Alle inzendingen over Verstoppen

je hebt soms van die dagen dan gaat er van alles mis je voelt je zo ontzettend klein en weet zelf niet wat er is het liefste wat je dan zou willen is weg weg van iedereen verstoppen voor de buitenwereld en even niemand om je heen…

Hoed je voor hoeden groot groter grootst geen gezicht te herkennen gedrochten benen vrij van visitatie onder grootst klik klak der net geziene hakken wekt de kak ingepakte ridderzaal zilverstaal glimt hoeden flappende randen verraden staalhard marcheren onderdanigheid schijnt gigantisch vrijwillig schijnbaar wijsloos hoezee hoezee hoezee…

Waar verstopt men zich Als dat nodig blijkt Te zijn achter een Boom of een struik Verstopt men zich dan Achter de bladeren Als een beest verstopt Men zich dan Tussen de bladeren Niet ritselen dan En stil zijn Ze zien je niet Je bent verstopt Onzichtbaar…

Ze verstoppen de CO2 diep in de zee Wat We Niet Zien Is Er Niet...…

Wind dreigt storm traant ogen overvol bomen worden oud de natuur lijkt dol Zand stuift in ‘t rond vult knarsend monden verduistert het licht schuurt verse wonden Daar staat hij pal rug tegen de muur neus in het zand struisvogelnatuur…

Als ik bij je was zei ik tegen je: doe mijn kleren uit maak mijn sieraden los, leg ze voorzichtig neer. Om je te helpen til ik een voet op, houd ik een arm omhoog; kleed mij langzaam uit, neem mijn schaduw af. Als ik bij je was zei ik dat tegen je, terwijl mijn schaduw zich dan links, dan rechts van mij verstopt. --------------…

Nu moeten w' ons nog meer verstoppen Hoe dat te verkroppen is dit onz' eigen schuld zo omhuld te leven? Wie of wat maakt ons wakker?…

Als daders verstoppen ze hun gedachten in de stilte die ze stelen omdat ze het leven niets meer vragen en alleen een bombastische dood ze nog dapper maakt…

Niet meer toegeven aan wat ik voel mijn emoties verstoppen in het diepst van mijn ziel mijn hart bedekken zodat ik niet meer ervaar Zout in mijn wonden niet meer voel...…

Gesloten zijn niets kunnen zeggen niets durven zeggen jezelf verstoppen vertrekken vluchten verdwijnen Allemaal het gevolg van je niet veilig voelen…

Grijze verledens ontwijken mij angstvallig En verstoppen zich in de loopgraven van mijn herinnering en laten als dank voor het aangenaam verpozen De eigenaar de schillen en de dozen…

Ik wil Me verstoppen Even niet Gezien worden Ik wil Zingen Op de galerij Vrij voelen Om te doen Wat ik wil doen Ik heb Een knuffel nodig Voel me alleen En zit er Even doorheen…

De nacht zal ons verstoppen en beloven wat we fluisteren met de woorden die elk licht laten verdwijnen met de blijdschap dat we zonder dromen nog steeds verdwaald zijn.…

Tranen verzuipen in gesproken woorden verstoppen zich achter verdronken zinnen laat nacht geen dag meer worden laat mij slapen in verloren lente…

Voor vlinders zich verpoppen Moeten ze zich eerst verstoppen Dat gebeurt steevast In een soort couveuse kast Een poppenkast. Nu denkt u zeker en vast, Wat een poppenkast.…

het is niet de taal het is wat je deelt het is niet de belofte het is het verlangen het is niet de kwetsbaarheid het is het verstoppen het is niet de volgende dag het is het nu het is niet de ander het is jijzelf het is niet alleen grappig het is de droefheid het is niet de zon het is wat je voelt…

De algazel zou uitgestorven zijn, Maar is nu weer gespot in een woestijn, Waar het ondoenlijk is je te verstoppen. Die antilope heeft ons bij de poot, Of is er toch nog leven na de dood?…

van vogels spotten je in de waan verstoppen van een eiland zonder mensen dan is er niks meer te wensen.…

Is elk woord teveel ? Of gewoon een scherf die jij alleen kunt voelen ? Is het verdriet gewoon een puzzel die nergens op lijkt ? Ben jij het lachen dat mijn dromen dapper maakt ? De stilte is elke gedachte en jij bent wat ik verlies. Want ik verberg me en zie dat je schaduw niet meer wacht en ik verstop wat ik je…

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend raakt als eerste verstrikt in de nacht. Tot in het holst van de kast loert nageslacht. Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren elkaar op een lentebriesje blazend zich vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen voortplanten, dan je aangesproken voelen bij het noemen van je naam en ook nog…

het lichtje ver- schijnt uit het niks, is boven geel en onder blauw vlug stop ik 'm terug in m'n jas- zak voor- dat mees- ter het ziet.-…

Soms wil ik hier niet meer zijn Vluchten Weglopen van alle problemen Die elke keer opnieuw verschenen Waarom ik Waarom verdien ik dit Kon ik maar iemand aanwijzen die daarover beslist Ik wil weggaan van hier Weggaan op zoek naar plezier Daar heb ik behoefte aan Dat heb ik nodig in mijn ongelukkige bestaan Ik stijg nu op Hopelijk naar een…

In weemoed gespeend van verstand dompel ik mij onder in gevoelens aan de rand Stop het weg! Nee niet dichterbij.. Sluit het af! Een gevecht in mij. Weggedrukt, weer een veilig gevoel Maar diep van binnen woelt het, koud en koel Toch de mom weer op van alles leuk, ja het is fijn maar in de koelheid, bij dat randje, daar wacht de pijn.…

toen ik je riep kreeg mijn leven een andere wending zijn mijn kaarten geschud hartenaas ligt boven, wijst me de weg zei ik het al, ik ben je vriendin ik ga mijn rugbagage niet meer verstoppen deze smaak laat me niet meer los in bekende symfonieën……

Struisvogelpolitiek is nog altijd een vorm van verstoppen!…

In paniek rennen de mensjes, kris kras, verstoppen en verdwijnen zich. Ruim baan voor de EGO.…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

De alcohol die mijn gedachten in coma legt De alcohol die mij doet lachen om mijn verdriet De alcohol die mijn onzekerheid doet vernevelen De alcohol waardoor ik me voor jou kan verstoppen De alcohol die me vaker en vaker eenzaam laat voelen…

Bang ben ik, Altijd maar bang, Mijn hele leven Al, vanaf het Allereerste begin, Bang om er te Zijn in de ogen Van andere mensen - Hoewel ik ook met Een angstig oog Naar mezelf kijk, Altijd is er die Angst om zichtbaar te Zijn en de onbedwingbare Drang mijzelf te verstoppen Onder de oppervlakte Van de aarde…

Vogels verstoppen hun vleugels. Mensen spreken alleen nog met hun voeten. En ik ben van steen. Want ik geloof in steen en zie dat elk leven de tijd vreest maar nooit verandert in iets wat altijd zal blijven bestaan en niets meer wenst.…