2167 resultaten.
Rode Tranen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.029 Een engel, stil, haar hoofd gebogen
Puur en zuiver in haar zijn
Zwarte doeken, rode tranen
Ze voelt een diep intense pijn
Huilen is haar stille antwoord
Op haar lijden en verdriet
Ze wil graag dansen, zingen, leven
Ze wil wel maar ze kan het niet
De Duivel uit haar diepste wezen
Troost haar in haar diepste pijn
Daar waar God haar heeft…
Dood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.346 dood bevangen
Hier ligt een kind
Stil en vredig neer
De ouders zijn kapot
En weten het ook niet meer
Zij beweren wel te geloven
Maar zij zijn nog hier
En het kind "daarboven"
Heimwee knaagt nu al
aan hun hart
Verzonken zijn zij
In diepe smart
Het kind heeft het
In het hiernamaals heel fijn
Maar of dat voor de ouders
Een troost…
Schuim
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.026 Ik onthaast mij
huiswaarts,
opstandig,
over te lange
dijken, vind
geen troost op
de brede torso
van de morgen,
houden blokken
stand,spattend
schuim tatoeëert
het ruige corso
van de zee,
vermaalt mijn
zicht tot broze
vlokken, blaast
de natte
westenwind,
mij de zatte
lokken droog,
te veel geluid
om mij heen,
in deze…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.357 Hoe verdrietig ben je
Dat je je kind niet kan troosten,
Het wegnemen van de pijn en tranen.
En zeggen dat het wel goed komt
Ook al duurt het maanden.
Hoe sterk word je dan
Om met je kind de strijd aan te gaan.
Samen hand in hand strevend
Met veel geloof hoop en liefde
Kunnen we de wereld aan.…
Annabel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 556 Soms raakt de regen moe
en braakt dan boze woorden
die de pijn vergezellen
van waarom ik
ik kan jou dan niet troosten
door de sluier waardoor je ziet
ik kan alleen maar zeggen
dat het sterven gelijk het leven
slechts maar tijdelijk is
maar zolang de kim
zich elke morgen van het
duister keert beleef jij
als jonkvrouw telkens de
zomer…
Lost
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.459 Het zou zo mooi moeten zijn
Waarom voel ik dat dan niet
Het zou me moeten raken
Mijn hart blij moeten maken
Waarom komt het als verdriet
Waarom huilen
Als lachen zou moeten
Waarom schuilen
Als ik iedereen kan begroeten
Waarom troost, zelfbeklag en pijn
Terwijl het zo anders moet kunnen zijn
Zo gaat het al een tijd
Genieten van het leven…
In mijn hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 468 Toch ontwaar ik stille troost,
ondanks pijn en diepe smart
daar ik je niet ver moet zoeken
want je bent hier in mijn hart.…
herdenken 30/04/2009
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 926 Ik herdenk, ik troost en geef
de man die huilt, een zoen.
Ik sla een arm om een schouder
voel me als de majesteit tien
jaar ouder...
Ik sla een kruis...en ga naar huis…
Foetushouding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 wanneer komt het verlossende
woord als balsem voor de ziel
verdrongen en opgesloten
evenals zijn armen
opgekruld zichzelf wiegend
op donkere tonen die stemmen
sussen en troosten in 't hoofd
waar zo even nog oorlog heerste
ingesloten door vier muren
ondoordringbaar voor buitenlicht
streelt de ochtend je teder daar
de nacht onvriendelijk…
loslaten
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 625 het werd stil, het werd anders
het werd ook veel meer dan
onvervangbaar of een lang verhaal
beelden mompelden over troost
alsof de dans van chrysanten hen verwarde
in eigen, uitgesneden armen
de wereld was ook niet groter dan de aders
van steen, uit het zaad gegroeid
dan de zekerheid van de aarden weg
tot het verlangen naar jou
bij jou…
Niet vandaag.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 'k Blijf maar liever hier
in de lichte kamerschemer,
tot de stilte me troost!
En morgen...
ja echt morgen,
ga ik wel
met leven door!…
De onzekerheid over een passende toespraak bij een jubileum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 447 Maar over de warmte van een stem
de troost van een woord
de zegen van de stilte
de doem van de eenzaamheid.
Dus toch zon?
Dus toch schaduw?
Gelukkig was er de deemstering
die me zachtjesaan opslorpte.
Ook mijn gedachten.…
zoals soms...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 279 zoals sommige woorden zwaar
kunnen drukken op je ziel
zoals stilte een pleister kan
zijn op een pijn die onrust heet
zoals het samenzijn je troost
geeft tot het barst
zoals de lichtheid van het bestaan
je soms nog zwaar op kan breken
zoals tijd van leven je tot
de dood aan toe op de hielen zit
zoals het vergeten van wie je was…
Elkaar geoogst
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 312 ik geef je een bloem
nog altijd in de knop
het groen tiert welig
mag die nog even
in je handen bloeien
of geven we het op
jij kent de kleur
en ik de geur
in samen bloeien
ik opende de zon in de
eerste lente die jij won
we hebben eindeloos gezomerd
elkaar geoogst
maar nu het herfst wordt
blijkt winterslaap een schrale troost…
Stiefmama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 ontsnappen, niet beter weten
en ervandoorgaan, misschien bang
zonder straatkat die mij helpt
maar vrij
Ik zou
afgaan op mijn dromen
de geuren waar ik niet bij kan
door heggen en tuinen struinen
dat zal ik nooit vergeten
Zou het
zo gegaan zijn
en wil jij dat ook
of is aandacht genoeg
wanneer je miauwt
Vermaak me, Streel me
of vraag je: Troost…
Empathie voor de Sterren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Na onze werkdag kijken we
naar de Mooie Wereld, waar
plichten en regels niet gelden
en de Sterren kunnen stralen
We zien tegen hen op
We zien dat het bestaat
en dat is een troost, zeker
als er iets te roddelen valt
Er mag dan meer zijn
dan bewondering, vermaak
gemakken en rijkdom, maar
ik koop daar niets voor
Zeker geen geluk
als…
Meemaken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 151 herfstbomen kleuren
de wereld opgetogen
en frisse wind troost
mijn melancholie
paardenkastanjes tonen
hun scherpe stekelbast
ganzen draaien warm
zonder grenzen, zonder last
spinnenpoten rusten
in een dradenwiel
een piepklein muisje
sjouwt wat takjes in een hol
de veren van de Gaai
zijn warm en puur
hier in een veld van stilte
beleef…
Handen (5)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 207 Mijn handen die troost moeten geven
hebben zo hun eigen leven.
Wat moet dat lukt maar niet.
Mijn handen voelen zich schuldig,
bladeren door de ochtendkrant.
Rusten onbeholpen op de tafelrand.
Je moeder lost de kruiswoordpuzzel op.…
ONZE LEVENSZEE
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 120 als wij de hoop in het leven opgeven
kan alleen het gebed ons nog troost geven
God hoort ons gebed, Hij kent onze nood
blijft op ons levensschip immer aan boord
zelfs als ons schip dreigt onder te gaan
blijft de hoop op redding met Hem bestaan
Hij zal de storm met Zijn handen bedaren
en wij kunnen onze levenszee rustig bevaren…
Horizon blue
gedicht
2.0 met 12 stemmen 982 Dit blijft mij een troost, mijn hele leven
liep ik horizons na. Ik heb gefaald.
De vreugde erin te slapen werd mij niet gegeven,
Ik heb er nooit een ingehaald.…
De leegte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Ochtendlicht zoekt aarzelend
jouw onbeslapen kussen
op het koude bed
de trap zwijgt de vertrouwde
voetstap die zijn treden
niet meer dragen
en
de woonkamer benauwt
de enorme lege stoel
zo troost'loos is ons huis
waar niemand meer
jouw koffie drinkt
och lief
het is zo stil op aarde
nu jouw stem er niet meer klinkt…
ONZE LEVENSZEE
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 105 Als wij de hoop in het leven opgeven
kan alleen het gebed ons troost geven
God hoort ons gebed, Hij kent onze nood
blijft op ons levensschip immer aan boord
zelfs als ons schip dreigt onder te gaan
blijft de hoop op redding met Hem bestaan
Hij zal de storm met Zijn handen bedaren
en wij kunnen onze levenszee rustig bevaren.…
Op dezelfde dag
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.460 Op een dag lag
Je laatst bij ons in de straat
Zomaar op de stoep
Iets voorbij de hoek:
Een pop met gele haren
En een rode broek
Die omhoog kijkt naar de blauwe lucht
Kind waar ben je
En kom toch tot bedaren
Je mammie troost je wel
En je vindt die pop weer snel
Als je thuiskomt
Bij de voordeur op de grond
Zit hij trots te wachten
In de…
TOEGIFT voor ons allen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 602 Met hele
hele mooie
muziek lijkt
alles even
of iets langer
minder erg
dan je dacht
dan je voelde
vermoedde
bang voor was
niet is
niet is geweest
niet zal komen
Want je
hoofd, hart en huid
vullen zich
met klanken en trillingen
die troosten
eindeloos troosten
en door je
onzichtbare tranen heen
je motiveren
je herstellen
je leven…
Nodig hebben
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 137 We hebben iemand nodig die ons troost…
We kunnen niet zonder elkaar want je bent elkaar te dierbaar.
Bloemen kunnen niet zonder water…
Ze hebben het nodig om te kunnen leven.
De wereld kan niet zonder zuurstof…
Anders gaat alles en iedereen dood.
Een last op onze schouders nodig…
Om te dragen.…
verkrampte woorden
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 2.525 waar ik de lach in jouw ogen
niet langer ontwaar
het speelse verdwijnt
in gelaten tranen
verkramping van woorden
gebroken door pijn
onhoorbaar geworden
in de vraag
waarom
zoek ik het antwoord
in betraande ogen
aanzie het smeken
dwars door mij heen
schenk jou de troost
die woorden vermogen
geef ons de lach
die even verdween…
dromen voor één nacht...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.243 waar in het schijnsel
van de ondergaande zon
die laatste schittering
in tranen breekt
willen de sterren
jou in troost omringen
aanhoort de merel
zijn laatste lied
komt de nacht
in jouw armen geslopen
als het zachte gevoel
van een wereld in dromen
omhelzen de nevels
ontwakend verlangen
de dag van morgen
droom jij vannacht…
Geboorte
netgedicht
3.0 met 1728 stemmen 166.725 ik sluit het kindje in mijn armen,
om het te troosten en te warmen.
En dan... dan is mijn kindje stil.…
Laat mij de nacht tot vriend
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.030 Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost,
haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost.
Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed.
Te nacht komt mijn dode en sust mijn leed.…
Om de tijd te doden
gedicht
3.0 met 42 stemmen 18.321 Niet dat het de geringste
troost biedt, maar het houdt
drijvend. Zoals ik wel eens
mieren zag samenklitten tot
een wankel vlot, toen hun
nest overstroomd was.
---------------------------------------------------
uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000…