Alle inzendingen over Verstiling

de grond bezaaid met sierlijk groen en overal gezoem gefladder en gefluit ik luister en verstil vermoed een glimp van hoger hand…

hoe gelaten ik die sombere dag als kind kon treuren om zijn dood en ik straks weer luisteren zal naar het ‘Wir setzen uns mit Tränen nieder’ hoe ik na de laatste toon zo sprakeloos droef verstil in meer dan leegte iets van vertroosting voelbaar wordt…

de blauwdruk van mijn leven reist nu al jaren mee als ik verstil en luister herken ik hem, ben congruent zo vaak toch dwaal ik af word boos op mens of ding dan ben ik ontrouw aan mijn ziel versta haar fluisteren niet steeds meer herken ik valkuilen leer lachen doorheen pijn…

Eenzame stilte verspreid over stad en land verstilling ademt Wanneer in de vroege morgenschemering mijn aandacht wordt getrokken door een sluier van verstilling in dichtheid en uitgestrektheid van waar de vage contouren van sil- houetten opdoemen terwijl gezichten en portretten lijken omhoog te zweven. Hoe het waas als een mist zonder…

dat ik verdwaal in poëzie en stemmen hoor in woorden vragen aan de dag dat je dan glanst vast aan het licht en zonnebloemen als een lentedorp in strohoedgeel diep in oneindigheid de groet aan bogen - zonder schaduw - en aan gekleurde krekels in geknotte bomen die gezichten naar de deuren dragen dat ik verstil uit verte…

ik heb de wind niet eens gevoeld maar de strakke aanblik die jij biedt is magistraal het dreigend wolkendek verschiet waar jouw profiel oprijst tegen het felle licht van de brekende bui zoals cheops torent in piramide met magische ruimten zijn wachters wereld zien verstil jij in mystiek omdat jouw stilte praat met de verste planeten…

de hele nacht door hoe je sliep tot het ochtendlicht de sterren van je lakens had verslagen En ik zuchtte hoe je ging als een passant die zonderling zich verschool achter de zon om daar de stilte te verdragen maar ik hield je stevig vast nog in gedachten toen die dag die ik nooit meer zal vergeten want je schim streelde mijn dagen Verstil…

mijn stap gaat voor duwt blauwe mijmergolven over drempels van hard steen in dampen van zomer hoog rondom het licht wolkt golvend stijgt lang ik volg traag in zacht glijden en stille aarzeling vooruit ik huiver warmte om me heen zie mij zoek mij kijk mij aan volg in lome trage beweging de watervaste dunne lijn naar mij aarzel en verstil…

Genoeg heb ik van rouwen en herkauwen en wil zo graag iets nieuws opbouwen in vol vertrouwen Dan verstil ik me van binnen voor een schone lei en kom er uit weer zonder enig oordeel, zonder willen.…

ik ben de gouden gloed van de zon en kus iedere aar op het land in groei en bloei in de gouden glans van de zomer en streel de grond waarop het groeit de aarde voren dieper ik hoor hier alle wortels groeien maai me in de rijpheid van het graan ik aai de stoppels die blijven staan en bevries en verstil gedwongen door de ijzige winterring…

Je wilt een pleister zijn op vele wonden Ik voel het in het diepste van mijn ziel Ik heb nu eenmaal mijn Achilleshiel Als filosoof heb ik veel te doorgronden Je speelruimte werd drastisch ingebonden Wat maakt het, Etty, dat ik voor je viel Dat ik als jij verstil wanneer ik kniel Vol vrees voor moedig man te licht bevonden Ik wil meer blijdschap…

Zo verstil ik met mijn rug tegen de muur Voel potscherven, houten oudere plankiers. Waar mensen niet spreken spreken stenen Er is geen verschil tussen ik kan het niet Geen verschil met ik doe niet aan verdiepen. Gedachtes opwekkend wakker maken is trouw Elke steen een voor een aftastend tij ervaren.…

Verdrijf het licht, sprak een stem tot Hem en de zon versteende straalde in zacht zilver tussen vonken die het vuur doofden verstil het leven, sprak een stem tot Hem en het leven vond haar rust geborgen in met huid beklede ogen, even donker als daarbuiten met dromen over sterren en de maan in een wreed ogenblik verzwolgen door…

Al heb ik geen vleugels die kunnen breken al heb ik nog geen regenbogen verwijdert, ik verstil wel keer op keer met open gemoed als loge van een traan uit de nacht als windekind. © 10-4-2018…

Ik open mijn hart, ik ontvouw, ik laat los, ik verstil Enkel die gedachte maakt alle verschil Ik rust in mezelf en wordt stil.…