Alle inzendingen over Tureluur

Grutto's of tureluurs? Wel? Tureluurs word ik!…

Ik hing er aan een draad te tureluren en zag naast al die Haagse creaturen daar ook het volksverlakkerijverhaal.…

Een struise vogelaar tuurt uren naar een tureluur duinpanschuilend hutverscholen waant zij zich nochtans bespied bloed kruipt zienderogen weg als adders glijdend onder gras het zegel der betovering verbreken en haar kleur verschiet de tureluur was puur natuur door de glazen van 't montuur nu zelfs het eekhoornkleurig notensplijtend…

Aha, INSOLATION is "zonnesteek" en "ossenhaas" is FILET PUR, "stopverf" is MASTIQUE, en CHEVALIER ROUGE is een "tureluur", "koffers kwijt" is dus PERDU BAGAGE en "grote boodschap" "GRAND MESSAGE ... Voilà, met die kennis kan ik gerust vertrekken naar de Côte d'Azur !…

in mijn grijze jas nog wat gedichten voor na de tam-tam met zang en sjans in elk vers zat liefde als verdriet zonder happy end wilde ik nu eens niet na lang bladeren was het welletjes met geen klare liefde op velletjes het werd blauwfazant met tureluur in parklandschap op laat avonduur…

In het winterlicht Scharrelen de wadvogels Op de wadplaten Kokmeeuwen lichten Wit zilvergrijs vuurrood op Boeggolven breken Stormmeeuwen wulpen Zilverplezier tureluur Doorwaden de geul Slenken glinsteren In diepblauw met de zon mee De twee zeehonden Blikken nieuwsgierig Vanuit het Waddenwater Geen visje te zien!…

zijn schim loopt over velden de wegen laat hij, want zijn schapen vragen meer boven hem een zwaluwdans geschreven volgens dat, wat regelloos verschijnt als de dag verdwijnt verdwijnen ook de vogels, tureluurs rond landerijen vleugellam nu hij -verdwenen is ergens in de mist verblijft zijn stap in dat buitenland dat door zijn vrouw…

Zomervakantiefanaat, zonaanbidder Voor uw grand départ vers le sud au soleil Dwars door de Ardennen of de Borinage Stuur ik u alreeds hierbij un grand message Legt een tureluurvrouwtje echt een rood ei En is haar man werkelijk rood als een ridder? Zend mij een paar ansichten en het bewijs Van die turelurosso, nochtans…

k woon in winters wachten met nauwelijks contouren nog van nieuwe lenteluchten geen zomerbode te verwachten vage vleugels blijken gezichtsbedrog boven ontdooide dorpen en gehuchten ze wonen ginds in ontoegankelijk licht de hoge muren wens ik transparant en in de verte wordt 't nu lichter een tureluur vlucht de winter dicht komt weldra…

Muziek van de ziel Het oorverdovend stille dat om mij hing verborg armenvol emoties zoveel dat het mijn keel soms snoerde opende ik gedachteloos het raam kreeg weer lucht en het ontspande die me naar het onbekende stille voerde me overviel en rust hervond want daar woont de schoonste muziek van mijn oude ziel een tureluur floot hoog…

er was eens een dametje Kraaygraag die zong liefst de aria in 't duin met vogels uit Den Haag 's morgens zette zij met hoge stem in hield aan tot avondrood kreeg blos op haar wang van goede zin zo ging het jaar in jaar uit alle dagen men zag haar als paria alleen duinfluiters floten zonder vragen ook Karel Konijn werd er tureluurs van…

Laten hier hun klanken dwalen Tureluren dromend samen. --------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1970.…

Ik ben opmerkzaam voor de bloemen aan de zoom van landerijen, de blauwborst in het riet, de snor en krekelzanger, gele kwik en leeuwerik, kluut, tureluur en groenpootruiter in het slik.…

Ik ben heel aangenaam verrast, ja echt Dat men zich stoort aan al die loze kreten Dat men van schone schijn niks meer wil weten En liever luistert naar de groene specht Ik ben het grotendeels wel met hen eens Dat zal u denk ik misschien ook verbazen Ook ik heb weinig op met holle frasen In Papiamento, Koeterwaals of Deens Ik ben, kortom…

het kaalgevreten land draagt niets dan ganzenvoeten en een eend hoekwaarts staat een paal, met slechts één tureluur hij roept zichzelf nog, om het uur totdat het zonlicht breekt voor korte duur en de disputen van de vogel als een kogel door de kerk verdwijnen, in het riet verderop dwaalt nog een boer, hij speelt vergeet-me-niet en heel…

Oh, steltloper, kievit, en tureluur, wat doen wij jullie aan. Wij warmen ons met goene stroom en laten jullie in de koude staan. Straks rest ons slechts de koekoek en ik bedoel dus die van hout, die in een klokhuis aan de muur hangt en ons de tijd toevertrouwd.…

luister, in bedekte termen klinkt een laatste tureluur ik laat mij kennen bij stemmen zonder weerwoord het slijpen van briefgeheimen is van lange duur op verlaten hooivelden is geen vogel meer gehoord als ik daglicht ken, hoef ik niet in aarde te wroeten mijn zwijgende metgezel laat ik op volle zee achter misschien wel om niet zelf opnieuw te…

wie ze bij ons ziet heet spekkoper een vogelaar kiekte er in huizen eentje die ernaast bleek later een drieteentje ook geen stelt maar strandloper roepen die tsjwik tsjwik tsjwik dududu dududu kenmerkt terekruiters meer half tureluurs half bosruiters hun borst laten ze voorover hellen om achter insecten aan te snellen ranke ridders…

ga op in groenige luierlucht de bladerlichte gave languit te liggen hoe het gerikketik niet tureluurs, maar in een sappige beukennoot je vorkjeprik de zinnen streelt denk aan alles of niets tegelijk; aan een oude fiets de bakker in de buurt... ...aan onbegrensde vensters en vage randen - aan boterhammen met kaas op lange tochten langs…

het achtergrondkoor van grutto’s en bonte pieten vult continu de weidse ruimte van weilanden akkers verrassend kromme wegen kieviten soleren nabij bedreigd bedreigend op hun beurt indringers in mensengedaante of zwart veren- pak tureluurs schieten door het beeld huiszwaluwen zwenken kwetterend voorbij onnavolgbaar acrobatisch insecten…

Rallen, kuifeendjes aalscholver lepelaar en tureluur elk geeft echt pracht dit uur nu de dag zonnig lacht. Terecht geniet ik ook deze dag en haar vrucht levensloon, noem het wellicht grootsheid geducht al het fraaie wat in onze Hoeksche waard leeft, elk op eigen wijze het bestaansvonnis verweeft.…

tsjop-tsjop tsjop-tsjop tsjop-tsjop de tapuit ratelt de turkse tortel tortelt in de bramen zingt de grote klauwier dan weer tsjop-tsjop tsjop-tsjop oe-oe-oe kirriek oe-oe-oe tsjop-tsjop tsjop-tsjop - weer het paapje gaat nu slapen - het regent zachtjes het zand wordt nat oranje poten stappen parmantig ja toch de tureluur…

Nu ziet men ’t vlooienvolk weer blij zijn huwlijk vieren En ’t mensdom plagen met hun angels, vreesbre dieren, Zich nestlend in ons haar of tussen hals en kraag Of in de kniebocht of in ’t kuiltje van de maag En iemand stekend, dat hij tureluurs en gek wordt, Zijn lichaam zwelt en rood als vers geschilderd spek wordt; Waarop hij ’t springend vee…