inloggen

Alle inzendingen over Straatkrant

8 resultaten.

Sorteren op:

Rups of vlinder?

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 140
' t Miezert vandaag, Hier en daar wat Regen, verder op Een bui - maar Wat voor weer Het is in mijzelf, Hoe de bovenkamer Er bij staat, nu, Is afhankelijk Van veel, maar Vooral van de Vraag hoe ik Naar mezelf kijk, Vandaag, een in zichzelf Gekeerd rupsje dat Moeizaam voortbeweegt, Of die prachtige Vlinder die in al…

Dakloos dromen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 648
Geef mij geen boom. Maar vlecht mij van de twijgen een mandje. Geef mij prijs aan de rivier en vaar mij naar een wereld, ver van hier, een plek waar kou noch honger mij bedreigen. Geef mij geen boom, maar zaag mij van de stam een voerbak. Leg mij in het stro te rusten. (Daar kwam een moeder die mijn voorhoofd kuste, zo stil. Alsof ik net ter…

Een paar dagen voor Kerstmis

netgedicht
2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.903
Hij draait zich om, een straatkrant in de hand, op zoek naar een volgende passant. Ik ben het weer. En knik nog voor hij iets kan zeggen: ‘Ja, zeker meneer.’ De zon begint te schijnen. Ik zie zijn vleugels.…
Jan de Bas17 december 2006Lees meer…

Nausea

netgedicht
2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.511
Voor twee euro “God bless you” verstrekt ze gedrukte ellende en voor twee jenever het verhaal van haar stranding. Sindsdien laat alles haar koud. Komt ze onder de trein dan komt ze onder de trein. Een stilte valt en ik begin in den blinde te brabbelen: “Maak ons weer bang voor de dood.” 23 januari 2002 Zonneleen 54 zie www.abelstaring.tk…

Straathandel

snelsonnet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 275
Ik moest wel eventjes naar adem happen De man had net gezegd: Meneer, een krant? En ook: Bedankt, u was mijn laatste klant Toen ik hem in een cabrio zag stappen Terwijl ik grommend voor mijn oude bak koos Zei hij: U ziet, je blijft toch altijd dakloos…

Ademkeer

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 140
De kloppende kracht Van het onzichtbare Dat mij maant Bij de tijd te zijn Bepaalt mijn adem Keer op keer, Maar elke seconde lucht Die vrijkomt bij Mijn ademkeer Laat mij beseffen Dat ik besta, dat ik Denk en voel en doe Dat ik mens ben, Dat ik er toe doe…