Alle inzendingen over Stropen

het duurt maar even zei de beul seconden, twee in getal langer zal je niet hangen de nek is op meer niet ingesteld het lijf kan ik nog verlichten door u naakt te laten gaan wellicht dat we een flits aan tijd kunnen toevoegen doch de hoop zal daarin de angst niet verschuiven het denken is immers verward en verdoofd dan wel onderhavig…

Hier handhaaft de rechterlijke macht Wie hooggeacht de wet verkracht Voor een witgeboorde dief Is mijn landje veel te lief Hangturken terroriseren winkelpubliek De politie mag niets doen Het woord racist beschermt de kliek Mijn landje stikt in haar fatsoen Een aso krijgt drie begeleiders Twintig bejaarden slechts één Wie klaagt moet…

in de stroming van mijn geest drijven kromgetrokken rijmen geel verkleurde woorden zinnen die verslijmen aan de wanden van mijn schedel plakken stroperig mijn gedachten ... ... ik ben er even tussenuit u moet een tijdje niets verwachten…

Ik kijk vol ontzag naar de stroopceremonie: Leeg blik op de weegschaal, grote lepel in stroop gedrukt, handig gedraaid, traag blik vullend, abrupt met snelle beweging uitroepteken, de deksel gaat er stevig op. Pudding, custard (met de c als g), suiker in papieren zak, zout dubbel goed verpakt.…

Laatst had ik zomaar Bagdad aan de lijn Om mijn beschaafde afkeer uit te spreken Omdat men met de strop zich wilde wreken Op de gehate schurk Saddam Hoessein. Maar voor iemand mijn boodschap had ontvangen Had men ginds in Irak al opgehangen.…

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

Ik heb je gevonden mijn zeldzame schat Jouw hart van goud wat een rijkdom is dat Ik heb je gevonden opeens was jij daar Aura,s die kleefden als stroop aan elkaar Ik heb je gevonden en op dat moment Voelde ik jouw liefde heftig en ongekend Ik heb je gevonden geluk viert hoogtij Een liefde zo intens tussen jou en mij……

volk is van god los onzekerheid armoede ongelijkheid treft burgers in hun hart Boos op straat tot het uiterste gedreven hier wordt geschiedenis geschreven De top bewaart afstand men wil geen chaos in het land De echte mens De echte arbeider vechten vanuit hun duurbevochten moraal tegen onrecht van het machtige kapitaal De strop…

Strop is einde touw en leven is gebungel in de wind is glijden maar voor even puilend blind een dikke tong een blauwe teint het einde voor wie narigheid begint strop is toegang tot de ruimte waar Dood zijn voedsel vindt.…

Als Prins, minister Geconfronteerd met de strop Monique als engel…

Problemen, oplossingen en niet herstelbare fouten Hagelslag, pindakaas en stroop Nu heb ik nog enige hoop…

Hoe fragiel is het levensdraadje van de ter dood veroordeelde mens, het is het koord van een strop die niemand ontkomt.…

geen rechte tussen hemel en aarde geen streep een kring van damp vormen wij rondom ons om tot strop…

Halsstarrigheid werkt uiteindelijk als een strop om je nek kilt je keel sluit je ogen doodt je leven!…

het griezelen van huiverende walging zo’n das zo’n mishandeling zo’n strop…

De zee wind,golven banen van schuim vluchtig en toch taai als stroop wanhopig vasthoudend tot verdord, verdroogd ophouden te bestaan.…

Nog even en alles is internet Kennis, cultuur, porno, pret Alles wordt er op gezet Leven als upload tot aan de dood Wanneer wordt het mijn strop? Weet je wat? Dat zoek ik op…

Soms vlot een troebele galm door de ader Dan dringt het zout zich op En wringt de druppel uit de klier. Elke porie lost zijn gifgas Elke rafel zwelgt in dorst. Dan wil ik pulken aan jouw knoop En vang de vleermuis die het stof Uit jouw bloed opfladdert in een heldere werveling. Me lavend aan de taal Mijd ik de zwarte tongen in de wandelgang…

gedacht de zekerheid die altijd stralend lacht heeft nu wat schaduw meegebracht nog zit het edele in het hart kleurt onderscheid de exclusieve schijn van schaarsheid in de monetaire schrijn maar wat standaard is wordt onderuit gehaald vertrouwen gefileerd de maatschappij raakt ingekeerd en hangt zich op in een apocalyptische strop…

schepen, de Bismarck, Armada, boten met roze mannen de VOC, de Sint, allen boegbeeld met een verloren strijd die de horizon vervuilt waar ik mijn hoop in had verschanst en nu, Anno 2015, stad en land vergeten in de droogte en als ik omzie voel ik me als een zoutpilaar die met gebroken ogen de finesse van vele waarheden moet bestrijken met stroop…

Het zou het lot van allen moeten zijn Terechtgesteld, doorboord door hoorn of tand Verpletterd door een kwade olifant En leeuwen malen je tenslotte fijn Het welverdiende lot voor elke stroper En trouwens ook voor handelaar en koper…

zoek maar je eigen geluk fladder maar zonder problemen eens zal je komen totaal van je stuk je vleugels kapot je hoofd in de strop van je dromen strijk dan neer op de hand die je eens heeft gestreeld vertel je verhalen hoe alles verveelt en je nergens je ziel kan vertalen ik wacht met wijsheid van jaren om morgen met…

hang je maar op kies de strop voor leugens die je wurgen breek maar je nek je bent gek geworden door de haat en nijd van die fanaat waarvoor je bloedt je was te goed gelovig en devoot hij trok bestaan onder je vandaan je kijkt me aan met ogen zonder leven je bent er in gebleven toen de dood naar buiten sloop eerst rood…

gaf joegen veranderingen elkaar in rap tempo op zonder noodzakelijke rust ook gebrek aan bezinning ontwricht in evolutionair opzicht de synchronie en leidt onherroepelijk naar chaos en insufficiëntie reserves raken op misgrepen nemen toe keuzes worden beperkt waar aantallen en behoeften domineren dreigt voor de beschaving de strop…

Buuf, heb je een liter melk voor mij pak pannekoekmeel en een vers ei wat stroop en wat spek en...vind je het gek had ook nog graag een fles wijn erbij.…

Zij bevestigden hun hoop In een appel-peren-stroop.…

't Overleg ging de mist in en dat is 'n strop voor ons allen. De kroon is gevallen van gedoogsteunafwezigheid zat.…

Het pistool is onwettig, de strop bezwijkt, gas stinkt akelig... Je kan net zo goed leven! Razors pain you, rivers are damp acids stain you and drugs cause cramp, guns aren't lawful, nooses give, gas smells awful, you might as well live.…

Het vonnis was dan ook de strop. Ten leste uitten zij 't verlangen getweeën aan één galg te hangen, opdat dit dan de aanblik bood van huw'lijkstrouw tot in de dood. Hoewel dit grif was toegestaan, werd tóch niet aan hun wens voldaan; de ambtenaar, de beul vervangend, deed z'n werk onsamenhangend.…

Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop volkoren met zweet en metalen feromonen vermeng het met de geur van bitterkruid verkoolde appeltjes van opgewonden zijn winkel alsmaar blikken uit de supermarkt terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…