50394 resultaten.
Ver van tijd en zelfgenot?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 108 van tijd en zelfgenot.…
pokerspel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 eerst nietsvermoedend nog
van het dodelijk verderf
dat magere hein strooide
hoopte ik wakker wordend
de nachtmerrie te verlaten
waarin als overrijp de appels
uit de boom van leven vielen
als een koude ochtenddouche
was ontnuchterend het nieuws
dat er geen ontsnappen was
aan de haard van het inferno
dat met afgrijselijke explosies
de…
verlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 waar zijn de dagen
dat ik als vrije vogel
op de rug van de wind
gedoopt in regen
sneeuw of zonnestralen
met de stroom mee
of soms er tegenin
overal vliegen kon
met vastgebonden voeten
de vleugels geknipt
achter tralies van glas
zing ik nu gekooid
het lied van verlangen
dat snel een einde komt
aan de horror van angst
die ons het leven…
bode van herstel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 waar ik kijk naar de kisten
die veel te vaak en zo frequent
door steegjes en straten gaan
verduistert ons een grote wolk
alle dagen zoals de nachten zijn
die wij het liefst verjagen willen
met het zaad van vierend leven
waar de ruimte van de afstand
zich met zwarte sluiers behangt
voor processies van een afscheid
zouden wij liefst met…
fataal verborgen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 73 onzichtbaar als een sluipschutter
worden de mensen benaderd
om dan aangeraakt te worden
gelijk kleintjes tikkertje spelen
met een onverhoedse handdruk
een zoen of een kus op de wang
als het niet met een niesbui is
de samenleving raakt ontredderd
door gezaaide verbijstering en angst
waar het monster niemand ontziend
onder de leden van…
afstand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 al belemmert ons de afstand
de ruimte die wij laten moeten
elkaar de wang of rug te strelen
ver weg houden wij elkaar dichtbij
omdat juist de afstand ons sterkt
voor de toekomst die komen gaat
nu klein voor ons de wereld wordt
bouwen wij een brug naar elkaar
met een boeket kleurrijk geurend
van samen gemaakte herinneringen
uit de tuin van…
het goede hamsteren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 68 woekerend zamelt het volk
heel gewone maar ook rare
dingen die wij gewoon nog
ons alle dagen kopen kunnen
onderwijl vechten medici
met alles wat zij hebben
voor gezondheid en leven
van mensen jong en oud
aangedaan door het virus
dat ons en onze economie
het gewone doen en laten
naast ook de adem neemt
niet aflatend is hun inzet
hoewel…
achter glas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 voor het kamerraam gezeten
aanschouw ik het voorbijgaan
van de wereld om mij heen
die ik als een film op televisie
achter glas bekijken moet
als zij niet lopend onderweg zijn
wekken de mensen die passeren
in of op hun ijzeren karos gezeten
dat gewoon de wereld doordraait
alsof aan haar toch niets mankeert
mijn stemming en mijn gedachten…
Ver-trouw-en.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 Het lijkt ver,
maar is dichtbij,
het lijkt trouw,
honds, zeg maar.
En "en" eraan vast
Is het mooiste woord
gemaakt wat er
op de wereld
bestaat!…
Dief in de nacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 110 hiv, drugs en ziektes hoefden nooit aan werkgevers gemeld
die gezonde privacy is wat in de Nederlandse wet voor alles geldt
nu de werkgevers worden gestimuleerd dat te doorbreken
kan de toekomst van Nederland worden voorspeld
onze privacy wordt met geweld geschonden
onze vrijheden worden met chantage ingebonden
angst werd gezaaid om vlot volgzaamheid…
De ruiter
poëzie
3.0 met 1 stemmen 441 In vlammenpracht, die pralend hem omvangt,
Rijst hoog de ruiter op zijn donker ros,
De wapperende manen waaien los
Van 't edel dier, dat naar 't gebied verlangt,
Waar reiner lucht het vonkelend omprangt,
Waar het zal dolen door 't fantastisch bos
Van sprookjesrijken, waar met vreemde dos
Onaardse kleur 't onaardse land omhangt.
De ruiter…
PRINCESSENMUMMIE.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 697 Dat zwart skelet, van windselen ontdaan,
Waaraan het uitgedroogde vlees nog kleeft,
Die groezelige hoop, waarvoor men beeft, -
Bedenkend het meedogenloos vergaan
Van al wat ademt onder 't licht der maan, -
Die mummie heeft verlangd, geliefd, geleefd
Het volle leven; wat maar 't leven geeft
Heeft zij genoten in haar aards bestaan.
Zij…
IN DE MOSKEE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 259 Ets van Beuer.
Trots op het witte ros, dat buigt gedwee,
Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar
Van heerschappij, en angstig deint de schaar
In 't vale schemerlicht van de moskee.
En door de ruimte ruiht een bange beê
Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar
Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar
Van brekende ogen in een macht…
ver van mijn bed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 689 er vallen duizend bommen op Den Haag
het Binnenhof verandert in een krater
het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later
komt ook de Haagse Toren naar omlaag
het Kurhaus en de pier bestaan niet meer
en het Bezuidenhout is weer veranderd
in een kerkhof waar het bloed meandert
de stilte doet weer denken aan weleer
gelukkig is het allemaal…
Koningsvarens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 408 Groene veren van vreemde vogels
vliegen voortvarend ver voorbij
violet van vlammende violen
Koningsvarens vergen vrijheid…
verdwaald
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 769 waar blijf je
ik wacht een geluid een auto een voorbijganger
maar niet jij
kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam
jij bent zo ver van mij verwijderd
ik zie de muur groeien
maar kan het niet verhinderen
steen voor steen wordt hij hoger
jij neemt een zijweg
ik verdwaal
zal ik de weg naar jou nog vinden
ik zoek hopeloos
reik…
ver
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 716 Ik wil mezelf zijn
maar ver weg
van de mensen die me kennen
weet ik niet meer wie dat is
Ik wil van mezelf houden
maar ver weg
van de mensen die van me houden
weet ik niet meer wat liefde is
Ik wil schreeuwen
maar ver weg
van de mensen die naar me luisteren
ben ik mijn stem verloren
Ik wil mezelf zijn
maar ik weet niet wie dat is…
even dichtbij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.349 ik kan je niet meer volgen
je bent weer ver weg van mij…
Ver van hier
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.175 Ver van hier
in mijn hart
zo dichtbij
tranen glinsteren
als zonlicht
in de rivier
gedachten lijken
dwaalwegen
als schimmen glijden zij voort
gelijk wolken in de nacht
dromen zijn onvatbaar
vast gehecht
aan de maan
ver weg
maar ik ben zo blij
dat jij er bent…
akker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 654 het komt mij voor
alsof je
vers gewassen
van al wat overtollig is
ontdaan
mij laat delen
behaaglijk uitgestrekt
ontvankelijk
als een handpalm
die je spreidt…
Ik hou van
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 757 Ik hou van zwarte
versgeploegde aarde
vettig het ploegmes
glimt er nog in na…
Restjes Oud
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 515 de zwaarte van
miljoenen zuchten
is voelbaar in de lucht
restjes kerstdiner
worden geserveerd
op kliekjesdag
mensen slepen zich
naar supermarkten
zoeken een vers jaar
verloren illusies
knallen als sterbloemen
dromen bloeien open…
vers geplukt jong gewas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Als ik ’sochtends vroeg door het veld loop
de dauw vers op de bladeren ligt
voel ik een goddelijk tijdsverloop
dat houdt ons allen hier in evenwicht
ook al zijn de tijden dan veranderd
de aarde laat zich door niemand sturen
zo mijmer ik dan zachtjes voort
soms loop ik daar dan mooie uren
door velden vol met sla en koren
terwijl niemand…
VER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 Hier stond hij
Niets kon hem meer raken
Alleen nog slechts breken
Veel was er al verloren
Wellicht nog iets te winnen
Toch was hij een vrolijk mens
Hij was van ver gekomen
Had al veel gezien
Velen waren al gevallen
Voor de hoogmoed en de trots
En toch, hij stond er nog
Fier en flink
Als nooit tevoren.…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Kruimelvelden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Vers breekt het brood
Zijn we jonger dan de tijd
ooit kan dragen
Zwaanloos is de nacht
In de binnenzak
van een zwerver.…
Noir
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Buiten is er zon
maar binnen verse koffie
noir de noir de noir…
Ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Ver wil ik vliegen
Zo ver als ik maar kan
Verder dan de horizon
Waar ik de eeuwigheid
Ontdekken kan, het
Verst van allemaal
Waar de lucht het schoonst
Is om mijn longen mee
Te vullen en verse lucht mijn
Gedachten de vrijheid geven kan…
Een handvol veren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Eeuwig zweven
Op een handvol
Veren die gewichtloos
Bij elkaar worden
Gehouden door pennen
Die niet meer dan
Holle scheden zijn -
Tonnen aan schoonheid,
Grammen slechts aan
Netto gewicht waarin
Ik op wil lossen
Ontdaan van mijn
Menselijke zwaarmoedigheid
En zweven wil ik,
Gewichtloos zweven
Tot in alle eeuwigheid…
Meridianen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 Ooit, als de mensen samen zijn,
door het openen van het zonnegordijn
weelde gedeeld in die verbindingslijn
sloot zich op zonder woord van spijt
onze natuur legt een baken in de tijd
we draaiden de klok terug en
bevroren geweld tot ijskristallen,
dan zou de oude zon zich uit een
verrukkelijke hemel laten vallen
in de krimpende schaduwen…