1943 resultaten.
Het Ziekenhuis
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.078 Mijn pols die loopt te traag,
terughoudendheid wordt ontbloot
Zo kwetsbaar als ik wil,
de manier tot overleven.
Zeg ja tegen elke pil.
Tegen alles wat jullie geven..
Daar lig ik dan..
Met zusters als dienaressen,
de dokter als adviseur...
Met scherp afgevuurde levenslessen.
Het ziekenhuis blijft superieur....…
Levensteken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.008 Mijn verbeelding sleurt mij mee
Onthutst in mijn ideeënstroom
Daar ik dit amper kan bevatten
En ik hier wakker over droom
Mijn traag besef drijft mijlen ver
Achter mijn kennis van het feit
En zal pas tot wasdom komen
Na ongemerkt verstreken tijd
Ik betwijfel toch mijn vondst
Die zo macaber is gebleken
Terwijl ik alle woorden zoek…
Tussen dromen en de zee
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 539 rond weergekeerde hielen
rimpelt het water
wanneer ik de rust liefkoos
van luie lentedagen
en iedere gedachte
die ik in mijn strandtas wil dragen
langs voorbij zeilende
woorden en kuierende lippen
vangen schelpen
het maanlicht
die als mijn schaduw, zo traag
dansen en draaien
ik lees vogels en bloemen
in duinzand en wolken
pluk…
sterfelijke vrijheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 359 ik schreeuw mijn armen
rond de geknotte wilg
en laat tranen
de kronkelige groeven volgen
als lijdensbanen
van verdriet in de avondstond
mijn knieën knellen de stam
opdat ik niet val
vraag me af hoe het komt
dat mijn menselijke vrijheid
bijvoorbaat sneuvelt voor
een diep geschapen dal
alsnog zak ik traag
en schreiend neer
de nagels…
de heupen van de hinde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 349 jouw pupil is een bolle spiegel
die de vonk van de maan verraadt
haar zwarte meren en kratermonden
die elke voorbije traan slikken
ik strooi meel en poedersuiker
over de deeg van jouw vel
met gulzige maar trage handen
kneed ik de heupen van de hinde
tot een brood van zonnebloempitten
een feest voor de speekselvlokken
elke vingerafdruk…
Stanneke de leugenaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 428 een echte vent vol verhalen
van orgasme tot fantasme
en altijd bij de pinken
als het over echte venten gaat
zo met een fluisterstem traag
vertellen over toen die keer
dat hij den bak in vloog omdat
hij had gelogen over iets
waarover niet gezeverd wordt
of toen die andere dag
hij zijn ouwe vriend weer zag
met geld dat niet meer kon verspild…
Optuig in mijn geest
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 180 ik hoor het ruizelen
van woorden uit de
bomen van mijn dromen
die ik optuig in mijn geest
het is een feest
van groene blaadjes
prille tonen op muziek van
lente als de winter is geweest
in kleur bloeien akkoorden
als zinnen zich formeren
volgens regelen der kunst
schrappen en opnieuw proberen
wind draagt traag
wat inspiratie aan als…
een zwarte hoed
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 343 doorheen
eenzame tralies
bewaar je stilte
krast ze in het monument
van jeugdverlangen
wanneer dromen sneeuwen
als wintervogels in
een dodendal
je ogen
kijken de wereld tegemoet
terwijl
je alle tranen weent
om het jonge hoefgetrappel
verloren in vele manen
aan de rand van zwart en
trage trouw
ik buig, vang je schaduw
aan…
Oude Maas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.077 mijn pen lijkt vaker, misschien wel
liever terug te willen schrijven dan
vooruit
vloeit vandaag naar een luie bocht
in de Oude Maas waar een kleine
jongen met zijn vader zit te vissen
terwijl de tijd rond de vertrouwde
stek tussen de koeien in het gras
weer net zo traag als toen verloopt
ja, waar het simpel geluk van ooit
nog…
Goed koeren
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.647 Cirkel vervolgens traag weer omlaag
tot op je poten en begin te koeren.
Goed koeren scheelt veel vechten,
wie goed koert, koert tien tegen een
zijn mededuif het gevecht uit de kop.
--------------------------------
uit: 'Schapen nu!', 2001.…
Het dal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 282 Een onzichtbare wereld
van oorzaken en motieven
de waarheid slechts een idee
als een dagroom bij wijle
die gedachten beheerst
Wijlend in het trage dal
blijf ik kijken naar de zon
die zich nu en dan laat zien
tussen overhellende rotsen
wat is het klam hier benee
geen warmte om te klampen
Maar oponthoud
voedt de twijfel
verloren woorden…
stripverhaal.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 231 roos op koffietas
blijft stil diep rood
in haar hand
terwijl een traag
kwijtspelende sjaaltje
door witte ridder.
spats! rollende scherven
als speelblokken,
nooit verwacht!
papa de voeten uit.
snoepende liefdeskracht,
die kleine kinderen toch.…
Denken contra gevoel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 641 savannegras
ontwaart vaag een gele smoel
met aanzwellend angstgevoel
dissonant in zandgeel gewas
Hij denkt misschien 'n leeuw
de leeuw grijnst 'een denker'
haakt hem met zijn linker
als Jan vlucht in 'n schreeuw
Genen die onze ervaring beheren
waarschuwen voor gevaar
door onze gevoelens die ageren
Moraal van dit verhaal
gevoel negeren is traag…
tevreden
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 729 ik mag de koe wel
die het gras bewoonbaar maakt
traag en telkens weer
opnieuw
het geritsel op de grond
wanneer dauw slingert langs roze randen
breed het kiezen, het keren
van de dag
en wanneer de wind naar
avond waait, de boezems plukt
uit malse twijgen
wacht zij geduldig op de maan
zonder vragen naar
het verleden
ze keert naar…
kairos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 verborgen in een
zacht, borrelend aquarium
- men hoort noch ziet het -
maak je in wachttijd
trage wentelingen
het verloop van de tijd
neemt je mee naar
het ongekende licht en
een aanzwellende kakofonie
je oerschreeuw - bitterzoet -
is de geworpen steen
die het water tot
leven wekt
en zie:
de dag is verstreken
het verloop van de tijd…
Het gif van deze zomer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 288 Deze zomer zal niet paraderen in een
dodenmars waar ’t verdwijnen
zich classificeert als nummer één
terwijl de hemel tergend traag
de zon doet rijpen
brengt mijn groet de warmte
die zich schorpioent tegen het grijs
van de komende herfst, het lijkt een
visioen die het gif laat vloeien
en het sterven overtreft
met leven dat nog ongeschonden…
De Plas
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 423 Ontkomen langs de geul
Tussen de bomen
Glijd langzaam de rivier
Traag gaat het water
In snelheid weg van hier
Het klettert goed
Ik zie een waterval
De vinger uitzicht
In een stroom geval
De urine in zicht
Vanuit de inham
De bron
Verborgen
Opgeborgen zei hij:
Wat een zeik wijf
In de zeikgenomen
Als ik hier een bronvermelding
Bij…
Als de bladeren vallen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 737 Nee, ze dwarrelen
dwarrelen als een gedachte
die traag zijn plek vindt
in grijze hersencellen
Bonte schetsen waaien omhoog
veelkleurig tot het zwart
ze overrompelend doet dalen
het zwart van hersenkwellen
Het zwart van lange nachten
met ritselloze bladeren
bedrupt in nevelige ochtend
voor het opscheppen
De bomen staan stom…
over het water.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 161 langsdrijven als een boot op
een rivier, statig en traag
kan me toch méér boeien.
Op het land bezijden hoor ik
koeien loeien alsof er niks
voorbij is gegaan, geen
Tijd, geen grenzen lijkt het,
op deze zachtbewegende
op en neer gaande lijn,
die me verbindt met mijn
Wezen, die ik maar amper
voel. Ja, nu dan, op t water.…
Verkillende misverstanden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 De witte duif blijft in het hok
zingt een laatste vredeslied
verstikt door donkere rook
als traag de dag overgaat
in donker bevroren nachten
Vooralsnog heerst de stilte
van de gekwetste ontvanger
die in een ijzige winterslaap
van met tijd gevulde spanning
hoopt op een betere uitleg
dan het bijna onvermijdelijke
Redeloos vallen ze uiteen…
Liefdesdans voor twee
gedicht
3.0 met 40 stemmen 8.390 Ik voel je zachte adem
strelend op mijn huid
plagerig verlokkend
passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen
fladderend en traag
mijn lichaam is betoverd
beantwoordt stil je vraag
We zoeken in elkaar
verleidelijke troeven
en in ons samenzijn
kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden
steeds hoger op de tree
de hemel binnen…
de schoonheid van het voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 vanaf de waterkant
zien we de trage schepen
hoewel in vaste baan bewegend
voluit in eigen gang
daarboven wolken
die in snelle vaart
een landschap keer op keer
van kleur laten verschieten
verbaasd over de vlugge vlucht
van een bezorgde zwaluw
toeschietend voor
het hongerige jong
staan wij opnieuw
in stilte, met besef
dat schoonheid…
najaar 2010
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 276 reeds zijn de gouden zomerdagen
verpakt in grijze slierten mist
de dagen worden moeilijk wakker
nu de kinderen weer elke dag vertrekken
alles weer terugvalt
in het strakke uurpatroon
en september de schooljeugd
een uniform aantrekt
om ze in't gareel te houden
de kleuren van de zomer
kruipen in de bomen
voorbij de lange trage dagen…
Als de avond nadert
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 519 fijnbesnaarde klanken
vertellen over mijn innerlijke waarden
zij omsluiten heden mijn trage denken
woorden blijven liggen op de aarde
alleen mijn vingers bewegen
door wat mij wordt opgedragen
ik volg slechts de toonaangevende zegen
die opborrelt uit onaantastbare lagen
afscheid hangt boven het meer
in een dromerig hemels groen
stilte geeft…
OM TE STELEN
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 364 Een lichaampje om te stelen
schreed traag aan mij voorbij
Borstjes, die je zo zou strelen
hadden veel weg van toverij
Achttien lentes, zo minimaal
ritselden in een voorjaarszon
Fantasieën gingen aan de haal
door ‘t werk van het testeron
In deze slaperige, stille stad
stapte zich, van niets bewust
Dat meisje, dat echt alles had
waarvan…
verlies
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.372 ik ga wankel door de dagen
van onwezenlijk besef
in soms trage, lege uren
naar het moment, nu zo nabij
en onvoorstelbaar, dat jij
niet tastbaar meer zal zijn
herinneringen
oud en pijnlijk vers
verdringen zich
ik lachte overdreven nog vandaag
naar vrouw met kind op straat,
eet chocolade die mij smaakt
en voel me schuldig
mijn…
dromen komen terug
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 259 en de lente
legt zich naast een langer lied
langs niet te stuiten stromen
het vergezicht glanst
glazuur op blauw
het heeft effect op mij
het oeroude weten
klokt traag
laag over laag
wanneer wij ons vasthouden
aan elkaar
door gelijke lanen
de liefde beschrijven en de verbeelding
die we tussen onze vingers wrijven
met geen andere…
Vanaf het eerste uur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 237 de dagen zijn weer nieuw
al vanaf het eerste uur
stralen zij de hitte
van het nieuwjaars vuur
de trage donkere
nachten zijn voorbij
mijn goede voornemens
staan keurig op een rij
totdat jij komt
mij meeneemt buiten alle orde
en laat springen over
vastgeroeste hordes
wij gaan voor uren
die slechts luttele seconden duren
trotseren…
Cocon zonder stem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 hebben
geijkt in de stille rondes van het bestaan
was ik een boom, dan zonder bast
ergens achter mijn netvlies sterven
kegels af die mij de scherpte van dit
leven hebben laten zien, ik zal ze missen
in de chaos van mijn eigen rangorde
liever regen dan wolk, want de aarde
is dorstig en kwijlt haar zoetigheden
te snel op de rug van een trage…
Ruw strijken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 201 In de laatste zomerdampen
bruisen buiten de herfstbuien
hemelwater stroomt traag
-zoals het bloed van Abel-
schijnbaar achteloos het lege land in
kreunende kruinen buigen diep
ritselen kleedt zich in het geraas
van een onzichtbare hand
die meedogenloos het land ruw strijkt
het fladderen sterft in bulderen weg
totdat een schijnsel alles…