Alle inzendingen over Veeetien was ik

Ze kwam ooit in mijn leven, 'k was amper veertien, ze had veel zo niet meer van de wereld gezien, dan ik dat ooit deed. Ze kwam ooit in mijn leven als echte reddingsboei kon bij haar schuilen, kon bij haar huilen ze stond aan het hoofd van een prachtig gezin. En toch maakte ze ruimte en tijd voor mij, ze kwam ooit in mijn leven, als…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Mijn eerste liefde een gevoel zo fijn hoe onbezorgd en vrolijk speelde zij met poppedijn Ik speelde nog met treintjes in de grote hal, alleen bij juf De Boer op school We gingen daar met zijn tweeën heen Ook kwamen we samen terug en speelden verder met elkaar Twee gelukkige kleuters Och wat hield ik toch van haar Onschuldig trokken…

Zij wilde een schijfje van zijn geheugen, hij wilde best een oog van haar. In hun slijtage waren ze complementair. In de liefde, mekaars spiegelbeeld. Zij bleven in leven voor elkaar. Zij werd ziek en zei tegen haar schat: “Man wat word ik hier verwend”. Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Schrijven… Letters op papier… Hoe heb ik het kunnen leren. Zwart op wit, geschreven op papier. Tussen de lijntjes moest het, bij een kwaaie Juf. Haar figuur was goed gevuld. Zij hield niet zo van kinderen en had niet veel geduld. En toen we de letters kenden, schreven we het op de muur. Wij zijn niet bang, voor juffrouw Tang. Zij spuugde…

Diepte gesprek waarin stilte en kleur ons een weldaad doet zo verlaten we de kloostertuin herfsttinten strelen onze ogen je kunt goed zwijgen zegt hij dat is een kunst van God gegeven als we stil zijn is er een wacht voor de lippen want soms in ons spreken praten we onze mond voorbij hoor en kijk toch eens zegt hij alles spreekt…

Je hebt van die dagen, die wil geen mens meemaken, toch komen ze voor. Na vier dagen ziekenhuis denkt de een: ze is dood, na vier dagen afwezig zijn denkt men: ze is gestopt, na vier dagen denkt men: ze " doet het niet meer" maar: ik ben er wel, ik WAS er niet en ben er nu voor eventjes. Dus de beste weg om iedereen even te laten weten…

Wat, waar, hoe, waarom, wanneer Tijd is wat alleen gegeven kan worden- Het pakt zichzelf dan weer af dat komt door jou dat komt door waar je het wilt doorbrengen, hoe, waarom, en wanneer. Waar tijd voor jou plaatsvindt is fysiek alleen op aarde maar mentaal breng je altijd alleen maar tijd door met jezelf en iedereen die je tegenkomt tijdens…

De geur van brem en kamperfoelie, brengt mij terug naar dagen van mijn jeugd. Hoe ik probeerde ze te plukken, mijn kinderhanden nog te klein om hun verzet te breken. Zelfs hun geur is sterker gebleken. Nu ik oud ben, zie ik nog mijzelf als kind. Dwalend over die grote paarse hei. Elk bloempje speurend, van tormentil tot rozenkransje de…

HOE I MIJN VERJAARDAG VIERDE FOPPE 51 JAAR HET IS DONDERDAG 19 SEPTEMBER 2019 HET IS MOOI WEER EN MAMA KOMT OP BEZOEK MET GEBAKJE EN BLOEM EN FLES MET LAMPJE EN WE PRATEN WAT EN ZETTEN ALLES OP DE FOTO HET IS GEZELLIG MAMA IS GOED OP DREEF EVEN DOUCHEN EN ZE NEEMT NA TWEE UUR WEER AFSCHEID DAN BEN IK MOE EN ZIJ MOET NOG AUTORIJDEN EN HEEFT HUISHOUDELIJK…

Simpel rood laat me niet lachen roodharigen de complexiteit zelve maar ook hun creativiteit, invoelbaarheid, zorgzaamheid en betrouwbaarheid er valt heel goed met ‘rooien’ te leven, te werken, te onderhouden “Never een dull moment" simpel rood dat dacht ik niet dat bestaat niet! en in bed rooie mieters!…

Drank, gewoon een zeer moeilijk te temmen beest. Gluiperige en gewiekste moordenaar. Er persoonlijk tegen gevochten, mijn klauwen wijd open Bloed, zweet en tranen, wees maar zeker. Net twee zeer lieve lotgenootjes zien kreperen aan de troep Een zachte en serene uittocht is heel wat anders. Lieve aardige luitjes, nog erg jong Dat is dan…

Denkend aan mijn dorp ruik ik de geuren van de hei. Zie weer het huisje waar mijn moeder woonde. Waar ik kind was, viooltjes plukkend in het gras. Hoe onbezorgd en blij ik was. Er was een oorlog aan de gang. Schreeuwende stemmen, die maar steeds ‘Heil, Heil,’ riepen. Mijn vader was er niet, hij werkte in dat vreemde land. Ik had nog geen…

We waren jong toen we elkander ontmoetten We zijn nu dikke 'vijftigers' We zijn gegroeid en vergroeid We zijn ook meer op elkaar gaan lijken We blijven elkander vooral opnieuw ontmoetten We zijn Jan Jacob en Jelle Pieter sinds 1984 We zitten nu een volle week in quarantaine We zorgen voor elkaar en ook nog voor anderen We houden het vol, omdat…

Hoe rijk kun je zijn met een goed geweten, waar komt jouw geld vandaan? Hoe rijk mag je zijn in een sociale maatschappij, gaat jouw winst ten koste van anderen? Hoe rijk wil je zijn als je alles had geweten?…

Besmet door één vermaledijde druppel, Lig ik met covidklachten op de bank, Ik fantaseer, drink warme gemberdrank, En mep het virus met een honkbalknuppel. Maar ondanks dat ik vrij veel hoest en hijg, Ben ik niet bang meer dat ik het ooit krijg.…

Een wilde droom ! Alleen op wandel ! Een dolend hart ! Slechts een dwaallicht en 'k voel uit al die duistre hoeken dezelfde blik op mij gericht ...Eén beeld dat stom en vol verbazing me slechts begrijpt, het hart vol schrik, dat mij dit dwalen ééns zo lief wordt nu het zo eenzaam schijnt lijk ik. Als nu het licht weer werd ontstoken,…

Wie maar blijft bewaren voert een oorlog in feite een ondergrondse een guerrilla een eeuwigdurende een onoverwinnelijke Maar eindelijk tot bedaren door het milieupark in feite!…