Alle inzendingen over Uit de doeken

Een zak-doek, voor in de zak, een thee- doek voor in de thee, een vaat- doek, zoals ik me voel begrijp je wat van doeken, zoals ik bedoel?…

Schilder mij, ik ben het doek een broze maagd nog leeg op wankele ezel ik voel me doek, ik ben het doek een dorre vrucht in wording schilder mij in tempera omsluier mijn naakte waarheid met stremsel wit nog onbevlekt ben ik het doek, jouw muze jouw destinatie eerzame solist ik roep je aan, het doek je ogengloed laat transparant penselenschachten…

LIEFDE Hij pakte een doek uit zijn zak En reikte die haar Zij bracht de doek naar haar neus Een niet ongebruikelijk gebaar Daarna klaar Ging de doek weer terug naar hem En daarna heus Ging de doek naar zijn neus En daarna weer terug in zijn zak.…

de lijst van het leven bevat een schilderij die lijst is vaak mooier dan het jong omrande doek gelijk een knop haar schoonheid moe is doch om als bloem te bloeien zal zij verlost moeten worden van jeugd en schoonheid dan is de lijst vaak mooier van het doek bevrijd…

Laatst was ik in het Rijks Om de cultuur te bezoeken Toen ik de kerstman vond Op een van die klassieke doeken. Ik kon mijn ogen niet geloven Wat was hier aan de hand Bleek het doek te zijn gesponsord Door een drankjesfabrikant.…

, en er zit nog veel Flappie in oom Doeke.…

Voor mij ligt een doek het zijn de kleuren die ik zoek dat heeft te maken met mijn stemming op het doek heb ik geen remming daar laat ik mijn handen glijden en mijn spatels begeleiden golvend ga ik op en neer het doek krijgt nu een bepaalde sfeer de compositie is compleet het is net als dit gedicht een poëet dit schilderij bevat romantiek…

ik klieder op het doek wanhopig de scheppingsdrang waar ik naar verlang en telkens zoek is het abstract is het kunstzinnig ik verf strepen met gemak liefdevol en innig uren later dan kijk ik naar het doek met verbazing van: yes! dit is wat ik zoek.…

omdat hij er geen doekjes om wond deed zij op zijn verzoek alles uit de doeken: haar hoofd, haar hals, haar schouders en haar lendenen. het open doekje dat haar ten deel viel bij het vallen van het laatste doek, bleek, bij nadere beschouwing, niets meer te zijn dan een doekje voor het bloeden.…

Met een palet in mijn hand kleur ik in het doek dat voor mij meer dan expressie is. Bewust gekozen is iedere laag die het geheel zijn vorm geeft. In gedachten soms mooier dan echt maar ook kan het andersom. Het doek raakt vol in fijne pennestreken zonder denken, maar met gevoel.…

ik zag een landschap en schreef het zwart op wit nu heb ik een landschap maar het is er niet ik zag een doek vol eenvoud en oorsprong over de seizoenen een landschap vertellen over de onmacht van een dichter…

Een linnen doek penselen kwasten palet tubes olieverf zonder dop onberoerd in zolderhoek verstopt onder voddig besmeurd kleurig doek -oude hobby- houten ezel -schildervriend !…

ik zwaai de oranje doek encierro, de stieren weer in doodsangstige paniek door de straten bloedgewiste estoque reeds geslepen ik zwaai de oranje doek zes gewonden slechts hij staat voor de spiegel draag ik links of rechts?…

Het kind komt uit de doeken, omdat het in de wereld moet. En wat het uit de doeken doet is alles wat wij zoeken. Het is elk jaar het eendere verhaal; een kind, dat ons geen teken geeft of taal. Toch is dit zwijgend Kind, dat wij beminnen, ten einde toe het Woord van den beginne.…

traag en haperend spannen we het doek over een raamwerk het schelle licht van de werkelijkheid doet pijn aan onze ogen een amalgaam van van verwonding en verlies golven zijn te hoog soms springt op ons doek uit het niets een zacht schitterend licht dat de duisternis doorbreekt…

maanloze vriesnacht - als een zwartfluwelen doek vol diamanten…

Voor aanvang zien we een wit doek. In de pauze en na afloop ook. Ook illusies worden geprojecteerd. Mensen zijn als witte doeken. Zijn gewaarwordingen. Bewustwordingen. Van rust.…

op het doek staan de kanttekeningen van jaren geschetst in zwart wit dagelijks leven heeft de lijnen vorm gegeven in het verstrijken van tijd van pastel tot in de donkerste kleuren spreekt het emotionele gebeuren pas als de dood arriveert wordt het doek door twee lagen lak gefixeerd…

schildersoog herkent verwantschap in het landschap kleur knalt van het doek…

De grote kunde Via de kwast beschilderd Wond er geen doek om…

Voor mij ligt een leeg doek eigenlijk is het net een boek maar dan zonder woorden of muziek zonder akkoorden mijn handen laten de verf glijden de spatels die je alleen maar hoeft te begeleiden tot een mooi verhaal het doek leeft en is niet meer kaal een schilderij vol inspiratie klaar en best wel een prestatie…

RADEN MAAR een werkeloze kunstenaar staarde zich blind op het witte doek alles was al geschilderd en de musea waren vol hij schilderde het doek oranje en vond opnieuw het wiel uit en zei wie raadt wat het is mag het voor een ton hebben toen kwam er een hooggeleerde Tibetaan die zei het is een stukje zonneschijn van mijn kleding en beroofde…

Rode stoelen, wit doek en films. Wij zien beeld en horen geluid. We lachen of huilen tranen. We denken en fantaseren. Over plezier. Over liefde. Over leed. Pas wanneer de film echt is afgelopen, beseffen we waar we naar hebben gekeken. Naar het witte doek in ons hoofd, waar gedachten komen en weer gaan. Dat stille witte doek.…

onderdanig schuilt het doek onder jouw vingers puur, naakt, smetteloos…

lente verzachtte kleur met achterliggend grijs uit angst voor eigen licht zocht zij de schaduw zich vormend waarin haar wereld viel in klodders van dramatiek gestuurd door zinnebeeldigheid zoekend in houvast gooide zij zich op het doek kraste horizon na horizon waande zich in zich geboren en straalde nooit verblekend in haar nieuwe…

ik heb gekrijt de lichtste lagen boven omdat olie vooral in donker bijt op maagdelijk doek mijn mes snijdt aan twee kanten streelt zacht het licht weerkaatst in dieper kerven de pijn van ons gewond gelaat kan het doek niet meer fixeren pas in drogen komen littekens weer boven weet dat ik je nooit verlaat…

Gezeten op de trein verdoken in een boek is waar ik wil zijn Mijn eigen witte doek Dan vergeet ik alle pijn die op me rust net als een vloek Gedachten op het offerschrijn van het simpele verzoek even alleen te zijn in jezelf op zoek naar het wezen van je zijn Betekenis van olieverf op doek de kleuren van robijn Wachtend op bezoek van dat…

het is niet de dood die je bevriest het is niet de dood die je benauwt het is dat allebei en meer de dood is houvast in de duisternis met borden UIT achterstevoren goed is de dood oneindig goed vergeleken bij dit levenloze vallen vallen van het doek dat valt en de zaal is leeg en de vloer is klein en het doek kent geen begin of eind -…

Het is het doek dat jij schildert, in jonggeboren kleuren contouren die vervagen in een vroege avondstilte pasteltinten op rimpelloos linnen woorden als beelden op het doek van zonnebloem of korenveld zo vreemd levensecht het is het doek dat stabiel een ondergrond biedt een knop in wording in simpelweg een pennenstreek leg wolken…

Laat mij je haar bedekken, Je gezicht omknopen met een doek. Laat mij je haar bedekken Je ogen omlijsten met een doek. Je mond, je ogen onderscheiden je Immers van alle vrouwen. Laat mij je haar bedekken Maar sta geen burqa toe. Sla óp je ogen wanneer ik je weer ontmoet, Ik sluit je in mijn armen Jij sluit je ogen toe.…