Alle inzendingen over Verkwikt

Ik schrik van de vraag aan mezelf: wie verkwikt me? Waar zijn de armen die me gelukkig wiegen en een mooie toekomst beloven? Bij wie kan ik geborgen zijn?…

De zon ging onder en aan het koele stille meer in zilver maanlicht drijft vermoeidheid weg op kabbelende golven het maanlicht verkwikt neemt gedachten mee voor een toekomst veel later over het water.…

Als het daglicht zich verlaagd in de na-avond tot de duisternis van de nacht legt het zich rustend erbij neer om lekker verkwikt en geheel uitgeslapen haar geopende ogen te branden aan wat ons allen lief is: een ZONnige zomer!…

Je geneeest Je verkwikt Je beurt op Je brengt alles in balans Je lost problemen op Je geeft liefde kansen Je brengt vrede Je geeft me tijd Je ontplooit me Je bent mijn ' alles ' Je bent mijn levensadem Jouw naam? Rust.…

De Nostalgieweek is weer aangevangen Er wordt dag in dag uit steeds teruggeblikt Wat eerder nog teneer slaat dan verkwikt Want ach, wat wint een mens met terugverlangen? Het zij zo dat die week nu is begonnen Er werd een week lang toch al niks gewonnen…

Die wordt door bier verkwikt. Of ik ook wil? Nou, eendje dan...…

Snellen van dag naar dag minnen van uur tot uur mis verstaan op hopen anker voor het heilig vuur verkwikte kakeling de zon een kwelling voor het ochtend wordt snakkend naar verkoeling opgehangen de stille getuigen berekend naar buiten kussen mijn heilloze lippen het kent nog geen naam…

Zij zullen zich te goed doen, verkwikt en verfrist worden. Wie zich onderdompelt in dit water, zal nooit verloren gaan. Omdat dit water in hem is. En Hij in het water is.…

de geur van verfval 's ochtends na een lange nacht de slaap verkwikt niet werken en frites en voor de televisie wegzakken in bier het kantelend blad achter het raam in de zon kan maar één kant uit de witte panters zijn bijna uitgestorven wilde poezen ook kijk een unicorn haar mooie bokkensprongen maken me hoornig…

De put is gedempt, ik durf weer te geloven dat mijn ziel verkwikt is; vrij van verdriet.…

er is niets zo geraffineerd doortrapt en gewiekst als koel helder water dat zich beweegt en begeeft in de meest lieflijk en listige gedaanten bij water is niets later het stijgt en het staat er verkwikt en het gaat er weg zinkend strand zeeft zich door zand verzuipt in het land het is niet te derven zonder water is het sterven…

Aan de blauwe zomerhemel tekenen zich grauwgrijze wolken af binnenkort worden zij zwart en valt de regen weer hard op de verdroogde grond en verkwikt de bloemen weer regen is soms gezond alles heeft een keerzijde de zon, de regen somber, vrolijk en zo verkeert alles en iedereen wel eens in een droevige staat totdat het in blijdschap…

pen aan de horizon toonklanken gelijk de ochtendstond verkwikt goed helder en klaar kwinkeleert op de boomtak vogelgezang ademt de geur van puurheid eerlijk zonder opsmuk ik wil dit gevoel vasthouden met een klare blik in tekst vastgelegd stel mij tevreden, wat ik bemin deze heerlijkheid komt ieder seizoen ik leef om blijvend lief te…

Denk eens aan mij wanneer ik niet meer op deze aarde ben denk aan mij met een glimlach op een mooie dag als de zon dan eens schijnt en pas laat achter de horizon verdwijnt denk aan mij op die dagen wanneer de regen tegen de ramen tikt en de bloemen verkwikt denk aan mij in die mooie nachten als de maan en de sterren lachen denk…

Verkwikt verlaat de zon het bed van de sterrennacht, de tent waarin zijn bruid wacht Vrolijk als een held rent hij over de middag en de avond terug naar haar lichaam Zo ziet David in de hemel Gods hand en de wereld daarin gevat, zo mooi moet Zijn grootheid zijn voor wie er over nadenkt dat het niet anders…

Wat fijn, het is een paar graden minder even time-out in die hitte-hinder dus open die ramen, open die deuren vanavond kan het dan echt gebeuren dat verkoelende briesjes binnenkomen en energie weer door mijn lichaam zal stromen Oh hoe héérlijk is 't om te merken, zonder dat zweetklieren overwerken, dat ik me thuis weer verkwikt kan bewegen…

Ooit is de oerbron weer tijdelijk gastheer voor mijn ziel, dan laaft hij haar ruimschoots opnieuw, stuurt haar, verkwikt, wederom op weg, tijdloos . . .…

het water schaatst niet meer op een zacht zuiderwindje gelijk de dans als een koorddanser die zichzelf maar moed inspreekt in de blauwe lucht ik weet niet waar ogen rusten liggen vingers verzonken op een bladzijde melktobbe gedachten doen verdwalen voordat ik er erg in had maar adem herstelt (verkwikt) als Dante's prayer nog zonder…

Een glimlach van Gods aangezicht Verkwikt ons in uw stralen. Gij komt: de nevels rollen op, En als het bloempje uit zijn knop, Zo breekt met nieuwe luister Het Leven uit het duister. Toch is er nog een Beter Licht Dan van de schoonste morgen, Dat nooit meer voor de avond zwicht, In 's mensen borst verborgen. O! Liefde Gods!…

Nog op een oude Remington getikt Nog in de tijd van het carbonpapier Nog lang niet aan de wilgentak de lier Want zesentwintig pas en zeer verkwikt Wilt u meneer schreef je indien het schikt Eens kijken naar de vleugels van mijn dier Het is zeer edel en rijdt Jan Plezier Drinkt gerstenat als nectar, lacht en hikt Je was een jonge leraar…

Dan is het zalig, 't lachend oog te luiken, Waar fulpen rust op neerzijgt, die verkwikt, En leeft van 't zoete liefdedromen sluiken. O, driewerf zalig, wie het werd beschikt, Om in de zee der sluimring neer te duiken Als daar een lief gelaat hem tegenblikt!…

Maar niemand stoorde 't knaapje En niemand deed hem leed, Tot hij, verkwikt door 't slaapje, Weer de ogen open deed. Toen zijn ze op eens verdwenen In 't allerdichtste geboomt; En 't heeft de knaap geschenen, Dat hij 't al had gedroomd. -------------------------------------------- uit: Prettige tijdkorting (1857)…

Het regent nu, maar morgen komt weer de zon en verheugen we ons in het blije licht, in de groet van de buurman, de warmte van de koffie, het brood dat verkwikt en voedt, al is er nog heel veel honger. Laat ons ook dat blijven zien en er iets tegen doen.…

aroma van volle slagen die de bundels langs zijn pad lijnrecht formeren verder verschrikken vogels vliegen op uit hun verborgen schaduwplek op weg naar verbondenheid weg uit zon en het gebrom van prikkende en gemeen stekende insecten mensen kiezen het donkergroene loof dat koel gehouden wordt met schaduw voor rust en lichaam verkwikt…

De helende steen Die door jouw cellen suist Hij verkwikt de wil Krikt de weerstand op Vult het gebrek ‘Een warm aanbevolen gril’ Is het standpunt van de gek De jeugdbrand wijkt van de wangen De steen scherpt het doofste oor Koppijn is een verdreven klacht Last van haaruitval, een slapeloze nacht?…

Aan mijne moeder Wat ik in 't diepst der ziel gevoelde, Wat mij verkwikt heeft of gedrukt, Wat zorg en vrees mijn hart doorwoelde, Wat vreugd en hoop mij heeft verrukt, Mijn denken, doen, geheel mijn leven, Heb 'k aan deez' blaadjes toevertrouwd, Ze spreken van mijn geest en leven, En zijn met tranen soms bedauwd.…

Maar wijze goedheids kracht, en 't needrig braaf gelaat Dat teedre borst verkwikt en trotse borst verslaat; Maatwijze geestigheên, bevalliglijk vertaald: Deez' hebben op mijn ziel verwinnings roem behaald.…

Of ware ik de dauw, die de bloemen verkwikt, Die de halmen en twijgen beperelt, 'k Weerkaatste steeds, voor wie er ook blikt, Een verrukkelijk beeld der wereld; Weerkaatste 't oneindige sterrenheir Met des avonds vredesstralen, En waande de hemel zelve neer Te zien op aarde dalen!’…

De avond verkwikt ons. Wild snoof ik de kilte van haar wangen.…

het ochtendfruit smaakt goed de douche verkwikt de krant toont koppen in vet zwart met Beslans school in brand: het wordt een mooie dag! hij eet zijn bruine boterham drinkt een kop thee en kijkt in zijn agenda leegheid troef de afspraak heeft hem niet bereikt: het wordt een mooie dag!…