Alle inzendingen over Tussen

Dat jij iemand bent die mij laat geloven dat de liefde tussen ons niet uit is te doven.…

Zachter er leeft weer warmte tussen oude bladeren schuilt een kleine bloem switi lobi…

onbeschroomd stapelen wolken zich tussen de zon en mij daar waar de warme bol net nog scheen wateren zij nu over mij heen…

Wat is een ketting Vraagt de nieuwe schalm z'n buur Wij met z'n allen; Dan kan ik gemist worden En hij stapt er tussen uit…

Voor wijzen vervaagt Grens tussen leven en dood Ze begrijpen het Levenslang de dood vrezen Is erger dan eens sterven…

Die vis die over de tafel zwemt tussen de mobiel en een glas water misschien dat het ooit went maar hopelijk verzuipt hij.…

in een fluisterboot verdwalen tussen lelies pijlkruid wijst de weg rietkragen markeren traag golvende waterkanten…

Niets tussen ons in behalve de tijd.…

Al wat materieel is, hechten wij ons aan op aarde, tussen hemel is een afspiegeling van wat immaterieel is, en vertegenwoordigt waar wij voor vechten.…

Alle geloven op één kussen daar slaapt de vrede tussen neen de vrede doet geen oog meer dicht!…

Ik was dronken toen ik je ontmoette Ik was dronken toen ik je verloor Wat kan er nog een hoop gebeuren Tussen twee dronkenschappen door ----------------------------- uit: Rijk Verleden (1999)…

Weduwe twintig jaar wachtend tussen de drom van de minnaars weef en ontrafel ik mij: wade of zeil van mijn man.…

ons kleindochter is een tiener ze danst de hele keuken vol en zie ons hier nu zitten tussen al die passen die sprongen en die pirouetten…

het meest ondraaglijke was toen je ogen mij verlieten en ik daar niet aan ontkomen kon en je handen als vanzelf volgden tussen ons de afstand van Neptunus naar de Aarde…

de startbaan verlaat de aarde terwijl het vliegtuig zich ingraaft tussen knollen en mollen onthutst bereikt hij zijn bestemming…

Zwijgend vang je al de tranen op, bewegend tussen de grond en de lucht. Jouw schorre stem laat me luisteren. Hemel en aarde doe je verstillen, angstige schimmen in doorweekt fluisteren. Jouw ogen zijn strak gericht. Tussen verleden en heden vlucht je weg en blijf je in dat ene woord steken, ‘radeloos’ in verdriet ontwricht.…

Mijn dochter kan niet zonder haar knuffel En elke nacht gaat ze met ‘m naar bed: die trouwe hond die ze al jaren heeft, versleten, maar toch niet te vervangen Mijn zoon kan ook niet zonder een knuffel Elke nacht gaat hij er met een naar bed en of ie nou een schaapje of een draak heeft, voor mijn zoon zijn ze zo te vervangen…

En anders ben je op te roepen met wat je hebt achtergelaten, tussen missen en herinneren.…

duizend jaar weg langs molenlei en trage heuvels zand, waar het vlakke schootsveld de stad naar zuid deed heersen, daar hield het leven stand en ging men altijd door op dat mooie stukske Brabant, waar de bunzing sloop, de vogels floten en kinderen argeloos speelden aan de waterkant het terrein was bondgenoot of vijand de groene…

Mijn dochter kan niet zonder haar knuffel En elke nacht gaat ze met ‘m naar bed: die trouwe hond die ze al jaren heeft, versleten, maar toch niet te vervangen Mijn zoon kan ook niet zonder een knuffel Elke nacht gaat hij er met een naar bed en of ie nou een schaapje of een draak heeft, voor mijn zoon zijn ze zo te vervangen…

Europa in de greep van het kwaad Vecht zijn vetes uit in de zwijnentrog Slagveld van de eerste wereldoorlog In de modder, drek van mens en paard Beelden van het loopgraven front Maken me telkens weer stapelgek Miljoenen jongens sterven in de drek In een oorlog zonder duidelijke grond Wegens lafheid geëxecuteerde soldaat Die in shock niet…

De weemoed hangt tussen de huizen zoals de nevel over 't veld; hoe dikwijls hebben wij elkaar wat vreugde of droefheid gemeld, maar nu de dagen zo korten en de bomen haast niet meer praten valt er in de harten ook kilte en komen er tranen, onaangekondigd.…

doen glijden over het gezicht De strijd is gestreden tussen licht en donker Het lichaam laat zich omarmen door de nacht Nu zal de reis beginnen in het onbekende duister "Lief mens, moge je ziel in vrede leven en rust zacht"……

Het versgeploegde veld bezaaid was vlug al omgedraaid in vinnig groene stengels. Toen ving het huis in d’ andre straat langzaam te verdwijnen aan. Nog even dreef de zwarte klink en ook de boer zijn bovenhelft boven het mobiel gewelf. Een week nadien, ‘t was wasselijk weer, bewoog nog slechts zijn norse kop over de wiegende maïszee. En opgelet…

Ik verlang naar een pure, Oprechte liefde, Die door een diepere Zelfs goddelijke dimensie Gedragen is. Ik heb geen zin meer In lijfelijke liefde Die niet bezield is Maar beperkt is in de tijd En ruimte tot een orgasme. Waar ik naar hunker Is een vrouw Waarbij onze zielen Elkaar kunnen liefkozen En strelen en De diepte van de ziel…

Ik verlang naar een pure, Oprechte liefde, Die door een diepere Zelfs goddelijke dimensie Gedragen is. Ik heb geen zin meer In lijfelijke liefde Die niet bezield is Maar beperkt is in de tijd En ruimte tot een orgasme. Waar ik naar hunker Is een vrouw Waarbij onze zielen Elkaar kunnen liefkozen En strelen en De diepte van de ziel…

Mensen zijn nog moe van al dat feesten, maar ook gisteren was er weer een begrafenis, een geboorte en een ongeval... Het gewone leven herneemt zijn rechten op geluk, pijn, verlatenheid en liefde. De kinderen weten het nog niet, maar de toekomst is soms duister en dreigend, maar ook hoopvol en het licht wenkt. De zon lonkt heel in de verte…

niet in staat om in de diepte te duiken wordt de prooi van de roofvogel overweldigd zijn blik, met kille ogen liet het leven dat ooit gedanst had in haar ziel in stukken uiteen vallen en het bevroor bij zijn woorden kom vrouw…

In het naar beneden komen kroop het hout door mijn rug mijn voeten schoten vol gaten tussen alle andere dingen in sprak de trap niets dan waarheid en nam een loopje met mij de achterstevoren gedachte ook al de rest was te zwaar om dragen, zoals het plafond mij drukt in de tegenwoordigheid alsof ik mij eeuwig op de vliering bevind, mijn…

later als ik groot ben gaan ik boeke sgrijven goed m’n kind dan ben ik kunstemaker en ik wor ook de bruna goed m’n kind misgien wor ik wel sgilder maar nooit stom weif wat zeg je nu m’n kind dat ik geen stom weif worrrr ik neem geen man…