Het schijnt dat Ozzy Osbourne al een tijdje
Tot schrik van alle hotshots in de biz
Een Broadwaymusical aan 't schrijven is
Al wordt het voor zijn technicus een eitje:
Geluid? O, maakt niet uit joh, doe maar hard
En licht? Ach joh, van mij mag alles zwart…
Na acht uur bleef het onnatuurlijk stil
Vanuit het Naardermeer een half uur storing
Geen vogelzang bracht ons dus in bekoring
De lijn herstellen bleek geen peulenschil
Een nood(ver)bandje moest het leed verzachten
Een technicus kan zijn ontslag verwachten…
Wachten,
op de treinbus
De trein,
een technicus
Kiosk koeken,
lauwe koffie,
dure prijzen,
euro's lichter
Zonder te reizen
Twintig kilometer
per trein,
iedere dag weer
Een kilometervreter
de trein,
vertraging
Vijf, per maand
ongeveer
`t is weer zover;
gestrand,
tot dusver,
niet ver
Lichte treinen, zware lasten…
een zwoeger zwelgt in diepe droefenis
verhult zijn leed in stevige kritiek
waar blijft de echte voetbalheroïek
de geur van gras, de lach of ergernis
nu openbaart zich wat ik node mis
en grijnst men om mijn stroeve motoriek
de lucht van plastic sprieten maakt me ziek
zo’n veld is altijd groen en lentefris
de technicus kent geen ontsteltenis…
Hij deed een zweefsprong over Het Kanaal
En landde veilig aan de overkant.
Toen hij daar eenmaal veilig was geland
Vroeg hem een plaatselijke illegaal:
“Hoe kwam je op dit lumineuze plan?”
Hij zei: “Omdat ik niet zwemmen kan.”…