inloggen

Alle inzendingen over Trede aftreden

993 resultaten.

Sorteren op:

Drie Heren

netgedicht
2.0 met 166 stemmen aantal keer bekeken 35.776
Korsakoff en Creuzfeldt-Jakob, gaan rustig voort met vaste tred en de oude heer Alzheimer vertrapt een beeld dat leek gered: De boom die spiegelt in het water, een huis, een dier, een naam, dit woord een zonnegang, de liefde later, een melodie van ooit gehoord. Een geur die rest, een oud verdriet ruist zwak nog na, en is niet meer.…

El primer Tango,

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 776
Onder mijn onzekere tred, die haar welgevallig droegen, gaf het ons beiden, een wezenloos gevoel van tijdloosheid. De eerste Tango.…

Jij ontsteekt de nacht

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.766
overloop nestelt zich in de kartelrand gevlochten kragen die langs de oever van mijn bewustzijn rieten waartussen hoorbare legers muskieten schieten die me stuk voor stuk lijken te vragen wiens donker net door `t streepje sloop Aan`t knijpen van mijn angst voel ik het verlies van de werkelijkheid in bloederige slagen waarbij het knallen van treden…
WOLF8 januari 2005Lees meer…

DE AVONDTROMPE

poëzie
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.516
Heur' trompe steekt de koe: ze is moe van neerstig om te knagen; van lange, in ‘t jeugdig grasgewas, de zware eur te dragen; de zware eur, die, molkenvol, al bij de grond genaakt; die zwaait, die heur de tred belet, en ‘t lichaam lastig maakt.…

Het gesprek met God

hartenkreet
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 4.689
Als U binnenkort niet begint op te treden Dan zal ik U nooit meer geloven!…
Jouke10 november 2007Lees meer…

Mijn Laura kwam

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.023
(fragment) Mijn Laura die ik min, kwam in mijn slaapzaal treden, Met liefelijk gelaat, en moedernaakte leên, Een kleedje alleen bedekte haar heupen naar beneden, 't Hing al van melk en bloed en maagdenwas aaneen: Een windje op haar verliefd, Ten venster ingeslopen, Bedreef een stoute dieft, En spreidde 't kleedje open, Daar zag men…
Jan Luyken16 februari 2019Lees meer…

TIJD

hartenkreet
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 537
dat zo diep viel- nu jij je hart weer voorzichtig met mij deelt Na alle verwarde gedachten, een uitzichtloze tijd drie jaar, twee landen en een zee van elkaar beslecht zich langzaam maar zeker onze strijd wordt de wederzijdse liefde overbrugbaar De vele tranen schitteren nu van hoop opgelucht haal ik adem, de verstikking voorbij mijn tred…
Janna23 maart 2009Lees meer…

Voor P.

hartenkreet
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 656
Durf uit de schaduw van kunstlicht te treden. Loze belofte schept namaak-karaat. Edelmetaal zal daar replica's smeden alwaar valse passie uit koudvuur bestaat. Jij ontwaakt uit een vaal-geel gedicht. Rekt je uit onder mijn huid, veegt de schmink van mijn gezicht.…
Robbie DaCazz14 september 2010Lees meer…

Torenbewoner

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 554
Ik heb nog vaak nachtmerries van al die stenen treden, zo grijs als mijn ziel destijds. Maar bovenin woonde broeder Henk, een brave zonderling binnen de toch al zonderlinge gemeenschap.…

Waarom

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 848
Als na de kalme zomernacht Mijn voet bij ’t liefelijk ochtendblozen Door veld en weiden om gaat dolen En soms, vermoeid van ’t rusteloos dwalen, De onbestemde tred verzacht, Dan boeien fris ontloken rozen En hemelsblauwe veldviolen En witte leliën der dalen Het meest mijn boezem door haar pracht.…

De Hemel schreef een sprookje

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 782
Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen en een manke tortelduif Het woekert, het wordt later dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s tegen de gevels ketst Zijn kraag bedekt zijn aangezicht Zijn handen vouwen stevig het auto…

SIMSON

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 67
Hij was voortaan gedoemd met trage voeten de tredmolen te treden van het lot en in den blinde, tastend naar 't verleden, te draaien rond Delila als zijn god. Toch kwam de dag dat hij zou zegevieren, want in hem groeide stil een grote kracht. Hij trok zijn godentempel in de dood en als een held herrees hij uit de nacht.…

Paartijd

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 362
Ze treden meteen in de echt. Een goedzak is Joop, als ze zegt: 'Ik heb toch op zakgeld wel recht!' Z'n geldkas raakt leeg op den duur. Hij zoekt naar wat trieste lectuur en leest dan z'n kasboek. 't Is uit. Het boekjaar is droevig: geen duit! Een jaarfeest kan Joop wel vergeten, want rood is geen feestkleur: geen eten!…
Aubrey28 januari 2007Lees meer…

ik spot met oneindigheid

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 441
We passen onze tred aan om ruimte te geven als we wandelen, dagelijks denken over het leven hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven. Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn. Leven het gaat over mensen soms over wat goed is over gezondheid en ook armoede over tal van kaders.…

R.I.P.

poëzie
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 5.771
Rust in vrede, rust in vrede, u nog eens vaarwel gezeid, eer ik weg en thuiswaards trede, rust... tot in der eeuwigheid! Amen. November 1862…

Ik ben een vrouw

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.044
waarom wilt ge, dat mijn leven niet zal stralen in zijn streven, waar mijn lichte voet zal treden?’ ‘Om het lusteloos gebaar, dat U bleef van alle lusten, om Uw hart, dat niet kan rusten, wijl Uw wanhoop is te zwaar.’…

Uren

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 484
Dit is Uw aard, o uren van 't verleden, Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan, Om uit Uw rijk van schemering te treden In zonglans of het glinstren van de maan.…

6:15

hartenkreet
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.023
Voorzichtig pak je z'n fles Maar dat maakt het nog erger Toch stil de deur weer uit Naar beneden Mijd je De krakende treden Van de trap De keuken in Fles omspoelen Pannetje Gas aan Melk…

De weg naar Sippenaeken

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 154
Uit het hooggelegen bos daal ik Af, op zachtremmende treden. En als vanzelf gaat de radio aan Een symphonie van het Geuldal. Omlijst door Duitse, Vlaamse of Franse stem. En avondzon.…

AANGENAME HERINNERING

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.050
- Mijn vrienden helpen mij, zij letten op mijn treden. Zij wenen voor - ik volg, mijn harte wordt geroerd! Zij bidden - en ik bid! hun juichstem laat zich horen. Ik zing al staamlend na - en word mij zelf ontvoerd! God kende mij! - hij heeft mij vrienden uitgekoren!…

Welgelegen

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 642
– Vlak bij ’t kerkhof, maar twee schreden En ge zijt er, gauw en goed, Waar ge lang om heen kunt treden, Maar toch eindlijk rusten moet. Vlak bij ’t kerkhof, maar één stapje En ik sta er aanstonds voor; Komt mijn tijd voor ’t laatste stapje – ’k Heb geen rijtuig nodig, hoor!…

Ubuntu

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 128
over hoge treden en met de gele maan, over de trage lange rivier, zo zijn ze gezellen, onder werelds deken, de moede gele maan en de eenzame man, raken in z’n kano onder de gele maan nooit uitgekeken gedwee, getwee naar een verre vrije zee berust op de zwaarste en langste tocht, langs droomschappen onder een moede gele maan stroomt de…
Pama24 november 2018Lees meer…

Gelukt!

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 86
rustte, het zware touw dat je meezeulde en nooit gebruikte, alle kuiltjes en ribbels die de wind bracht en jij die het fotograferen wou, de paarsrode heide, de klaprozen en het hotel van je 80 ste met zoveel familie en vrienden en onze euforie, de trap in Petten van het mooie uitzichtspunt waarnaar je toe wou en je na de eerste treden…
Ralameimaar22 september 2019Lees meer…

WRANGHEID

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.572
Ik heb weer, tuk op de oude mijmeringen, 't bevallig kronkelende dal doorlopen, waar eens mijn kinderlijke stappen gingen in dartle levenslust en dwepend hopen; bij d'ommezwaai der heimelijke paden, weer eensklaps de onverwachte vergezichten zien scheemren, die in blauwe dampen baden, en eens, zó lokkend, voor mijn treden zwichtten.…

Sonnet (Gezwinde grijsaard die op wakkre wieken staag)

poëzie
3.0 met 102 stemmen aantal keer bekeken 33.001
(opgedragen aan zijn afwezige verloofde Christina van Erp, met wie Hooft 3 maanden later in 1610 in het huwelijk zou treden.)…

De Nacht

hartenkreet
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 849
schrijf ik dit gedicht Ik ben gezwicht Ik geef me over Mijn hart is veroverd Je hebt me betoverd Een tinteling was hetgene wat me tot beroering bracht Een aangenaam gevoel, lang verwacht Het licht op zijn felst midden in de nacht Is het moment dat wij ontwaken in onze kracht De nacht en het duister niet vrezend zijn wij in ons element Wij treden…

Wrangheid

poëzie
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 447
Ik heb weer, tuk op de oude mijmeringen, 't bevallig kronkelende dal doorlopen, waar eens mijn kinderlijke stappen gingen in dartle levenslust en dwepend hopen; bij d'ommezwaai der heimelijke paden, weer eensklaps de onverwachte vergezichten zien scheemren, die in blauwe dampen baden, en eens, zó lokkend, voor mijn treden zwichtten.…

Vier stukken

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.222
Toen het feest na een poos was herhaald had de ridder z'n keuze bepaald en hij kon zelfs een stuk overreden met hem in het huw'lijk te treden. Na een jaar dacht-ie: ' 't Kan zo niet langer; m'n wijf is tonrond en niet zwanger.' Door vraat was de schoonheid ontaard in een schommel, een volvette taart.…

Nieuwe weg II

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.692
Mijn hart is zo Als 'n piano, Die luid klinkt en toch zacht Haar klanken strooit over de mensen, Die langs de vensters van het salet Voorbij gaan, in trage tred. De piano, zij klinkt alleen Voor de mens die haar bespeelt, Voor die over haar zijn vingers heen En weer laat lopen, haar bestreelt.…

De ruïnes van Arcadië

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 110
In gratie – weergekeerde geest Zij waart in ’t rond – in waardigheid, haar rechte, translucente tred leidt haar naar oneindigheid, ver voorbij de oude man die zij – een schim - niet meer herkent. Wat zou het ook? Wat boeit haar nog? De diepe val van vroegere sterren?…
Meer laden...