1857 resultaten.
Spiegelboek in Middelsprake
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.717 kreeg
spiegelbladeren voorbij
soms als die jongen die heel even
in een sprookje was gebleven
met die kinderlijke ogen
die verbleven over zee
Je schreef verhalen ver vooruit nu
om verspeeld ze voor te lezen
aan twee spiegels die je meenam
diepgenegen aan je zij
en soms als jij wat dichterbij kwam
met een hoofdstuk volgeschreven
las ik telkens…
eeuwige zetten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 182 logische stap is de volgende zin
waar je telkens weer op-
nieuw aan begint
al gaat het niet
zoals je wilt, je zet toch
door terwijl de wereld...…
Rondom de bult van Usquert
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 182 Nog baadt de nacht in rust
al is dag expliciet in de vlag geklommen
en draait het leven als een retrograde
telkens weer haar rondjes
handgeknepen remmen - terwijl
ik vroeger hard het terugtrappen
moest hanteren -
laten het vuistenwit over de
rode klinkers galopperen
de winnaar is in zijn geboortevreugd
gewiegd in euro’s en wat bloemen…
En dan ben jij er
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 817 donkerder lijkt dan ooit
dan komen alle vragen boven
maar blijft het antwoord onvoltooid
En als de stilte hoorbaar is
de angsten langzaamaan gaan kwellen
wie is er dan nog wakker en
wie kan ik mijn verdriet vertellen
Ja, dan ben jij er om te lezen
te luisteren en nog zoveel meer
ook al is het twee uur in de nacht
jij bent er voor mij telkens…
Modelleren in het duister
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 hoe gedegen is mijn trots
telkens wanneer het streven
me laat dolen in de duisternis
vol raadsels, raadsels waar mijn hart
van overslaat en spinnen in hun eigen web
verpauperen tot het skelet verfijnt
tot raadselachtige dromen
deuren afgehangen in kozijnen
van meerdere modellen, al modelleerden
ze allen te hoekig en scherpten ze hun snede…
Dag lief sterreke
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 560 En als ik 's avonds naar de sterren kijk
en dat ene sterretje zie stralen
dan zou ik willen dat er een
ladder lang genoeg zou zijn
zodat ik het even naar benee kon halen
Want in dat sterretje hier ver vandaan
zie ik telkens toch ons kindje weer
dat van ons weggenomen werd
nog voor het was geboren
en steeds doet het een beetje zeer
Maar…
Zuilichems Ziel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 Chaos was hem vreemd
Onrecht maakte hem kwaad
Niets of niemand
Steeds opnieuw
Telkens weer
Altijd
Nietszeggende
Tegendraadse
IJsschotsen
Nihilistisch
Kruipend
Aan d'oever
Hij was dichter
Diplomaat. Geleerde
en componist
Vereerde
de muze
Altijd
Een tacticus
Spelend het spel
Muzikaal
Vol van inzicht
Slim.…
De tijd kort
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 168 ja we worden ouder
zeg ik telkens als de nacht
zijn vrucht werpt en ik hongerig
het gezalfde tot me neem
de dood leidt terug en spreekt
de tijd tegen, de tijd die alsmaar kort
er is geen wetenschap in deze allure
van een plaatstalen aarde
soms ben ik zwak en mompel
een gebed, maar het is niet waar
dat de hemel splijt voor onvolkomenheden…
Firmament
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 413 Tekens als ik naar de hemel kijk,
dat prachtige firmament
Vraag ‘k me af, hoe groot het is
Of ‘k de sterren die ik zie,
allemaal bij naam herken
De enormiteit van het grootst luchtruim,
verwonderd me keer op keer
De sterren stralen vooral bij
een heldere lucht telkens weer
de donkere lucht weerkaatst terug
op aarde,
de sterren…
Valentijnig hart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 587 Jij straalt
een stortvloed van licht
naar ontvankelijk zicht
overgevoelig voor warmte
jouw Valentijnig hart
ontvangt en pijlt
vlammig liefde toe
blijft roodkloppend
In de palmen van mijn handen
brandend in de ziel
niet één keer per jaar
maar jaar in jaar uit
dagenlang achterelkaar
eeuwig symbool van het leven
telkens puur…
GENEZEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 327 Tja, hoop doet leven,
maar liefde doet genezen,
telkens weer opnieuw.
Dit is de dag die
zieken kan genezen en
de doden wekken.…
Het diepe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.096 Dit voelt als een warme kleurrijke deken
en ik wil voorzichtig kijken wat er onder ligt
maar zonder dat ik enigszins heb gekeken
zie ik telkens jouw zonnige gezicht
Wat ligt er voor ons in het verschiet?
Zon? Zee? Natuur? Prachtige stranden?…
clair-obscur
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 219 hoe hij naar hen keek
gezichten
als getuigen van ingelijste leegte
nog leger dan haar gesloten mond
van leugens
hij zag haar zitten
bij de lindeboom, naast
een ongeboren zoon, zag het scharrelen
rond haar lijf
hoe ze
handen vulde
telkens in nieuwe verhalen
die de wind door zijn hoofd joeg
gespleten tongen markeerden
het zaaigoed…
Licht en schaduw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 180 bloeiende bloem
zonlicht verwerft
door bladeren te spreiden,
zich openstellend als van zelve,
keert zij naar het licht
zoals mijn liefde zich
naar herkenning dicht
mijn vriend de schaduw
dekt soms onbewust
doch met hemelse genade
voor even de levenslust
vernieuwd komt vaak later
een fruitige aubade
gelijk druiven telkens…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 684 Je moest
mij soms temperen
en zette mij telkens weer
met beide voeten op de grond.
Maar nu
help je mij omhoog,
wanneer ik bukkend tracht
op te rapen wat jij liet vallen.
Er is nu
niets meer over
van de fysieke kracht
waarmee wij eens elkaar behaagden.…
De kracht van de liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 660 De werking van een eerste keer
kan telkens weer
terugkeren:
ik weet, inmiddels,
een ontmoeting... met wat,
wie, wanneer of waar ook;
blijft door enorme inherente
liefdescapaciteit: altijd
werkend tot in Eeuwigheid!…
Het geluk als vuur
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 826 nog dichterbij en mijn vlam
zal de eenvoud tonen in de kaars
waarin alles is ontwaakt, deze dag leeft
in herinnering en sterft telkens
in de nabijheid van de gloed van
zijn aanwezigheid
niets zal verdwijnen al lijkt
de vorm zich vast te bijten
in werkelijkheden zonder naam, rouwranden
en korstige wonden zijn als het getij, de maan…
Stille getuige
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 350 Hoe waarheid draait in menselijk verkeer
de ziel die merkt het telkens weer
een vreemd verhaal over moraal
een man begrijpt zijn geest niet meer
maar toekomst werpt een rechte lijn
de winterkou vindt niemand fijn
klimaat hangt aan een zijden draad
en smeltend ijs ten einde raad
zorgt voor extremen in het weer
de mens die krijgt geen lente…
dichten helpt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.571 Bij de confrontatie met beperking
verlies ik mijn evenwicht
tot ik heil zie in nieuw licht
ik tel geen dagen of uren
en telkens vind ik een uitweg
in creëren en imagineren
piekeren is op slag verdwenen
geniet weer ten volle van het leven
wakker, gelukkig en content
sta nu echt wel te kijken,
geen oordeel meer of kritiek
brengt me terug…
erectioneel verlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 800 mijn ogen hunkeren naar het licht
dat zich telkens afwaarts keert, het
leven draagt de stervenden in het zicht
van mijn witte handpalm, was er een god
dan zou ik bidden, maar de hemel heeft
de christenen gespleten tot spijs die
reeds gegeten werd
wat nu rest is de aftakeling van de burgerij, de zonde
van het vorstendom, een monarchie…
Ik ben het beu
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 514 Want iedereen roept telkens weer,
ik bel of mail je de volgende keer,
maar erop wachten, doe ik niet meer,
dus zeg ik niet, tot volgende keer,
Tot men erachter komt,
dat contact maken toch
van twee kanten komt?
Of niet soms?…
stil (voor V S - M)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 526 fluister me in slaap
de vader vervloekt getergd
het kind dat niet weet
hem tart tot op het bot
en hartverscheurend huilt
het is stil op de gang
zachte klassieke klanken
in een verlaten kamer
niemand luistert
ze loopt haar kamer binnen
na de autopsie altijd
de muziek troostend ritueel
nooit redt ze het kind
dat op de tafel ligt
telkens…
Handen (2)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.256 Ze bewegen wel en doen
maar herinneren zich nog telkens toen.
Mijn handen voelen nu het bewegen
van de zoon die je broertje heeft gekregen.
Handen ooit tot verlies gedwongen
verheugen zich in deze jongen.
Mijn handen die je nooit vergeten
helpen weer met spelen, eten.
Leren hem met blokjes bouwen.
Grote dozen sjouwen.…
KWETSBAAR
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Vannacht
Was er weer zo'n moment
Dat ik mij breekbaar,
kwetsbaar voelde
Het valt niet uit te leggen
Als je het zelf nooit hebt gekend
Zo'n moment, heel even
Dat je beseft,
Hoe snel het over is
Gedaan kan zijn met leven
Je moet waarderen
Wat je hebt
En waar je staat
Gewoon ergens van genieten
Voordat het weer overgaat
Omdat je telkens…
Cabaret: VOOR IK HET VERGEET
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 431 Ik heb u zoveel te vertellen
dat ik telkens over mijn brein struikel
dan wil ik alles tegelijk zeggen
maar niet alles door elkaar halen
voor ik het vergeet wil ik even zeggen
dat ik er wakker van lag en had steeds die
zin in mijn hoofd om als titel te gebruiken
want daar draait het juist allemaal om
voor ik het vergeet door te geven
het…
Mannen, vrouwen
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.778 Ik zag mannen, vrouwen die van iemand hielden,
kinderen die van iemand hielden,
onbekenden, ontheemden die van iemand hielden
ik zag niemand die niet van iemand hield
ik zag het aan hun ogen,
hun manier van lopen,
en ook hun onhandigheid
en hun telkens even, onverhoeds terugkerende, vlijmscherpe onzekerheid
ik ging naar huis en keek in…
het verlangen naar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 lange straten spreken telkens in de
taal der trottoirs tegen het beeld dat
ik volg, terzijde van de lantaarns die mij
de schaduw geven van mijn vlucht
ik hunker naar stille tijden waar het
bewegen gewaarborgd ijlt in de koorts
die mijn lichaam warmt, het sterven slaakt
een kreet van herkenning
de gang van het alledaags verlangen
ontdoet…
Geluk zit in.....behulpzaamheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 379 Al wat ouder, wat meer mankerend, niet alles meer,
"zelf kunnen doen, helaas"
zijn daar de toestekende handen, telkens weer
bieden soelaas.
Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken
iets wat wij niet meer kunnen helaas,
kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst,
staan klaar om te helpen, zonder relaas.…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 121 Langzaam wat beter
zegt hij als je vraagt
hoe het met hem gaat
zijn beschermingsmuur
is nog steeds intact
Maar wij zien de scheuren
de gaten, het verval
hij sukkelt telkens weg
als je met hem praat
herhaalt zichzelf te vaak
kan nog steeds niet lopen
heeft met alles hulp nodig
en ruikt naar oude pis
De eens zo vitale man
altijd vrolijk…