Alle inzendingen over Verafgoden

Ik drink van je lippen en ik eet uit je hand ik lig aan je voeten je berooft mij van verstand. Hoe lang gaat dit duren die kwelling, die pijn niet lang meer en mijn hart zal gesprongen zijn. Dit nog langer verdragen hoeveel kan ik nog aan zul je ooit wel van mij zijn zal mijn hart open gaan?…

ALS Robbie Rensenbrink, het slangenmens De bal iets méér naar rechts had kunnen schuiven, Dan zaten wij toen niet met zure druiven, Verafgood zou hij worden door zijn fans. ALS ik nu ALS hoor denk ik weer aan Rob, Verdomd veel sterkte jongen, zet hem op!…

De nerveuze flitsbeelden op de supersonische beeldschermen worden verafgood en daarnaast is niets meer heilig of gelijkwaardig aan het Goddelijke.…

Ik weet niet of het mijn herinnering is waar ik eindeloze straten zie, waar de wind je in het gezicht striemt, blazend, en zie rauwe natte tegels onder voeten hozend het kleed van mijn verafgode begeleider waar ik het spel mee deed "ik zie dat wat jij niet ziet" laat maar waaien…

uitzinnige drift Daar hang ik, in een wereld zonder zwaartekracht een marionet van het lot, een astronaut in een glas wijn Beneden in de diepte wacht een randje aarde het depot, rondom mij niets dan sterren en ik ken er niet een bij de naam Ik had er zelf een kunnen zijn, een uit miljoenen aanbeden worden, niemand vreest tenslotte verafgoding…

de beitel spleet zag scherpte aan vallende scherven steen venijnige bassen zongen in hameren het donker breken van tijd hoge tonen ketsten in lijden hun schepping voorbij jij verafgoodde god in het pogen zijn volmaaktheid te evenaren liet eva herrijzen maar zij was geknakt door die ene fataal brekende klap…

Kiezen tussen goed of kwaad keuze door mensen snel gemaakt Massaal met het kwaad weten we dagelijks raad dag gevuld met spanning aanbidden het bijna verafgoden de misdaad krijgen er niet genoeg van Vervlakking tussen kwaad en goed! wellicht zit er zelfs goed in kwaad?…

Vaders worden verafgood of verguisd Vaders moeten straf uitdelen en dat vind ik erg onjuist Vaders,zijn onmisbaar voor hun kind´ren Groot en stoer en weten veel en ook al lijken ze in opvoeding vaak heel passioneel... Toch verdienen ze een grote pluim, want dat schiet er vaak bij in en het raakt te vaak in het verzuim...…

Elke God, al, de mensen, die verafgoden en verwerpen. Elke vis die eens wordt gevangen in het net. Iedere ster die opeens niet meer zal stralen. Elk woord in dit gedicht dat het tot de laatste punt zal weten te behalen. Alles, om te bedenken, af te vragen, af te wegen en uiteindelijk los te laten.…

nog zijn wij steeds voor het leven gevlucht als de lucht te dichtbij kwam gingen wij terug in ons autistisch ritme ver van creativiteit en je laten verrassen wij verafgoodden liefde die ons ten deel was gevallen maar hebben haar geen huis en haard gegund omdat wij de kunst van bestaan in onvoorwaardelijk gaan nog niet bij ons…

terwijl woorden niets kosten We gingen voor elkaar en menigéén keek jaloers naar de stijgende koers van onze liefde hoeveel we genoten van elkaars woorden door passie overgoten met aanrakingen lichaamstaal als een verafgodend verhaal door die ene klik gewonnen en uit het niets door jouw zwijgen geronnen...…

Diep gezakt in borrelend bagger Verzwolgen in droesig drijfzand Drassige grond die anders wordt gekoesterd Als basis voor een hongerend liefdesleven Nu zijgt het vooruitzicht tot peilloze diepten Waar genegenheid is verbannen Naar onbereikbare vale vlakten En waar Cupido wordt verafgod als Satan Word ik eniger tijd uit deez' zompige grond…

Hij las haar elke wens van haar prachtige ogen…hij verafgoodde haar. Nooit hoorde hij haar zeggen : Ik hou van je Hoe vaak hij het ook tegen háár zei. Dat vond ze rare , onzinnige uitspraken… En hoe hard hij zijn best ook deed en ja, haar bijna smeekte het te zeggen Niets bracht haar er niet toe de woorden uit te spreken .…

geboren ben ik in treurige dagen die overgingen in schone dagen ik heb de dagen omhelsd en gekust heb ze vervloekt en behuild gekoesterd en verafgood en mogen lieven heb met ze gevrijd en bezeten gedanst en stil gezeten gelofzangd en geloofd heb met de dagen geslapen ik heb de dagen geboren zien worden van het dagen naar nachten heb…

Ben geboren in treurige dagen die overgingen in schone dagen heb de dagen omhelsd en gekust vervloekt en behuild gekoesterd en verafgood lieflijk mogen lieven heb ze gevrijd en bezeten gedanst en stil gezeten gelofzangd en geloofd heb met de dagen geslapen heb ze geboren zien worden van het dagen naar nachten heb ze zien regenen tot…

Ongelooflijk hoeveel mensen hun Babel verafgoden, de Bijbel nooit inkijken. Ach, luie onnozelen hebben het lezen verleerd, het verleden vergeten. Ongelooflijk hoeveel mensen zich neerleggen bij hun tredmolen, laten komen wat komt omdat 'er toch niet meer aan valt te ontkomen'. Bruten onder ons ruiken hun kans.…

Met je elegante hoed en je pure gelaat kon ik je wel opvreten, zo mooi glansde je in dat verder ordinaire tijdschrift, het zal wel rond de tijd met je eerste man Archibald geweest zijn, die je amper op waarde schatte, maar op je 38-ste was je getrouwd met ene Max, die veertien jaar jonger je ijdelheid verafgoodde.…

Kilobits en gigabytes, verafgood als essentie van het leven, onverdroten verworden tot megavermaledijde data, plegen in hun ondermaanse zijn, gedoemd het heft uit handen te moeten geven.…

(voor Sharon Tate (1943 - 1969)) De toekomst leek schijnend tot ver over de horizon je pronkte met babykleertjes en je glimlachte als een filmkoningin, die het geluk had gevonden in je man Roman Polanski, die je verafgoodde Je droomde 's nachts van zijn tedere aanwezigheid, wanneer hij weer moest overwerken in een verre plek of teveel was…