum, Uithuizermeeden.…
In losgeslagenheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 186 buig en veer weer terug
strek nooit je rug
in tegenwind
laat hem
langs je glijden
in zijn volle vlucht
wat stram pareert
trotseert immense krachten
in losgeslagenheid
speel het spel
zonder neerbuigendheid
souplesse wint altijd…
Muziek
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.752 Op zoek naar romantiek,
ontmoet je soms heel mooie muziek.
Muziek geeft veel aan iedereen,
ook al zit je er helemaal doorheen.
Soms zit alles tegen,
waardoor je alles niet meer zo helder ziet.
Je zou je hoofd wel willen legen,
maar helaas, dat gaat niet.
Muziek geeft kracht,
ook als je het niet verwacht,
de kracht om door te gaan,
als…
Hoog als een berg, diep als een rivier
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 233 als de zeearend boven het wad zweeft
en de sperwer uit het bos tevoorschijn schiet
klautert zij zonder klimtouw de hoogste berg op
als de albatros te pletter vliegt
en de kiekendief een kikker grijpt
ligt zij lethargisch dagenlang in bed
terwijl een leeuwerik de hemel bekleedt
en de kievit boven de polder buitelt
zingt zij op straat het…
slecht weer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 149 bij wind en regen
is een sterke paraplu
een ware zegen!…
Sterk
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.439 Sterk moet je zijn, altijd moedig wezen,
niet jezelf laten kennen, schouders
eronder, tranen verbijten, prop in je
keel, die hinderlijk dwarszit proberen
weg te slikken.....
Wanneer je ten onrechte aangevallen
wordt en de ánder zit zó verschrikkelijk
fout, récht dan je rug, draai je om en
dénk alleen om jezélf.....…
verkleind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 405 verkleind in deze maatschappij
en helemaal even op je zelf zijn
dat is wat vele mensen doen
verlangen naar een knuffel of zoen
of simpel weg een arm om je heen
beste mensen met nog zoveel wensen
mijn vraag kijk niet eerst naar je zelf
maar kijk om je heen
of je ergens kunt helpen
iemand anders de pijn kan verlichten
geen treurig maar…
zware vracht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 316 sterk
dat is ze
zo wordt verteld
en de dagen dan
van vertwijfeling en angst
zelfstandig
zo leeft ze
dat wordt gezegd
maar de hunker dan
naar zijn goedkeurende blik
evenwichtig
is haar kenmerk
zo wordt gezegd
zou ze zich verbergen dan
in de holte van zijn arm…
Sterk als een rots
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 314 Ferm en trots
Sterk als een rots
Mij krijgen ze niet klein
Ik heb geleerd dat ik er best mag zijn.
Ook al heb je verdriet
Gelukkig dat men dat niet ziet
Dat is de twijfel en onzekerheid
Raak ik dat ooit is kwijt
Het zit gewoon in mijn bloed
Doe ik het wel goed
Ik ben niet zo sterk als een rots
Maar ik heb wel mijn trots.…
sterk zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Ik beloofde sterk te zijn
maar ik had in mijn hart
toch zoveel pijn.
Loslaten en gaan.
De stap kon ik niet zetten.
Mijn angst werd bedolven.
Door de belofte aan mezelf
kon ik toch duidelijk de kloof
benaderen zonder
uit te schuiven in mijn geschreven lijnen.
De tekst werd begrepen,
de woorden bleven staan.…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 437 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.630 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.095 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.220 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.694 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.645 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.724 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.424 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…