125 resultaten.
Ballade van de traagheid
gedicht
2.0 met 31 stemmen 14.149 ik hou van de traagheid van liggen in bed,
jij naast mij, je knieën in mijn knie-
holtes, als twee s-sen, de traagheid waarmee je me
niet gezegd hebt dat je al wakker was,
je uit lippen bestaande ontvankelijkheid,
de traagheid waarmee ik sneller en sneller kom,
de kalmte waarmee ik wilder en wilder word
de traagheid van jouw diplomatisch lichaam…
Ode aan de traagheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 schrijf de laatste regels in uitgebeende trage taal
verzamel de moed om de kust uit het oog te verliezen
zoals de vis tam en stekeblind oefent in onderaards geduld
laat tranen een voor een over schaarse woorden vloeien
bloed spaarzaam druppelen op het onbeschreven schrift
zoals het bewegingsloze dier dat in donkerte op helderheid wacht
laat…
Traagheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Maar voortbewogen
in vergetelheid
ging alle traagheid verloren
en gaat de oude grijze man
met snelle pas
de koelkast in.…
Reigerhaiku
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 O schone traagheid.…
Een zin, een woord
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 174 De traagheid der gedachten
tot vrede brengt, tot moed soms ook.…
Het lijkt zo eenvoudig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 127 in de sporen van de traagheid
lijkt het zo eenvoudig:
een tuin met een uil
zwanen op het zwarte water
tekens in het zand
wind in ritselende struiken
een vogel met langzame slag
wolken van witte watten
schelpengeruis onder voeten
tijdloze stappen
een rollende knikker over de stoep
volg de sporen van de traagheid
het lijkt…
traagheid der dingen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 190 je kent het wel
verlangend wachten
op iets of iemand,
ondragelijk gevoel
versterkt met
traagheid
door tijd,
lijken
uren,
wel
dagen
te duren!…
verhit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 703 de waaier wuift aldoor naar mij
gericht op geringe verkoeling
in deze bedompte benauwdheid
weet ik niet hoe jou vergaat
maar met hitte heb ik weinig voeling
het maakt me suf of lamlendig
een soort ingedeukte zak
je blijft daar zo in hangen
opstaan kent slechts ongemak
ook het denken blijft gevangen
of gaat vertraagd van hak op de tak…
uniek
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 360 (de traagheid van het onvermijdelijke)
ze volgt de ogen
van de wind wanneer het regent
op zijn rug
hij deelt verhalen
als het meest nabije in hoeken
van vreemde huizen
ik hoor haar gaan
en graaf de maan uit
ze is de nacht, de schaduw waaruit
het licht kinderen baart
dichter bij de waarheid en liefdeswoorden
die de stilte…
De machinist
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 135 de machinist verveelt me
want hij vernauwt zijn blik
tot de sporen voor de trein
maar zelf ben ik meestal ook zo:
eens je teveel traagheid hebt opgeslorpt
kan je immers niet sneller
eens je horizon bepaald
kan je soms niet meer terug…
De vergrijzing haalt ons in
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 643 Traagheid haalt mij in,
ben nu een bejaarde
in mijn eigen tehuis,
met nood aan een echte
sociale babbel.
Eenzaamheid is zeker...
geen hobby.…
in mistig zicht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 119 hoe ik ook zocht
me binnen de grenzen
van een verpakte ochtend
te weren
het gestremde
liet me
in zijn traagheid
onweten schreeuwen
over waar of onwaar
de roos
binnen de waan
schoonheid verder draagt…
het verleden meedragend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 na dagen van
aanwaaiende regens
slingert er een oeverloze
stilte door de velden
droomt zich volop
aan traagheid wennend
een weg naar zee
om zich in het eentonig
rumoer van golven als gewezen
bewogenheid uit te ademen…
alles draait om (1)
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 111 het zien van
diepte
het vangen van
de rinkelbel
het ervaren van
traagheid
het zetten van
de toon
het koesteren van
laatste resten
het dragen van
het onverdraaglijke
het verjagen van
kwade geesten
het regenen van
spaarzame tranen…
Traagedie
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 160 Hier heb je geen gevaren meer te duchten,
alleen de traagheid van de IND.
Waar wij massaal naar zelfontplooiing streven
verliezen zij weer jaren van hun leven.…
glimlach der goden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 155 ik neem wat beweging
in een stilstaande wind
ik vertrek vanuit traagheid
in dit witte wonderland
ik volg met een blik
het zijige blauw
de engelen schudden
opnieuw hun kussens uit
ik herken de glimlach van goden
die overwinteren…
De slak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 691 Je zou ook kunnen beweren:
de traagheid van de slak.
Maar, in zijn slakkengang,
draagt hij de wereld
op zijn glibberige, natte rug.
Zijn lucht, zijn leven en tempo:
hij draagt de lasten met gemak!…
UITVAART
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.849 Stilte draagt ver vandaag
ze slurpt de snelweg op
omhult de hamerslagen
in straten vindt traagheid
haar bedding terug,
kinderstemmen kaatsen en
sleutels vragen aandacht
als komma, treingeraas
uit de verte als punt…
Gladde kiezelstenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 324 Gladde kiezelstenen
die glinsteren onder het licht van de maan,
die koelte verhalen
en het water doen glimlachen
als in de dagen van de schepping
toen alles nog fris en nieuw was;
gladde kiezelstenen
die verhalen vertellen
van langzaam geslepen worden,
gepolijst
door eeuwen traagheid
en stilte.…
Toch weer een glimlach
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 520 Na zoveel duisternis en dood,
na traagheid van de uren
toch weer een glimlach.
Niets kan hier blijven duren,
ook niet het zwarte, de vragen,
het onbestemd verlangen.
Alles heeft zijn tijd
zei Prediker
en hij kon het weten.
Nu kan ik dus weer
gelukkig heten
en dromen met de ogen
van een kind.…
de traagheid van dit uur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 416 en in de traagheid van dit uur
het weten dat het licht zal winnen;
de kleine glimlach naar de rozen,
het diep besef dat alles gloeit
en dat geen leed ons klein kan krijgen
en laat ons verder dan maar zwijgen.…
Tijdloze traagheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 daar waar stilte
spanning trekt
ontbloot leegte in
tijdloze traagheid
zijn verschijnen
hun eenparig
bewegen schokt
de werkelijkheid
door het loslaten
van de leefbare basis
in kantelmomenten
verliest bestaan
zijn pijlers en worden
perspectieven van
hun toekomst ontdaan
wie stopt dit
apocalyptisch
zwarte gat dat in
de schepping…
lof der traagheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 rode raamluiken schemeren
door de nog kale bomen
een hond blaft achter de deur
door de hoge ramen valt het licht
op twee rode uien en wat roestige spijkers
geleefd stilleven
met een mesje krabt hij een dun laagje
van de aangebrachte verf weg
de poes tilt traag een ooglid op
hij struint wat door de tuin
kijkt naar de gevel, de lucht…
Trein der traagheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Er was eens een fiere Fyratrein,
zo een trein met een fijne lijn,
een trein met zuiders temperament
zonder, zo dacht men, mankement.
Men droeg hem vooraf al op handen,
als redder van de Lage Landen.
Ten einde raad heeft men beslist,
hoewel men het al maanden wist
geen nieuw tijdperk in te luiden,
hem terug te sturen naar het zuiden
want hij…
Het heet traagheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Mijn spieren doen vertraagd
mee, door de kleine onrust
draait heel mijn lichaam
zoals de aarde om haar as
tolt, door heen en weer rond
schietende elementaire deeltjes
Ik zit er midden in en voel
de snelheid niet, éen
met mijn eigen storm, een
en al beweging
Het heet traagheid
maar ik noem het leven…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 745 in traagheid van gemoed
de diepte
het oog van de melancholie
en nog altijd
het verstilde reiken
naar de schoonheid
van een onbevangen jeugd
een bevrijding pas
aan de horizon van de utopie
maar desondanks
gaande door het leven
in de schaduw
gaande in weerklank
van het voortbestaan
steeds de lente opnieuw…
Perspectief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Gekooid
binnen afgemeten contouren
zie je ons zitten
als in een wagon
van de trein der traagheid
hoe achter beslagen ramen
de uren, de dagen vervagen
hoe lang duurt de reis
naar het eindstation
of blijven we nog lang
in de ban
van het ongewisse?…
sporen in schemering
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 377 ze weende
want ze kreeg een kamer
en vier hoeken
waarin ze zich kon opsluiten
zelfs toen het helemaal
over was
voor zijn voeten
schreeuwde zij om traagheid
en het naakte van de slakken
die de zonde
lieten neervallen
en verkleurden tot purperrood
-------------------------------------
illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…
Ballerina
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.063 Je draagt de traagheid van het leven
als een molecule om je heen, een gedaante
van sneeuw, een ode eigen als woorden
dansen in hun wals van vermenigvuldiging.
De dichter rust in haar handen
waar de sterren samenkomen in een
scharlaken glimlach en waar geboorte
tot stand komt in de aarde van
haar hemellichaam.…
wachten
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 445 en ik luister
-verder-
naar zichzelf
woorden
of de mogelijkheid van
binnenin beloften
haastig
druipend op
mijn maanwoning
en zoutiger dan ik me
herinner
je geeft
en ik hoor
-dichter-
bovenwind tegen sterren
klotsen
onrustig door de holle vaart
en dubbelhuidige
liefde
transparant voor mij
door de traagheid…