Alle inzendingen over Uitlaten

Wat ruik ik hier, wat geurt hier toch er hangt een lucht en niet zo’n beetje Ik verdenk nog niemand, vooralsnog edoch het heeft iets van een scheetje Ik kijk maar eventjes de kamer rond om de dader van dat kwaad te vatten Ja, het ruikt zelfs absoluut naar stront mijn neus moet je niet onderschatten Wolken overvol met bedorven lucht en om…

Voor honden is 't grasveld met struiken als uitlaatgebied te gebruiken. Soms walg ik ervan; komen windhonden, dan kun je 't stinkende uitlaatgas ruiken.…

Hij laat de hond Aan het lijntje Uit bij het lantarenpaal licht dat hij wat doet en doen ze samen een plasje ruikt ie voorzichtig aan zijn schaduw. Hopelijk doet ie meer dan dat alleen schiet het niet op Uiteindelijk doet hij wat van acceptabel formaat en werpt nog een blik. Ik hoorde het vallen. Voor een gedicht  van gewicht moet…

zonden van hen die de wereld hebben verlegd ik heb gezwegen net als mijn honden die zijn naar verhouding ouder dan ik, die praten al lang niet meer ze hebben mij nodig voor water en brood en zijn tot het wezenlijke opgestegen mijn geweten, nog in beweging, houdt hen in leven de liefde bespaart hen en mij de dood de dagen zijn met het uitlaten…

Je mond is de "uitlaat" van je gedachten, dus denk na, voordat je de omgeving besmet.…

Die hond van haar, lijkt op een breed-bek-kikker en zijn vrouwtje mag ik niet Hij loopt snuffelend naar de bosjes voor mijn huisdeur is zijn gebied Poept de boel daar helemaal onder altijd op dezelfde plek Vind je het een wonder, die hond die maakt mij gek dan spreek ik nog niet over de vliegen en de geur Als het zo door gaat…

mijn hond laat mij uit in feite trekt hij me voort het is het schuldgevoel dat mij vaak zo uitbuit ik zet me dan aan hem te riemen ja, ook hij heeft zijn rechten en op de geijkte tijden moet ik tegen mijn luiheid vechten vroeger liet ik hem los en draaide een shaggy keek dan lusteloos over het water riep hem dan weer met een fluit…

de regen striemt dikke opgehitste strepen water zoals de moesson in het regenwoud vandaag wil het niet echt licht worden de laatste bladeren verlaten levensloos de bomen gaan op hun rug liggen in de zompige ondergrond druppels kletteren onophoudend op onze ingepakte lichamen de takken en bladeren ritselen, kraken en knakken onder…

het hele landje met vijver en al geborgen tussen strippenkaart munten en papier waar ik ook ben achter dof plastic blijft ze rennen oren plat staart zwierend zand stuift op zonder terugval --------------------------------- uit: ' De klik van de riem', 2006.…

op een rood 4kant zit een hond te wachten op haar uitlaat geluidjes ontsnappen aan haar keel als lege tekstballonnen bij de telefoon ligt 't nummer van de oppas…

Wij dachten aardig slim te zijn geweest, Omdat wij ’s avonds laat een uurtje lopen Besloten wij een hondje, “Chris”, te kopen, Maar Chris is een behoorlijk kattig beest. Bizar dat in dat uurtje onze Chris Chagrijnig maar ook uitgelaten is.…

Als ik me kwetsend uitlaat over vrouwen, En ik beledig ieder ander ras, En wat ik zeg geeft helemaal geen pas, Als ik aan elke grens een muur wil bouwen, Dan is, klaarblijkelijk, dat geen bezwaar: Dan schop ik het tot Dichter van het Jaar!…

Erwin zorgt voor levenslang carnaval met zijn verbeeldingen zijn uitdossingen zijn uitstraling zijn uitlatingen zijn mening zijn visie zijn college zijn kussen En op schorem mag je spuwen En op hem Erwin roep ik: Olaf, Alaaf, alaaf, alaaf!!!!…

ook tijd kan de onvoorzichtige uitlatingen van een goede vriend (in) nooit helen of je moet al een heilige zijn er ligt geen troost in zelfgekozen waarheid doorverteld. Pijn is je opbrengst je had beter moeten (kunnen) weten daar sta je nu...alleen men heeft je verstoten en terecht.…

in het vroege licht zie ik enkel juuts lange arm geeft dat mij nu een tevreden gevoel of ervaar ik de koelte het is immers al dagen voor mij te warm de lijn van mijn kruising laat ik vieren zo vroeg wil ik niet een bon versieren bij de voordeur zet ik een stoel…

Je ruikt naar de zee, oud touw en zout Je kijkt wat geil, je lijkt wat stout Je strakke jeans houden je billen bij elkaar een petje scheef op je blonde haar Je was er opeens, vroeg 's morgens in mei als de lucht geurt naar lavendel en bloeiende hei in de vroege morgenstond loop ik met de hond en hoop iedere dag op je stralende lach.…

na al die fijne uren die altijd weer te kort duren uren van zwijgen lachen drinken,vrijen, praten oh ja, de hond uitlaten even alsof het voor altijd zo zal zijn... maar dan toch dat refrein ik zal er gauw weer zijn.…

Bij de rietkraag waar ik mijn vriend uitlaat huppelen konijnen in het licht Drink ik van de heren uit volle borst zing mijn avondlied Hese kelen tranendal zo scherp ik de nachtlamp aan zo roer ik het avondmaal zo zwengel ik af Dwalen druppels door het zwart. --------------------------- uit: 'Roodvocht', 2003.…

Waaiwind wapperende rode sjaal Stofbril vol dood insectenbloed Plofgrommende uitlaatgebrul Geuren olie, benzine vermengend Asfaltzwart, wittestrepenflits Trillend zadel, motorhitte langs edele delen, gelukzalig gevoel. Een tanktjokvol vrijheid, gelukschreeuwleven. Zonnewarmte op ledervest, spijkerbroek Relaxed geleund, bijna slaapgevoel.…

Mijn hond wordt erg uitgelaten, Als ik met hem buiten loop. Maar is in alle staten, Als ik een vakantie koop. Wat uiteindelijk nog rest? Een rondje in de regen. Onder uitdrukkelijk protest. Het dier is vierkant tegen. Happyturf…

Zo’n avondklok betekent huisarrest. Ik ben jaloers op hondeneigenaren die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren en zie maar weinig heil in een protest. Dus moet er maar iets anders aan de lijn. Loes doet de cavia, ik het konijn.…

Maar soms denk ik weleens tijdens het uitlaten Het zou nog gezelliger zijn Als we nu lekker met elkaar konden praten Ik zou hem van alles vragen Val je ook weleens ten prooi aan existentiële gedachten? En als jij thuis zit en ik op kantoor Wat doe je dan de hele dag tijdens het wachten?…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

Ik ben geen tentamen waar je geen zin in hebt om voor te leren Ik ben geen hond die zichzelf uitlaat omdat jij te lui bent Ik ben geen auto die niet rijdt omdat jij geen geld hebt om benzine te betalen Ik ben je moeder niet die je ontloopt omdat je vindt dat ze zeurt En ik ben vooral niet een dom blondje die niet door heeft wat…

honden uitlaten moet voor beiden verfrissend werken helaas niet voor alle prachtige honden is te merken sommigen moeten naast de fiets van de verzorgende keihard rennen langdurig achter elkaar meer lijkend op een aanstaande dood raadpleeg uw vriendelijke dierenarts aangaande deze kwestie ten goede van uw trouwe dierlijke…

Als 's avonds Kleine Kwispel mij uitlaat, kijk ik altijd even of ik Grote Beer en Kleine Beer zie. Dat zijn sterrenbeelden die mijn vader mij heeft geleerd. "Een groot pannetje en een klein pannetje", zei hij dan. "En als je Grote Beer ziet", zei hij, "dan is hij altijd bij Kleine Beer in de buurt".…

ze strakten hun witte banen met vleugels en motoren pas later kwamen gedachten en spanningen erbij als uitlaat van hun geestelijke activiteiten in krullende wolkjes nog lang in het zog van hun vaart tot zij verwaaiden uiteen geblazen door de maalstroom van wind op grote hoogte die langs de aluminium huid hun vertaalde woorden…

Als ik ’s avonds in ’t duistere De hond uitlaat Kijk ik altijd bij hem naar binnen Buurman op nummer negen Ik geloof dat hij God is Heeft een grijze baard En Vriendelijke ogen In het duistere Toont zijn huis Een verlichte lange kamerwand Vol bekleed met boeken Kwam hem één keer tegen Dag dag zei Hij toen Hij weet veel Alles volgens…

hoe na al die jaren en bezwaren van maanden dat ik woorden uitsprak die de leugen zwaarder lieten voelen dan het spreken van waarheden staan wij dan geschreven in waarden in een massa die zich uitlaat wandelend over de aarde ergens dwarrelt er een gedaante van ons rond waarin ik jou mocht liefhebben een zoektocht naar die schaduw is waar…

Bij het bankje, vlak voor we er zijn, reikt hij naar de grond en gaat zitten maar hij lijkt niet goed te weten hoe, ik wacht Een man van de gemeente komt kijken en belt om hulp, sirenes Voorzichtig wordt mijn metgezel neergelegd Een vrouw klemt haar armen om mij heen en houdt me strelend vast Anderen kijken toe onvermoeibaar komt…