In een ommezien
kon ik nog omzien
om toch net te zien
dat jouw ogen
in een oogwenk
keken in de mijne
maar nu laten ze
me niet meer los
tot ik ze weer zie
al is het slechts
een ogenblik…
Wordt zijn iPhone nat, de fietsers
en de vissers met de hengel en
wacht De Valk
op zijn zin in koffie
bij de bordkartonnen
Toorop.
De kont van het schip
al in de verte
snuift hij wier en teer
maar past hij verder.…
Verwonderd-rond, zacht-vragend kijkt het kind,
Het zand-blond kind, met de ogen blauw als zee.
En de oudre al wétend Leven; schoon gedwee
Van kleine hoop nog, dat hij toch wel vindt
Voor 't Eind bevrediging. De al'-oudste, 't wee
Van heel een ras in de ogen, staart verblind
Van wanhoop 't Raadsel aan .... waar géén van vindt
Ooit antwoord…