Alle inzendingen over Verouderd

Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn, daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt, daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land! Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar is maar één vreugd, daar is maar één pijn, daar is maar één liefde, daar is maar één haat, daar…

Het gasverbruik wordt jaarlijks opgemeten Door middel van een verouderd systeem Leveranciers zien daarin geen probleem Zo lieten zij ons via de media weten. Lever de afnemers dan ook maar trapsgewijs Energie tegen een sterk verouderde prijs. Elly Rakers…

Mijn zicht verduistert op een verouderde weg in stilte naar jou.…

Ik moest weer lachen om verouderde vreugde, voor wie ik moest zijn.…

We leven in een eigenaardig land Met uiterst vreemde en antieke wetten Die liefdevolle ouders het beletten Hun kind te helpen als het is gestrand Je vult een doos, een tas, een zak of mand Met boodschappen en maakt zo korte metten Met armoede en povere budgetten Het hart dient het te winnen van verstand Helaas we zitten met een Scrooge die…

iedereen is maart eenentwintig maart alles wordt nieuw geboorte en dood zijn niet nieuw maar mensenlang nieuw ervaren opnieuw geboren opnieuw de dood opnieuw het leven geboren uit de dood de dood wuift ons toe een schuifelend levenspartner fluisterend in het oor maart eenentwintig maart een vriend maar niet nieuw soms zien wij de doden…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

Verouderd, ziek en vol herinneringen wordt hij berecht, rondom hem sloot het net. De generaal is gister vastgezet in de gevangenis van Scheveningen. Er is geen blijvend einde aan geweld, zolang nog iemand roept: hij is een held.…

Nóg zo’n verouderde gedachtenlijn: dat Piet per definitie zwart moet zijn.…

te onstade: op een ongelegen tijdstip (verouderde uitdrukking)…

De taalvernieuwing maakt mij enthousiast, ons volk is vindingrijk in woorden maken, waar andere dan weer in onbruik raken als ze verouderd zijn of ongepast. Ik moest naar Schiphol voor mijn vlucht naar Praag. Dat ging zoals gewoonlijk vliegenstraag.…

het strakke vel is weg en het glanzende vakantiebruin heeft plaats gemaakt voor ouderdomsvlekken, oudbruin ik ben verouderd, zegt mijn kind, geen handzalf dicht die kloof de spiegel trekt voren, gelaten laat ik een leven achter mij…

tussen toeristen, souvenirs en koopjesjagers ging ik er bijna aan voorbij dat onbestaanbaar wonder op een verouderd schilderij hij was het die daar liep over een woelig water en ik stond stil in een onrustig tij zoals zo velen tenminste wachtend op de hoop op beter…

Gestrande engelen strelen de schelpen in mijn oren Stormvloed vanachter de pupillen laat verouderde schepen vergaan Elke keer als ik aangespoeld Flower duet mag horen Dank ik Neptunes voor de muziek van de bloemen uit zijn oceaan…

Alleen, omdat ze zogenaamd verouderd waren Of helemaal zelfs niet gebruikt; toen voelde ik mij beschaamd... Want, elders op deez aarde schreeuwden mensen in nood, Omdat zij het zo broodnodig hadden, want zonder... gingen zij wel dood...…

Soms denk ik weleens dat wij gezocht door woorden hardop spreken om ze simpel te herhalen waarom zijn gebruikte woorden eigen in geroepen waanzin meestal is een zin een echo van verouderd taalgebruik Soms zijn woorden fraai gevonden of ze hebben fossiele waarden die opnieuw gevonden moeten worden…

Als hartstocht is verijld betovering verbroken wat rest van liefde dan zoete herinnering van spanning zonder boog Als hitte is geluwd lichamen verouderd wat rest van lust dan warme heimwee naar het vuur ongeblust Als stilte is gevallen sprankeling ontprikt wat rest van samen dan stil verlangen naar lange uren zonder eind…

. ------------------------------------------ Meir: verouderde uitdrukking voor ‘meer’…

Eeuwen geleden is Het al dat je uit Ons woordenboek verdween - Samenleving, verouderd begrip Dat alleen nog in verhalen Uit de geschiedenis van Dit koude land opgeld doet, Begrippen die ooit van Waarde waren voor hen Die hier leefden, gingen Hand over hand verloren - En, mochten we je ooit nog tegenkomen, Dan hooguit als verzameling…

Apparaten die al verouderd zijn, voordat we ze hebben ingekocht. Een lader die niet meer laden wil. Of, internet dat alsmaar hapert. Spul, dat nodig geupdeet mot. Dingen die oude problemen geven, die tot nieuwe problemen leiden. Heden nam ik audio in gebruik, dat niet meer aan of uit wil gaan.…

de drankorgel die is draaiende, hij draagt ( naast de in zijn aangetaste, verouderde brein geleegde flessen) ook nog 's een aantal kilo's in z'n rugzak mee -door de kille binnenstad- en het lijkt hem ook allemaal om het even te zijn (schijn?)…

De koelte van het laken is warm op mijn huid verstijfd lig ik naast jou jouw pas verworven bruid Zweterige handen nat warmer beroeren mij intiem gehaast zij verstarren mij in marmer ruw geschonden afgegraasd Verouderde passie ongemeend maken mij broos doch versteend voorbij jeugd in dromen beleven verhuld ingekapseld weggegeven…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

Wat is nou een gedicht Het verandert door de tijden Heb je je geest verouderd gelicht Dan moet je tegenwoordig lijden De aandacht voor de Groten aller tijden Is danig in het poëtisch moeras weggegleden Heb je de durf om oude technieken te belijden Dan word je door veel moderne mensen gemeden Ach, het is niet zo’n grote boodschap die ik breng…

Zij die zich het zicht lieten belemmeren door knoestige knokkels van verouderde handen waren wellicht wijzer.…

De stemklank der mensen die zingen maakt mij zo wrang; van verouderde krachtloze dingen spreekt mij hun zang. Doe uw geesten mij bouwen een woning diep in uw schoot, waar ik zingen zal als barenkoning tot mijne dood.…

in de realiteit van de waan die dichters last verscherpt in schijn ontspoort over de buitengrens in de diaspora van zijn domein, waar een transparante vlag is geplant in een verbijsterende werkelijkheid, gewikkeld in de verouderde…

Op de rug van mijn geest werd met zwarte pen geschreven als graffiti op een verouderd hart, op ongeduldig papier, ook wat de prullenbak niet vrat, blijft uiterst links of rechts een drammerig streven had in uitersten tot de draad versleten blad als onzin waarmee de wereld wordt volgeklad, feilbaarheid in een oceaan van inkt…

Echt alles wat er fout kon ging er fout, Daar bij het nieuwe vliegveld van de buren, Waardoor de bouw ontzettend lang ging duren, Als het geopend wordt is het al oud. Één zekerheidje zijn ze daar nu kwijt: Niemand spreekt meer van deutsche gründlichkeit.…

Je bent hopeloos verouderd Je mechaniek is van jaren terug Je rammelt, stottert aan alle kanten En je bent niet meer zo vlug Je rimpelt, krimpt en bent aan het slinken Ergens lek je in je vel Je bent weliswaar nog niet aan het stinken Maar dat komt vast ook nog wel Je stompt al af, dreigt te verzaken Kan niet wennen aan de nieuwe tijd Hebt…