Alle inzendingen over Tot de verbinding br

rustend op de schouders van de vrijheid tegen het contrast van het firmament ontkend, ontrolde ze het ragfijne touw van haar dromen waarna zij voor ons oog als toeschouwer in de kluwen van gedachten ontrafelde zichzelf tot de verbinding brak.…

karel appel zoals iedere Co br A wilde schilderen als een kind d oor het falen hem gezien in de tweede wereld oorlog van de volwassen mens want wie kan ervaren de gruwel toen aanvaard…

Zie jezelf dan in een cirkel die cirkel is je ronde netwerk rondom zijn er verbindingen met familie, vrienden of juist met fellows maar bovenal met jezelf met je eigen ik die unieke ik, jij!!…

druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan gedicht voor A. te Br…

Geef mij de schubben van het gulden vlies, deken van visionairs, meer onzichtbaar dan voorheen, vooruit te lopen in de schreden van hun kwetsbaarheid, ik omgord het zwaard van woorden als laatste middel, waarmee ik het vege lijf wil redden, in eigen vooroordeel. ben ik de groene weiden die door de wereld wordt begraasd met een brok…

Verbinding Probeer Verbinding Te maken Langzaam Nemen Steeds meer Verbindingen af Mijn God Laat me Alsjeblieft De verbinding Met Mezelf Niet kwijt Raken…

Van contact is geen sprake, ik blijf dus verstoken, er maalt in mijn hoofd dus maar één woord: VERBINDING VERBROKEN!…

Ze wil verbinding met de hemel, gewoon een lijntje ernaar toe simpelweg om toch te vragen, hoe of het gaat toch met 'ons moe'? Ze wil verbinding met daarboven en wie wil dat eigenlijk niet, want zij die ons zijn ontnomen, zijn daarboven en wij blijven achter met verdriet.…

Ik denk dat ik maar niet meer schrijf of bel ik denk dat ik er maar mee stop Want wat ik ook probeer -het is me nu wel duidelijk- mijn post wordt steeds geretourneerd en je hangt al heel snel op.…

met het groene palmblad bedek ik je witte bed zuchtend blaast de machine lucht in je longen ik tooi je met veren van de krachtige arend het infuus dient tikkend zout en glucose toe ik omring je met hemelse geurige kruiden helend verbinden we de treden van de trap…

ondanks mijn isolatie voel ik geen stagnatie irritatie of frustratie want ik dicht mijn binnenwereld openlijk naar buiten door mezelf te uiten op de digitale snelweg waar je niet hoeft te ritsen tijdens de spitsen waar je nooit zal worden geflitst bij hoge snelheid maar waar je verbinding kunt leggen op afstand…

In de spiegel Ik kijk Zoek Jij kijkt me vragend aan Ook jij zoekt Ik vind mezelf niet meer Zoek betekenis Je kijkt me aan Nù ben ik daar… Ik heb je al die jaren verwaarloosd De wereld had mijn aandacht Ik was bezig En nu sta ik stil Ik sta stil Weet niet meer waarheen Waarom Met wie Met jou daar, in de spiegel Je lijkt zo ver weg…

Zie ons hier staan en reiken - direct verbonden met Daarboven. We worden gehoord. Zoals afgesproken. Mensen trekken zich aan ons op om richting te geven aan hun ambitie. Voortdurend wil men hogerop. Maar kijk eens hoe wij roerloos op éen plek de wereld becommentariëren: beduidend, wuivend onze kruinen bewegen... Steeds meer bosaanbidders…

een stevige wind waait en stuurt jouw blik naar de einder tussen fier fladderende haren, recht vooruit, naar het onomkeerbare, welke nimmer draait . doch je ziel volgt niets anders meer als men waarlijk op de liefde stuit die onweerstaanbaar is en al wat aards is dooft. waar vuur en vlam weer worden verenigd zo die al voor ieder in de eeuwigheid…

Ik had je niet zien komen ook al stond je aan mijn zij je aanwezigheid alleen was niet genoeg om je op te merken Maar toen ik je zag, en jij mij streelde met een woord bleef je voor eeuwig aan mijn zij zelfs toen je weer verdween…

Onze harten hebben een verbinding met elkaar gemaakt en jij hebt me met jouw liefde geraakt Ik leer nu dat liefde ook loslaten is in vertrouwen en in mijn hart het gevoel voor jou te behouden Jij hebt nog pijn en verdriet uit je verleden te verwerken En kan het nog niet aan mij met jouw liefde te bewerken Ik weet dat dit moment gaat komen…

in gedachten aanwezig blijven vertrouwen en vriendschap Verbinding is een onzichtbaar koord dat verband legt tussen geest hand en hart een verbond tussen twee geliefden Verbinding slechts het woord Eenmaal gevonden Onverbrekelijk verbonden…

met een ogenschijnlijk argeloos gebaar wordt een beeltenis mij geschonken alsof ergens in stilte en eenvoud een verbintenis mag worden beklonken ik ontvang haar weesgegroet in mijn hand voel de eeuwige moeder in tinnen kleed gehuld als opnieuw in mijn palm geland zij is in God die de pijn in haar hart omhult…

mag ik zacht met jouw hand langs ons bestaan gaan in verbinden bloemen kleuren samen de mêlee van geuren keuren in hun heerlijke diversiteit met onze ogen wolken schouwen luchtkastelen bouwen in het speelse wit tegen oneindig blauw daar waar onze handen raken stroomt fysieke energie die onze liefde eindeloos op zal laden…

het touwtje aan mij: heliumballon aan jou; steen voorzichtig kijk ik teveel om me heen ben je minder gewichtig voel ik me kei-alleen zuigt buiten sterker dan het touwtje bindt ben ik je kwijt? Nee Net op tijd, schuil ik voor de wind en vind rust bij jou pfffff mag ik leegstromen?…

Traditie geeft structuur en verbindt je met het ritme van de tijd…

Mijn vingers strelen je gezicht, je huid omdat ik het fijn vind om alleen bij jou te zijn je ogen te doorgronden je hartwarmte te ontvangen en je stem als muziek te laten klinken in mijn oren. Het is haast een Gods geschenk dat jij in mijn leven past bent geslopen tot mij bent gekomen dat de regen net zo goed bij ons past als de zon…

Stilletjes gebonden in stilte rode draden verbinden gelijke zielen.…

Houd elkaar vast, als een cirkel verbonden, door liefde omgeven en eenzaamheid verlaten. Een zoete vrucht voor de dorst delen met anderen. De handen in gebed gevouwen starend naar de kern. Stilte Het Godslicht ontstoken, een nieuw begin het wonder der aarde.…

Tegenwoordig liggen de verbindingstekens weerloos open veel wind tussen de passanten gezichten onder een witte ijslaag dat vriest dat kraakt bewegingsloos de tongen kapot taalkundigen die zwaluw worden en hun winterpak aantrekken Het kwijnt en rot traag aan de nerven van de woorden huizen worden vergeten takken tot blad straten tot…

Mede een windvlaag is de verbinding voltooid de blind date geeft zicht.…

ik reisde dagen om met jou te praten je wilde niets zeggen je dwaalde met me langs de oever van de meanderende rivier toen het duister daalde hoefde ik niet meer om woorden te vragen…

Vrolijke kleuren mooie vormen toch is alles met elkaar verbonden Cirkels, vierkanten en bogen Iedere vorm lijkt eerst gewogen Alles met elkaar verbinden als een brug je kunt altijd heen en terug In kunst verbinding zoeken meer dan wijsheid In alle boeken…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

een mens iemand van weinig woorden waaraan men zich warmen kan als de ijskoude wind over de rivier je omhelzen wil soms is het schip met man en muis te behouden als men het wilde water van de zee met olie gladstrijken kan soms seint een mens een strohalm een subtiel zilveren rimpelloos draadje: ik ben ontredderd wilt u ons verbinden…