Alle inzendingen over Ter

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…

Geluk is zo teer houdt het daarom stevig vast zolang het nog mag.…

de dood komt in een rookwolk stiekem binnen hij verft de longen langzaam schoorsteenzwart dan richt hij al zijn pijlen op het hart en gaat z’n sloperswerk pas echt beginnen de roker zit nu bij de pakjes neer zijn geest is zwak en ook zijn lijf blijkt teer…

Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij weg is lopend door…

Fijne kunstwerken zijn in de werkhal te zien. Die spinnenwebben!…

haar zachte hart blijkt nog steeds, -te teer-…

Voor mijn vader Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen Zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij…

Onderin een zilverkleurige emmer lagen twee schitterend gekleurde bloemblaadjes in een mengkleur van rood en oranje te verwelken als uitgevlogen vlindervleugels.…

Het is moeilijk vechten tegen brave wil en stank uit het rijke hemelwater, om tenslotte tegen klare drank en een afgedankte kater, de rug te moeten rechten als de kruik dan leeg is, wankel in gestelde stromen vaart het droes van kleine ziel, op de tere vleugels van een bodemloze boodschap, waarin zo vaak de inhoud beschreven…

Kale muren en het leven vergelijkt zich. Gezichten zijn verdwenen. Een houten vloer draagt de echo’s van wat ik heb geschreven; het laatste geloof en een paar druppels van verwerping, een overbodig bericht naar mezelf. Het weggaan gebeurt voortdurend, ook wanneer ik rustiger ben. Wat er rest is dan een afdruk; een vereenzaamd…

Teer in het morgenlicht zo'n takje heel erg fijn. Geniet dus van dit jaargetij al is het bloempje nog zo klein.…

Huil niet om mij Voor mij geen tranen Geen verwijten, geen verdriet Graag een glimlach op uw lippen Vandaag hoef ik uw droefheid niet Denk aan mij, aan mooie dingen Aan momenten van geluk Die je bijna doen gaan zingen Dan kan deze dag niet stuk Ik leef voort in uw gedachten Ook al ziet u mij straks niet Afscheid valt nooit te verzachten…

De oudste mens woont nu in Hoogeveen Haast 114 jaar is haar gegeven Met niets of niemand nog te overleven Staat zij aan kop nu. Moederziel alleen Zo heeft ze dan de langste tijd in jaren Al is die tijd allang niet meer de hare…

Het teerste, door schaamacht'ge scherts verzwegen, Het diepste, dat in half ontveinsde daad Zich buiten waagt, half bang dat 't zich verraadt, Half hopend, trots in enen en verlegen; 'T heiligste, dat langs laat begrepen wegen Mijn ziel opvoerde tot haar hoogste staat, Had ik aan sterke herinn'ring's gouden draad Tot diadeem voor één…

Het vreemde aan al wat mensen ontgaat schijnt de invloed van stof tot overdenken; wat goed lijkt ter hand genomen onder de avondlijke vaat, porselein net zo goed te breken als te schenken.…

Voor mij nog geen hosanna van een overgang in het uitzicht te willen delen in gebonden tafelbloemen voor hun bloei; haast ingewijde handen knoppen draaien door aarzelend licht, alsof rozen beschrijvend raken aan de verandering ter groei.…

Gisternacht dacht ik aan jou liggend op de bank wakker door een jengelend teer Gisternacht dacht ik aan jou irriterend ook aan de gedempte klank het gesnurk van mijn ouweheer Gisternacht dacht ik aan jou fantaserend ondertussen -van liefdevolle omhelzingen- och, was ik maar jouw kussen…

hij zag meteen al dat het goed was goddelijke conclusie over eigen werk hij hoorde en zag zijn planten en dieren de eeuwige kringloop van de schepping teer lentegroen en juichend herfstgoud parels van ochtenddauw in zonnezilver dit stralende wonder van zijn natuur elke herfstdag weer van vroeg tot laat ik kijk zo graag naar dit alles…

Vertrap het niet de tere twijg, die graag wil groeien. Zet niet je voetzool achteloos neer op teer geluk, het keert nooit weer. Koester deze jonge plant, hij groeit door liefde en niet door verstand.…

ik hoorde een geluid ik keek achter me en voor me maar ik zag niet wat ik hoorde toen keek ik opzij en daar lag jij in je wiegje zo teer en klein jij zal altijd mijn liefste zijn…

een huidje zo zacht en een hartje zo rein zo heel nog onschuldig kwetsbaar en klein weerloos en breekbaar vrij nog van pijn prijs ik mij gelukkig mama te zijn van dit prille ventje zo weerloos en teer die mij laat genieten telkens weer de zon doet schijnen iedere dag met zijn lieve stralende lach.…

Daar gaat hij dan. Hij keek nog een laatste keer om en je kon wel zien dat hij tranen in zijn ogen had. Ik begon nu ook zachtjes te snikken. Maar dat zag hij al niet meer. Afscheid nemen is niet gemakkelijk. We waren nu zo lang samen. Maar het is nog een week voor de grote vakantie en we gaan allebei naar een andere school. Dus zei ik…

In het modderbos wiegelt zuiver witroze van anemoontjes De jonge goudsbloem groeit klem tussen stoeptegels, deint vrij in de wind. Witte krokussen wiegen losjes bovenop de stugge molshoop. Hoge lavendel geurt fijntjes in de klanken van het hommelkoor. Bloemen, zuiver wit; hier beleven kevertjes hun reine liefde. Hoort: "Witte…

Zo zorgvuldig opgekweekt En liefdevol verzorgd Toch teer geworden Met de tijd En van 't leven losgeweekt…

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

zo mooi teer schoonheid onder de vlinders reis met ons mee mooie witte vlinder misschien dat wij ontdekken waar uw schoonheid vandaan komt en iedereen zo ontroert…

De Spreidingswet: een eerlijker systeem. De Eerste Kamer heeft hem aangenomen, waardoor er straks meer opvangplekken komen, maar Wilders zegt: ‘We hebben een probleem.’ Kom op! Wie écht problemen hebben, Geert, dat zijn de vluchtelingen die jij weert.…

er was iets etherisch in jouw benadering van de werkelijkheid die het licht luchtige de kans gaf met haar intrinsieke schoonheid naar buiten te treden in het ranke samenspel van beweging en voorzichtigheid waar ogen in geconcentreerde aandacht subtiel de vingers aanstuurden raakte hun coördinatie het talent waarmee…