merel weer
Sla niet bedroefd uw ogen neer
Wat als gedachte ooit begon
Keert als gedicht op aarde weer
Een laatste vers als doodsbericht
Nooit meer denken, nooit meer dichten
Niets wordt meer van mij verwacht
Een woord van troost tot u gericht
Nooit heb ik iets groots verricht
Rust zal alle pijn verlichten
Uitgedicht…
In: een eeuw europa vader mak
Ofwel hoe god het leven liet
in jorwerd
De asbestemming op verloren grond
Kom hier bokito kus griet
op de beeck
Bonita van buwalda avenue
Wat is vergelding in het huis
der dichter
De tandeloze tijd van a.f.t.
Scherven gericht op een
te grauwe minnaar
Fantoompijn blauwe maandag tonio
Het brilletje…
Mijn hart slaat weer onbewaakt
te snelle uren, de groente heb
ik al gesneden maar ‘k heb geen trek
in jouw strategieën die mij telkens
willen mee sleuren in jouw victorie
laat me deze lente mijn
eigen lijf en leden blijven voelen, want
jouw lust is het zout in mijn pap
en je handen ruwen mijn vel
mijn stem is uitgedicht, de tong
gezwollen…
Dichters zijn nog lang niet uitgedicht.
Gisteren hebben we een vriend begraven.
Bij zijn graf stonden we aan ons aller graf.
De wind fluisterde door de kerkhofbomen:
Wees dankbaar dat je leven mag.
Nooit vindt ons leven in de dood een slot.
Wat sterft is strijd in tegenstrijdigheden.
Na de bede zijn de levenden vertrokken.…
Wat mij belast kan ik zo lozen –
al gaat ’t papier er soms van blozen.
’k Ben kennelijk pas ''uitgedicht''
vlak voor m’n doopceel wordt gelicht,
m’n as verstrooid wordt in de wind
en niemand het belangrijk vindt
dat ooit ik iets heb geschreven...
...want dood is dood - zo is het leven.…
raamwerk van de dromen, dan
ben ik je zeer nabij, vandaag en morgen,
geboeid in vrij gevoel, in woord en gebaar,
bijzonder bestemming waar we zijn gekomen,
pantoffels sluipen naar de laatste dag,
voor elk klokslag bloeit een nieuwe roos,
gesnoeid door het uurwerk van de oude tijd
geoogst, gemodelleerd in spiritualiteit,
door mondiale dromen uitgedicht…
Nederland - Costa Rica
Dit is de vijfde keer ik ben zo'n beetje uitgedicht
Maar toch weer voor de aandrang van mijn lieve vrouw gezwicht;
'Het kan me niet verdommen of je zin hebt, maar je zúlt
Want als we straks verliezen, zegt ze, is het dus jouw schuld!…