Alle inzendingen over UCP

Dood was ik Niet meer tot leven te wekken Doodverklaard door mensen in mijn bestaan Dood was ik In mijn eigen gedachten - Zo kon ik onmogelijk verdergaan Licht, leven en liefde Werden mij aangereikt Door goede mensen in het UCP Door de dood heen Het leven teruggevonden Dank! bijzondere mensen in het UMCG…

Afgebroken tot In 't diepste Fundament werd ik In in de kelder Van het UCP-gebouw Weer opgebouwd Daar, in de onderste Verdieping van psychiatrie Werd ik weer op mijn Beide benen gezet bij Arbeidstherapie - Mozaïek, icoon Ik maakte het bij Jullie doodgewoon En was er blij mee Dat mijn leven bij Jullie en ook door jullie…

Kijk op mijn wekker En zie dat het allang Licht moet zijn - De nacht is voorbij Een nieuw etmaal Nauwkeurig aangegeven In deze zomertijd En toch is het nog Aardedonker binnen Terwijl buiten de zon Uitbundig schijnt Mijn gordijnen driedubbeldik Niet in staat ook maar Een straaltje licht door te laten…

Loflied op haar Die mij hielp Terug te vinden De oerkern van De persoon die Ik genoemd wordt - Het diepste van Dit menselijk bestaan Waarin het kwetsbaar Mensenkind alles dat Eigen was genadeloos Verloren had - Vervreemd van wie Hij was, wie hij werd En wie hij zijn zou…

Te lang ben ik Mezelf kwijt geweest, Bewoog niet meer, Maar schuifelde, Ritselde hooguit Als een herfstblad Op een verlaten strand, Alleen van nul en generlei waarde nog - Tergend langzaam begin ik De eindeloze, donkere tunnel Achter me te laten, Word me zonder dat ik Er bij stil sta weer bewust Van wat ik verloren ben,…

Vannacht heb ik Ons een nieuwe Waarheid gedroomd: In een ongekend Heldere dimensie Droomde ik mijzelf En jou twee duikeendjes Die opgaan in de Liefde voor het water En voor elkaar - We brengen Rimpelingen teweeg En wachten tot ze Elkaar raken en ik Deel word van jou En jij van mij…

Deze regels zijn voor U die ons zag en ziet, En telkens laat weten Dat U ons nog zag Toen we onszelf allang Waren vergeten…

Jullie begeleiden me Bij mijn wekelijkse gang Naar bewegingstherapie Op elk raam in de gang Een afbeelding van een Vogel die bevroren is In zijn beweging - En toch blijven jullie Op weg naar een onbestemd Einddoel - zijn net als ik Onderweg naar een doel Dat we nog niet kunnen zien…

Voor de mensen van het UCP Niet voor niets heb ik Bij jullie intensieve Therapie gevolgd - Een van de oplossingen Die jullie mij hebben Aangereikt is een noodzakelijke Verandering in mijn denkpatroon - Daar waar ik voorheen bij elke Vorm van milde kritiek in mijn Schulp kroop, en negatieve Gedachten hun vrije loop liet gaan…

't Is o.k. zeg ik Tegen jou als ik Er morgen niet Meer ben - Vanuit je professionele Invalshoek zeg je tegen Mij dat ik wel in Het rationele moet Blijven, ik deze Wanhoopsgedachte wel Rationeel moet blijven Benaderen - op het Moment dat jij dit Tegen mij zegt Gaan je woorden Langs mij heen - Begrijp ik niet Wat je…

Sluit mij maar op in deze ruimte, plaats spijlen voor de ramen en neem jij dan de sleutel mee. Ik heb genoeg aan de zilveren vogel die mij voor de tralies met zijn snavel, met zijn ogen groet.…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

In stilte hebben We je gekregen Waar wij je Met zoveel vrolijkheid Verwachtten - Voor je geboren werd Was je al in stilte Gestorven, Zijn we onverwachts Bevallen van de dood In liefde opgedragen aan onze zoontjes Rikkie * 29-09-1989 + 29-09-1989 Rik * 25-07-1990 + 25-07-1990 Van papa en mama…

Waar het gras In vrede groeit En de bloemen Onschuldig bloeien, Zelfs het onkruid Tot schoonheid komt, Zie ik in jouw ogen Liefde die geen afkeer kent Doch louter mededogen…

Donker dat door Me heen trekt Uiteinden van Hersencellen Waarin de pijn Zich verzameld heeft Die ik door de verf Heen naar buiten druk Elke penseelbeweging Geeft verlichting, Brengt het pijnlijke Over op het doek, Geeft uiting aan verdriet Dat kracht meebracht En wijsheid In de tijd…

Voor J. In het diepste duister Van wat ooit mijn Donkerste nacht was Heeft de vroege morgen Lichtjes aangedaan En ben ik teruggebracht Bij haar die ik liefheb En bewonder - en leef ik Samen met haar in het Licht van de verwondering…

Als dit takje hier vlak voor mij Dat op het toppunt van schoonheid Zich in tweeën splijt, Ongewis nog over de toekomst Die hier voor hem ligt Zo voel ik dat mijn geest Voor een onmogelijke keuze staat: Doorgaan zoals ze gewend was Recht door zee, zonder pieken en dalen, Of toch de tweestrijd met zichzelf Aangaan met het risico als…

De ijskoude lucht Strijkt langs mijn Wangen als ik het Raam geopend heb Op de tiende van Het anonieme beton Die ik met moeite Bereikt heb, op weg Naar de vrijheid Die voorgoed zal zijn - Als ik me klaar maak Voor de sprong door de Bitterkoude lucht Verschijn jij daar opeens, Met vrolijke ogen En zacht oranje snavel Knik…

Ga zitten, Zit zo lang Je lichaam het wil En laat je vermoeiende Gedachten verwaaien In de wind - Zit, en rust uit, Mijn kind…

De stoom komt uit mijn oren, Met ogen in mijn rug Doorzie ik mezelf. Ik merk dat ik ouder word, De tijd groeit uit mijn poriën En gaat er ongemerkt Met mezelf vandoor - Ik probeer me te verzetten, Maar leg het af tegen Zijn vasthoudendheid. Mijn rugogen zien Een mager scharminkel Doorzeefd door de tijd Met zijn ongebreidelde Verlangen…

Wie ik was ben ik kwijt, het ik opgegaan in rook, Zelfs de naam die ik droeg vanaf 't begin is me ontschoten, Is ongemerkt vergleden in mistige vergetelheid. Alleen jou ken ik nog, jouw gezicht, jouw ogen, jouw naam zijn in mijn ziel gekrast - Kom naar me toe, kus me en vertel me de naam van dit mensenkind dat je ooit hebt liefgehad…