Alle inzendingen over VRAGEND

de dood sloft onzeker achter me aan draagt bloemen in zijn hand en op zijn rug een zak vol aarde zijn schred lijkt onzeker in zijn kielzog volgen de huizen waarin ik heb gewoond, geslapen, geneukt en gegeten ze lijken kleiner dan toen de voordeuren staan allen open als ik zou dromen, zou ik nu slapen, maar ' k voel een erectie in mijn…

De Schepper ziet Zijn wegzwevende ademdamp met arbeidzame ogen boetserende verwachting steeds even liefdevol... welke weg die nevel gaan mag eeuwige dwaalster zijn? op aarde bestaan als teer speenkruid strenge woudreus zorgeloze vlinder of Amerika 's regeerder?…

Zoekend huilend vragend alleen. Vragend naar gehoor loop ik maar door.…

ik schoof de wereld aan de kant maar uit de spiegelwand vroegen ogen om mededogen openden handen in een vragend gebaar zonder te eisen ik keerde me af voelde het dreigen door onmacht verhard zij waren met velen wilden graag delen maar moesten langs mij de scherven voorbij van een failliete en destructieve maatschappij…

Blijf ik een eiland in een zee van woede? Blijf ik een mens met het vermoeden van iets dat altijd licht en schijnt, van leven dat in vorm verdwijnt maar langzaam,zeker heel gestaag zich telkens omdraait met de vraag: Blijf jij mijn eiland in een zee van woede? Blijf jij de mens die me blijft hoeden? Blijf jij bij mij in blauwe…

De uren zijn als stenen die ik stapel op het pad dat ik wil vinden. Waar ik sporen volg die momenten zouden kunnen zijn die beginnen met dromen van steen. En waar ik wacht als het standbeeld dat niet ontwaakt en van elke steen een voetstap zonder wensen maakt.…

je dacht dat geven je leven was zij hebben alles genomen je kracht en je lach jij kon het niet meer aan bent er aan onderdoor gegaan jouw bron is na jarenlang wellen droog komen te staan nu zijn er alleen vragende ogen niemand om je heen jij hebt nemen moeten leren met kleine stappen proberen wat anderen geven te accepteren…

zag je gebaren een vragende hand vingers gespreid je stem klinkt verloren dat wat je was ben je kwijt oogt nog vol twijfel hoopt op een wonder maar verdriet kent geen tijd heb je schouders gepakt in een woordloos omarmen er bleef voor ons geen respijt…

Vroege morgenzon wemelt in gouden schijfjes op het effen meer. "Koekoek," hoor ik steeds om me heen. Die roeper zien? Speurtocht zonder eind! In het madeliefjesveld ligt paardenbloempluis, verwaaid.…

Het bollende wit van lelietjes der dalen glanst fijnzinnig, teer, omhult lief en kunstzinnig een klein, onzichtbaar venijn.…

mannetjesmerel tussen de meidoornknoppen vragend is zijn lied…

Je ogen Een doorgrondelijke blik op mij gericht Verbondenheid Gevend, vragend om vertrouwen Alleen de liefde In stilte de handreiking Vragend, neem me mee Doe het voorzichtig maar neem me mee Mijn aanraking Jou ontvanging in vertrouwen Je wil dat ik je meeneem Voorzichtig maar stop niet…

Via het beekje stroomt verwaterd het portret vragend naar het dal.…

de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   hij is oud en bezorgd om zijn bestaan   bomen om hem heen zijn omgevallen hij weet dat ook zijn tijd is gekomen   hij is moe zijn leven is geleefd    de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   kracht om het onvermijdelijke te accepteren   ik voel…

vragend geen antwoord starend geen blik wat moet ik wat kan ik doen? "koffie zetten" zegt ie…

...grote ogen ...kijken vragend ...zonder woorden ...onder de indruk ...overdonderd door klank ...niets te verwoorden Sprakeloos zijn ...…

Eenzaam is het begin dat ik zoek en altijd achterlaat met een hoopvol einde dat me vragend weer nieuwsgierig maakt.…

Alleen ben je gebleven met wachtende ogen in het vragende park waar je verliest wat je verlangt omdat ik je niet kan antwoorden…

een verfstreek is het de dagen kleurend die tong verend fluitend zijn gezang van jong tot oud tot aandacht lokt stok geketend om attentie vragend zit hij kort gewiekt in goud gevangen verveeld gekooid zijn noten snavelend krauwend snauwend vermaakt hij het publiek kaatsend echoënd wat het gehoor kletst zich stilletjes vragend wie…

kinderen zonder woorden hun blikken vragend leeg hun speelgoed de lege hulzen hun toekomst zwaar verknald…

Toch zaaien bloemen in mijn vragende geest een gedicht _ voor veel later...…

Je kijkt zo vragend altijd. Vragend naar wat? Je ogen blijven staren Waarom? Wat denk je toch? Ik voel je warme naakte lijf Zo zacht Ik zie je, blik lach kus Mag ik? Waarom? Waarom mag ik? Omdat jij? Raak je, Mag ik? Jij en mij, Waarom? Dankje JIJ…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

Ik ken je stille verlangens Je flirtende vragende ogen Steeds zoeken je ogen mij Je opwinding lees ik in je ogen Ik ken je warme gevoelens Je zoekende ogen naar mij De vragende liefdesblikken Heerlijk en zo leesbaar Ik ken je nog niet zo lang Maar je ogen flirten met mij Het is een liefdesoogcontact Je blijft op afstand maar zo dichtbij…

Je keek me vragend aan en gunde mij het initiatief. Je wist dat ik het wilde, mijn god wat ben je lief! Ik kan het nu nog niet geloven, heb een gevoel alsof ik zweef. Maar het is niets van dat alles, ik droom niet maar ik leef!…

verwilderd kijkt ze me aan waziger als nooit te voren vragend, zoekend ze knippert haar ogen ik zie een traan voel warmte op mijn wang…

Door de bank genomen Een uitdrukking die ik vroeger achteloos bezigde Maar nu, vragend naar mijn appeltje voor de dorst zeg ik met een snik in mijn stem: Door de bank genomen ...…

Gebruikt als bijwoord, als vragend voornaamwoord, het doet er eigenlijk niet toe. Toen dacht ik tja, Aan mijn hoe la.…

Close current tab Het scherm dat loert mij vragend aan Toe maar….het is zo gedaan Close current tab Ik twijfel en de muis zegt bloop Maar als ik m’n vinger strek Houdt ie weer gedwee z’n bek En wacht tot dat ik hem weer roep Zo vermaken wij ons wel Het scherm, de muis, de hand En het vragend vakje Het toetsenbord staat buitenspel…

Vraag ik mijzelf alleen maar om warme woorden dan hoor ik mijzelf niet meer denken in de stilte en weet ik waar de antwoorden op wachten in de vragende kou.…