Alle inzendingen over Triest vogeltje

Voor ik er erg in had kwam er een uiterst brutale reiger aanvliegen, die het wanhopige vogeltje in zijn lange snavel vastpakte en vervolgens aan de kant van de sloot alsmaar steviger begon te bijten. Ik zag nergens een steen om die rotreiger te treffen en ik zag de wanhoop van het vogeltje, dat alsmaar angstiger piepte.…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Op weg naar huis, oei wat een schrik een vogel breed gevleugeld vloog naar de struiken en weer terug: bijna echt op 't nippertje, langs de voorruit van 't autootje. Reactie van manlief was supersnel trapte op de rem, sapperloot zag je wat dat was, een valk, die reed ik bijna dood! Maar met een flinke klap van de vleugels ging 't beest…

Vogeltje, o vogeltje in de lucht waarom heb jij toch zo’n haast Bedenk ik met een diepe zucht wijl jij hierboven over mij raast Vogeltje, o vogeltje in de wind snel je dan wellicht naar je nest Naar je vogelliefje plus je kind ga je daarom rapper dan de rest Vogeltje, o vogeltje uit het oog waarom bleef je nu niet bij mij Waarom toch in…

Een vogeltje dat dicht bij mij in de buurt komt Het vogeltje dat mij een speciaal gevoel geeft Een gevoel van warmte, genegenheid, samen Een vogeltje op het bankje in het park Het zit naast mij en geeft mij de illusie De illusie van genegenheid en warmte Het vogeltje zittend, etend in alle kalmte Ziet het mij?, voelt het mij?…

Vogeltje, wat maak je een wonderlijk geluid. Vogeltje, ik verklaar je tot mijn bruid. De wereld om me heen stortte ineen, maar jij maakte dat ik weer in het paradijs kon leven. Ik zal het nooit vergeten, lief vogeltje.…

Er vliegt een vogeltje mijn gulp in. … en nog een vogeltje. … en nóg een vogeltje. Hemeltjelief! Het vliegt storm. Tientallen vogeltjes vliegen in mijn broek. Kwetter kwetter fladder fladder. Ik spits mijn oren en wacht angstig af op het eerste geluid van een specht.…

Ze is niet in haar hum vandaag, ook niet in haar element, ze is niet zo lekker dus ik vraag: is er iets waar ik je mee verwen? Nee, doe mij maar niets vandaag ik ben niet in mijn sas, evenmin ben ik erg lekker dus als dat nou alles was? Ze zit niet lekker in haar vel vandaag, toch heeft ze dat meer dan genoeg, maar alles doet…

Ik heb vannacht een kleine vriend verloren: onze lieve Pietie is zomaar doodgegaan Het zal bij vogeltjes wel niet horen maar toch viel er vanmorgen eventjes een traan Zij was geen Pavarotti oh nee! ze was geen ster Ze zong haar eigen aria je hoorde haar van ver Ook aan een schoonheidswedstrijd hoefde ze niet mee te doen maar we wilden haar…

Als ik in mijn kooi zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla ik een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelde mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

Er zijn mensen die gluren door de ramen en kieren bij de buren. Er zijn vogeltjes die niet nieuwsgierig zijn, maar door de wind of oriëntatie de weg kwijt zijn en zo is al twee maal in een week, mijn raam doelwit voor een musje. Zijn laatste vlucht eindigde op mijn balkon. Hij klapte tegen het raam, een fatale vlucht, in mijn handen liet…

In een veel te koude, natte, donkere wereld zag ik -jou-. Je was zo inmens klein, bibberend van de kou. 1 paar kleine minie oogjes keken mij zo hulpeloos aan. Je doorweekte veertjes zette je bol. Maar het voldeed niet, je verenpartij was nog niet zo vol. Je was te laat uit het ei was wat de hulpverlener zei. Daar reed je in de ambulance heen.…

Zo... kwam een vogeltje zelden gezien mooi en klein en zong, zong zoals niemand kan stal mijn hart stout, stout vogeltje waar is mijn hart? geef me mijn hart terug! ze zei je hart is niet van mij ’t is van mijn vader die in de hemelen zit. harteloos heb ik het vogeltje gekruisigd.…

voor een witgekalkte muur het vogeltje van verf een kettinkje aan zijn pootje de witte muur leidt onze ogen naar het puttertje vogeltje op de voorgrond distelvinkje in losse zichtbare penseelstreken vastgelegd vogeltje met een verhaal het put zowat zijn eigen water bijna kwetterend tinkelend ook in vlucht…

Waarom zit hij in deze kooi, en dat vogeltje niet? Niemand die je weeklaag hoort, arme dwaas die heeft vermoord. Het vogeltje daar voor zijn raam, omdat hij niet met hem mee mocht gaan.…

in gedachten verzonken plotseling een tik tegen het raam zacht maar hoorbaar gauw even kijken wat mag dit zijn teer en onbeweeglijk diertje waar ik naar staar klein nog onbeholpen vliegen pas geleerd een jonge staartmees, helaas zijn inschatting was verkeerd…

bliksemsnel verdwijnen je woorden ze ebben weg als beeldsporen achter de geslotenheid van je gezicht ik durf het niet te vragen wat je nu precies hebt gezegd ook al verstond ik je niet zo goed ik verloochen niets maar ik heb geleerd dat stenen en sterren niet opdringen en bloemen stil zijn de wind blaast mijn verlegenheid wel weg ik…

Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen; mijn levenslied klinkt verre van Majeur, wat ik me voornam is reeds lang vervlogen al hangt er nog een oliebollengeur. De zon te zien blijft bij een ijdel pogen, de dagen zijn te kort en zonder kleur . Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen; mijn hartenklop klinkt danig in mineur. ‘k Verzuip…

Ga met m'n triest en sas 'n stukje over straat wie weet zie 'k iemand die 't hetzelfde vergaat! En laat ik dan: de triest voor wat ie was want liever ben ik toch: gewoon wel: in m'n sas!…

Dan raak ik de trieste beelden maar niet kwijt van mijn vrouw die ik innig lief heb gehad. De altzheimer gunde ons maar weinig tijd samen, voordat de ziekte haar geheel opvrat.…

Het is triest dat jij zo doet Het is ook jammer Is nergens voor nodig Het is triest alles haal je door elkaar dat is jammer en triest Triest en jammer We hadden het zo goed maar je gooide het weg zomaar En da’s jammer want nu is het weg, voorgoed Dat is triest en jammer.…

Klein teer vogeltje , met je indrukwekkende zang, al vroeg bouwde je een kooitje om te kunnen blijven bestaan. Klein teer vogeltje, je verbleef in het dichte struikgewas, de doorns staken je steeds weer maar je had geen keus. Klein teer vogeltje, met je verlangen naar warmte, het kooitje wou niet open je bleef wanhopig achter.…

er ligt een dood vogeltje bij de waterzuil ik denk dat het één van de merels is uit het nestje in de druif raar vergaan het skeletje zie je maar het kopje is nog vrijwel in takt er ligt een dood vogeltje bij de waterzuil morgen ga ik in de tuin werken…

Er zal een hevig onweer komen: Wat word de lucht daar zwart en dik! De blaadjes trillen aan de bomen, En ieder bloempje beeft, en schrikt. De zon schuilt weg,'t begint te donderen. De schuwe zwaluw zoekt het riet; Ginds zie ik reeds het weerlicht flonkeren, En stil was die donder niet? O, als het onweer los zal breken, Waar vind het,arm…

denkt te vinden maar die nooit de ware is Ik zit vol wrok keer op keer mijn wonden te tellen Ze schoon te likken maar het vuil van jaren en jaren komt eruit Kijk naar wat we geworden zijn Ik in één klap volwassen jij geen raad wetende met je vrijheid Wij waren eens verbonden nu door onze vrijheid diep geschonden Is het niet triest…

Een eenzaam klein vogeltje Liggend op een weg vol gaten Wilde zo graag dood Maar kon het leven niet laten…

Ik val neer in het klamme bed van de nacht. Je adem was een warme deken die op mij viel. Ik huil tranen van eenzame lust woel lakens wit. Kou bevangt mijn dwarse ziel een togende pijn. Zij zag me, kwam tot mij en overwon. Ik droom niet meer de slaap krimpt mijn zelfbesef. Wat ik heb verwacht heeft me niet gered maar…

Een vogeltje overreden, over een vogeltje gereden. Het zat daar midden op de weg wat lam in kop en leden en deed niet wat vogeltjes doen als een auto komt aangereden. Achteruit in de spiegel stoof het op, nieuwe avonturen in 't verschiet. Hoera, het leefde, want dooie vogeltjes vliegen niet.…

Op retraite in Sint Nicolaasga was het al niet stil genoeg thuis brak ergens diep de sluis Onstuimig stroomden mijn woorden onomkeerbaar op internet velen die zich met gram stoorden Ze wijzen me vol woede en ergernis af met etiket deugt niet die zal bloeden zodat ik ook daar nu alleen sta Niemand geeft thuis nemen ze op ik krijg ruis…

Een doodgewoon klein vogeltje zijn borstje als een kogeltje staartje rechtop gelijk een speertje gedroeg zich als een vief jong heertje Hij kon niet anders, het was maart had al zijn energie gespaard nu moest het er maar eens van komen gezocht het vrouwtje van zijn dromen Zij was bedeesd en wachtte schuchter bekeek zijn druk gedoe wat nuchter…