Er stond een massa praatjesmakers klaar
Om bij de NOS haar troonsafstand te duiden
Een koor van louter juichende geluiden
Haar vakvrouwschap, de opvolging, dat haar
Ze werd de hele avond uitgewoven
Maar ook tot op het bot toe afgekloven.…
“Nee, Lex, zover zal jij me nog niet krijgen,
Mijn troonsafstand ligt ver in het verschiet.”
Wat er zich afgespeeld heeft, is misschien
Al gauw als serie op tv te zien.…
je draagt de jaren
als een koningin
maar een troonsafstand
zit er al spoedig in
naden zijn wat sleets
herstelt op een paar plaatsen
een ophaal is er steeds, maar
niemand heeft iets in de gaten
je kleedpalet
is langzaamaan veranderd
het lichte groen en blauw
wordt voller zonder kou
je groeit in aardekleuren
wortelt meer in trouw…
De laatste tijd werd er gespeculeerd
Of Beatrix al snel zou abdiceren
Maar door opzettelijk verkeerd chaufferen
Is nu het tij voor lange tijd gekeerd
Door onze Koningin flink te belagen
Wordt zij daarna veel hoger aangeslagen…
Met vorstendom heb ik nooit veel gehad
Maar aan het einde van haar redevoering
Zag ik ineens een vleugje van ontroering
En ik geef toe, dat deed me toch wel wat
Dus ik geloof, door geen tendens geleid
In haar oprechtheid en betrokkenheid…
O koningin, o koningin
de lust wordt mij ontnomen
u wilt niet langer als vorstin
ik heb het net vernomen
O koningin, o koningin
hoe is dat toch gekomen
weegt u nog eens de plus en min
mijn tranen blijven stromen
O God, o God, geen koningin
kon U dat niet voorkomen
zo heeft het leven weinig zin
laat Alexander komen…