Alle inzendingen over Streven

De dag loopt in sukkelgang. Regen klatert van druppel tot drop. Jij frunnikt aan je haar en mijmert: morgen ken ik het weer in opheldering.…

Mensen hebben in zich de drang en de lust naar het grote. Hun wens is: weg met wat in zwang is. Ja, het markante, het grote buitennissige, daarheen gaan toch zoveler gedachten. Wat is toch oorzaak van vele tegenslagen en ook vele teleurstellingen? Hoe aangenaam is het leven wanneer men echter kan geven zoveel om het plezier van het alledaagse…

naar hetzelfde streven. Sta even stil, en laat hen gaan. Dan ziet U op Uw weg, dat de meesten buiten adem, langs de kant zijn blijven staan. En U kalm en rustig, uw eigen weg kunt blijven gaan.…

'k Vroeg waarom het streven, lange tochten aan een kust, vierdaagse, zwoegen, zoveel moeite doen? En dan, tram in, tram uit, tram in, trein in, trein uit, trein in en bus De dag erop weer in een lus de yoga doen…

vluchtig ontmoette ik een tere bloem wiegend op lentewinden die op weg door krimpend weideland een fris koele winter ontvoerden ze leek op een mens in doorbijtend streven vroegere tijden, drang naar lenteleven doch ter plaatste verbonden aan moeder aarde alsof het levensvuur in haar zichzelf reeds bluste terwijl ze naar elke nieuwe dag…

De reden, denk ik, dat M. Nostradamus de toekomst kristalhelder voor zich zag kan zijn vanwege 't vast herhaalgedrag van 't sprekend kuddedier: de Ignoramus De mens die door 't verleden wordt bezeten en steeds weer in dezelfde vallen trapt en dan met val en al weer verder stapt die hangt hij om zijn nek als een ereketen Wellicht is het niet…

Het mooiste meisje van de klas, was ik niet. Of beter gezegd: 'anders mooi'. Er werd iets anders van me verwacht, dan me te schikken naar schoonheid van het uiterlijk. Ik had zo, al vroeg, bedacht dat ik schrander en slim mijn intelligentie zou inzetten... voor een weg die nieuwe schoolboeken in elkaar laat zetten. Schrander mooi is die…

“planeten elders mogelijk vol leven” (gelukkig zijn ze heel ver hier vandaan want anders ging men daar óók naar de maan) voorlopig valt ook hier nog veel te streven misschien zijn ‘hullie’ ook wel dom en braaf en lezen net als ‘hun’ de telegraaf…

Een boycot is een streven wat geen mens na zou moeten willen leven, maar soms is een leven geen streven, als er geen boycot is om na te leven.…

de beste dingen in het leven win je niet in slechts een dag ze zijn product van falen, geven heel veel tranen, soms een lach een mooie wereld groeit niet even bloeit niet met een stoot en slag draagt geen wapens, trotse vlag als teken van een opperstreven legerlaarzen trappen plat wat kans moet krijgen zich te rechten eenheid laat zich…

nu moet ik gaan: de bloemen sterven, martinus, en het donkert al. als ik je weer ontmoeten zal, zal ik mijn naam in jouw huid kerven. dan zal ik zingen van de zwarte dag en van de schaduw die wij moesten delen en van de vloek die sprong in onze kelen en van het mes dat in jouw handen lag. troost mij als ik zo droef moet zingen, leg als…

het onbeschrijflijke slaapt onzichtbaar achter de bergen waar meestal ook reuzen wonen op die onbereikbare hoogte sluimert de poëzie waar ik net niet bij kan soms schittert zij in jouw ogen…

Doelen stellen en dan streven, kon zo moeilijk toch niet zijn En iedereen die was gelukkig, - iedereen behalve zij - Maar streven kon ze als de beste, allang haar doel voorbij.…

Het leven is je gegeven waarin veel is te beleven waarin je alles kunt geven waarin je kunt streven. Maar, soms wordt het je gegeven zonder er naar te streven waardoor je het leven anders gaat beleven.…

Als je wil er is Maar het doel zo onbereikbaar is zal ik streven naar een utopie Zal ik dan alleen maar blijven hopen…

Ik zal eeuwen naar je streven. Al ben je een zielig geval. Ik wil je vasthouden voor heel even. Of ik verliefd ben?...Ben je mal!…

Is een woord dat niet bestond we hebben ze gemaakt om te kunnen leren streven. Maar het is nog altijd perfect om eenvoudig te blijven.…

Is doden uw streven, dan heb ik geen leven,' zo kankerde magere Hein.…

Zwak met de benen die de tijd vermijden staat ze in de stilte met haar breekbare blik en is het lachen dat ze hoort van de schaduwen die haar geen verlossing beloven. Sterven is een droom en leven een droom die haar vergeten is.…

Het perron bezaaid met mensen immer met hun beeld in strijd voortdurend jagend naar hun grenzen in spiegels van de werkelijkheid Het beeld schrijdt voort evenals de mens aan wie het toebehoort Wat is wordt nimmer wens En ik zie maskers om me heen overal waar ik kijk staar ik er zelf doorheen "Ik ben!" Maar niemand heeft gelijk We…

Ik zou versjes kunnen vlechten over de vonkende staartjes in het veld waar in het donker de konijntjes vrij hun gang kunnen gaan en haasje over spelen in het gras Maar wat te doen met de stralende vuren door wentelende wielen voortgejaagd die het veld de maat nemen en zijwaards blind het cordon rijgen, onderweg naar De konijnen zijn…

Ik word de helft kleiner zoals ik mijn linkervoet om mijn heup draai als een idioot zondagskind op een suikerspinnenkermis wanneer de dingen genoemd worden sinds mensenheugenis maar het is zo weer voorbij als de steek van een bij alsof ik vermaand word om mijn dwaze gelach alsof het klapt in open lucht het bestond alleen in mijn hoofd…

Ik word de helft kleiner zoals ik mijn linkervoet om mijn heup draai als een idioot zondagskind op een suikerspinnenkermis wanneer de dingen genoemd worden sinds mensenheugenis maar het is zo weer voorbij als de steek van een bij alsof ik vermaand word om mijn dwaze gelach alsof het klapt in open lucht het bestond alleen in mijn hoofd…

Je doet je best wel maar valt er nog veel te streven? Maak de kat maar vast wijs want het is namelijk minder nemen dan geven. Wees er maar snel bij voor je het weet kan het niet meer. Of wacht je geduldig je verlangen af. Keer op keer. Het is een keer bekeken en dan doen ze niets meer voor jou.…

Geld met bestemming van zeer verschillende aard ritselt en rinkelt. Zakelijk gesprek klinkt spannend, maar vrijuit bij luchtige scherts Toekomst opbouwen; intussen schoon verleden koesterend eren. Het borrelglas schuift: gedachten doen zich horen als jonge vogels. Al deze stemmen zijn vereend in 't vertrouwde Café het Raadhuys…

Vervaagt hoog boven mij de blauwe lucht, rest van alles wat ik deed slechts één streven: bij vrouw en kind zijn, al is het maar even.…

zwart is de nacht totdat twee ver uitelkaar staande kleine ogen licht geven en volgen een luide diepe stem zegt: tastbaar ben ik niet zelfs mijn zien waarin alles schuilt is bovenzinnelijk wij komen ver van de aarde waar nog geen mens kan komen dan alleen maar dromen wij zijn al eeuwen verder zien treurend toe naar uw streven u bent…

van warm naar koud of omgekeerd, van braaf naar stout nooit omgekeerd, dat is de gang van 't leven. voor iedereen een andere taak, opdracht of gegeven: schep vreugde in het leven doe dat vol medeleven! streef op een schaal van nul tot tien tenminste toch naar zeven…

ongelukkig bent zal je nooit echt gelukkig zijn in het leven Als je nooit de deur uit gaat zal je nooit echt leven Als jij je afsluit en bang bent voor het leven dan zal je nooit wat beleven Als jij je open stelt voor dingen dan komt het binnen Het is aan ons het leven te nemen zo als het ons wordt gegeven We kunnen niet alles veranderen maar wel streven…

ik ben een wolf onder de wolven buil bronstig mee in 't koor niets menselijks is me vreemd ik schuw geen platitudes ik hou nochtans van al wat onbereikbaar is, van duistere symbolen tot lichtende sterren helaas ik ben de man die naar de zon wil lopen maar vastzit op het kleverig asfalt: de hunker zelf houdt me gevangen.…