Alle inzendingen over VIII

Een vrouw is alleen een vrouw Zolang de man haar begeert; Wordt de roos zonder regen en dauw Ook niet door de hitte verteerd?…

De occultistische geleerde Heinrich C. Agrippa Wonderdokter, alchemist Had in de late herfsttij Van de donkere Middeleeuwen Eén eeuw na de zwarte dood - 't Memento mori van de pest - In 't Quattrocento zich bekwaamd In de subliemste aller kunsten Die, getekend naar het leven Hij te formuleren wist "Groot is de macht van de muziek…

leeg de stad vol het land trillend stilt lucht zonder schaduw schroeiend vlees als water vertroebelt leeft de sloot op zie je na het stof van de oogst weer horizon…

Wij stonden in de keuken, zij en ik. Ik dacht al dagen lang: vraag het vandaag. Maar omdat ik mij schaamde voor de vraag wachtte ik het onbewaakte ogenblik. Maar nu, haar bezig ziend in haar bedrijf, en de kans hebbend die ik hebben wou dat zij onvoorbereid antwoorden zou, vroeg ik: waarover wil je dat ik schrijf. Juist vangt de fluitketel…

Ik vraag mij af hoe lang het nog duren zal dat ik als een bal heen en weer word geslingerd en van vrezen verval tot steeds dieper vreesachtigheid. en hoe kort is de tijd, hoe kort is de tijd dat ik als een bevende voorjaarswingerd tegen de machtige muur van het leven hang! waarvoor ben ik bang? ik ben bang voor het uur dat de dood mijn…

De hemel groots en grauw. daaronder het geweldig laagland met de plassen; bomen en molens, kerktorens en kassen, verkaveld door de sloten, zilvergrauw. dit is mijn land, mijn volk; dit is de ruimte waarin ik wil klinken. laat mij één avond in de plassen blinken, daarna mag ik verdampen als een wolk.…

Ik ga op weg en laat mijn huis verdonkren in het avondrood - o, ga niet weg, de nacht is groot. Ik kan niet blijven lieveling, de dood ontbood mij tot zijn kring; vergeef mij dat ik achterlaat wat ik zozeer heb liefgehad: mijn huis, mijn stad, mijn kleine straat en u mijn eigen hart, ik hoor een lied een grote stem. -…

In Nederland wil ik niet leven, Men moet er steeds zijn lusten reven, Ter wille van de goede buren, Die gretig door elk gaatje gluren. 'k Ga liever leven in de steppen, Waar men geen last heeft van zijn naasten: Om ‘t krijsen van mijn lust zal zich geen reiger reppen, Geen vos zijn tred verhaasten. In Nederland wil ik niet sterven, En in…

Ze heten Jan, en Klaas, en Ko, Hun burgernaam maakt hen verlegen, Die glimt en geurt u muffig tegen Gelijk een appel uit het stro. Geboorte, trouw en overlijden Zien ’t plechtige familiestuk. Dan stellen zij het weer terzijde, Blij met hun alledaags geluk. En merkt de buurt iets in hun wezen, Dat haar mishaagde of geviel, Dan noemt zij…

Op de brug voor deze muren stonden de speren met de hoofden van iedereen die in de weg stond rafelig afgehakt op het blok als de veroordeelde weigerde om de beul te betalen voor een snelle dood, de hoofden met gaten waar de merels pikken de gaten waar de ogen zaten De parochianen droegen sjaals voor hun neus en mond tijdens de zondagsdienst…

Sweet lovely Lady Jane: jij huwde Henry 8. Het bracht je veel geween: hij had je in zijn macht. Zijn Queens had hij onthoofd met vorstelijk gemak. Dat werd ook jou beloofd door die royale zak. Zijn plannetje bedierf, daar er een zoon verscheen. Twaalf dagen later stierf jij in het kraambed, Jane…

Uitbundig koolzaad slechts een paar dagen in bloei gevangen zonlicht…

O, sluimer zacht! 't is al zo kalm: Geen vogelengalm Verstoort de nacht: O, sluimer zacht! Alleenlijk trilt Mijn minnezange; Die smacht en smilt Van zoet verlangen, Nu woest en wild, Dan bevend-bange In de avondstilt Maar, laas, niet acht ge, Ai, waarom niet? Mijn zielsverdriet; En spotziek lacht ge, Went 't zangzoet lied Der luite…

Geef mij de schoonheid van de wereld weer, O wrede Liefde! mij door u ontstolen, Het stromenzilver, 't rood der gladiolen, Het blond der duinen, 't blauw van zomerweer, De vlucht der vlinders, die om bloemen dolen, De zachte pracht van rozen en vogelveer, Het goud van herfstloof en het brons der peer, De lach der zon en de ogen der violen.…

(geboren worden – leven - sterven) lichtsporen die klonteren tot blote voeten in vette klei de Melkweg wapent ons met hagelwitte tanden we planten een vlag in dit pak van vlees en bloed en klampen ons vast aan aardse gewoonten lichten het roestige anker alleen voor poëzie, liefde of de dood…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet VIII in de cyclus 'In de Hoogte'…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…

Dit is mijn onrust en dit van mijn dagen de foltering en het invretend zuur; dit is de harde kwaal die op de duur mij sloopt omdat het hart 't niet kan verdragen. Dit van mijn moed het hopeloos versagen - dwars op mijn smalle weg de blinde muur - dit van mijn nachten kwellend uur op uur, waarin ik om harts zekerheid blijf vragen. Als straks…

ach kleine hemdjes en haar grootse roze pak hoe komt ze daar in? details maken haar februari bloesemkleuren de paarse vogel wat hebben ze nu weer voor mij uitgestald in het vogelnest? je kan niet praten communicatiekaartje als paniek toeslaat ik heb een tumor snel gesteld snel aan het werk met vermoeide tong…

De medespelers hielden van zijn guitenstreken Zij lagen daarom dikwijls allemaal gestrekt (Dat had hun op het grasveld bijna nog genekt Toen zij in Lummelgeest op 0-0 bleven steken) De trainer van het stel probeerde wel te sturen ‘Zeg Remko, kerel, dit keer wil ik geen gestunt Doe alsjeblieft alleen wat jij het beste kunt Bespaar me dus die…

Ik zou sam hawkins Weer levensgroot willen zien Als na schooltijd Lessen in het gras Meester koolmees gaat voor Een klas met mussen Tussen de ballen Atlanta achterna rennen De rietlanden in In de volle zon Voorlangs de schoolramen Meeuwen en bootjes Mexicaanse hond Op de wereldontvanger Papa met koffie…

VIII. Het spel heeft ook zijn tijd, wanneer ’t de tijd gehengt; ’t Vermakelijk en nut wordt hier van pas gemengd. IX. Verbiê de lieden het toneel, Zo loopt er zevenmaal zoveel; ’t Verboden wil men allermeest, En tegenstreven noopt de geest.…

VIII Ik stop pas als de laatste kruim verdwijnt. Genoten als een gierigaard van centen of een verwoed belegger van de rente, is beeldspraak die hier niet echt passend schijnt. Dus houd ik het gewoon op pap en krenten, ik kom met krans en wijn ook een heel eind, al voelt het in dit vers iets te verfijnd.…

VIII Terza rima Al weer een vers tot een goed eind gebracht, maar daarmee ben ik lang nog niet verdwenen, dat had je ook waarschijnlijk niet verwacht. Wel ja, trap maar eens lekker op mijn tenen, het zal niet helpen, mij krijg je niet weg, zelfs niet al schop je mij de beide schenen. Wat had je dan verwacht, toe kom nou zeg.…