42 resultaten.
Vinkenoog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Of sleept zij menig mannenoog
gegázaad en geoekraïend
de donkere decemberdagen
door naar 't licht waar Vinkenoog
Ons allen toe heeft aangespoord, met rappe tong, maar blinde ziend?…
Vinkenoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 dichtwedstrijd
de ene na de andere
dichter beet in het stof
duidelijk te braaf
of veel te amechtig
hij schudde met zijn hoofd
en maakte aantekeningen
voor de finale maar
in de pauze stond hij op
en schreeuwde heel hard
iets van poezie over ons heen
hij was ook wel behoorlijk dronken
alweer een tijdje dood,
missen we hem: Simon Vinkenoog…
grazige
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 ik lieg dit leven voorbijganger
waarmee waterland
richting verdachte
wandelde
om de hoek
bundel dubbel
wat laatste reizen
elkaar
Vinkenoog een docu
Komrij bevrijdde
regenworm
karma…
Hogerop
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 886 Ik kreeg een mail van Simon Vinkenoog:
"Ik ben hierboven goddelijk ontvangen
Met vuvuzela's en met feestgezangen,
Ze zongen allemaal: hij leve hoog!
Nee, ik ben op dit hemels welkomstfeest
Mijn leven lang nog nooit zo high geweest!"…
[ Ik weet niet zoveel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Ik weet niet zoveel
van groen: de moeder is geel –
de vader is blauw.…
O-derivaat
gedicht
2.0 met 38 stemmen 13.551 Toen ik niets meer deed
wist ik wie ik was
van alle mogelijkheden
nog het meest simon vinkenoog
uit stilte ontstaan
af- en aanwezig,
warm en koud,
waterpas.
Wat ik tot nader order was
bekend en onbekend
niet langer meer dat
maar een en al oor
in de wetenschap
dat
---------------------------
uit: Gedicht, 1975.…
Vox populi
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 119 Na Ramsey, Vinkenoog en N. Perquin
Komrij, Nasr en Naomi Esther
Simon, Gerrit en ook Anne Vegter
aan Tsead de eer des volks poëet te zijn
voor 't Moederland; doch wie wij node missen
is de vox populi van Driek van Wissen…
s.vinkenoog i.m.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 718 zelfs op één been
poogde hij nog
levenslustig
rond te hippen
zong nog gedichten
als een jonge vogel
nu zwijgt hij
met gesloten ogen
op zijn laatste vlucht…
Simon Vinkenoog
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.783 Dichter Vinkenoog
Ik kreeg hem in het oog
de vink die over zijn werken boog,
een gedicht inspecteerde en zeer goed bij
de laatste graantjes pikkend.
De nieuwe bejaarde, dat was hij
de geraniums voor zijn raam die hij vermijdt
naar de tuin bij de welriekende rozen
een strijd in tijd.…
saam
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 209 zoek woord
en het wordt
waar
je eigen
waarheid
klaar
je weet dat er
meer is
tussen het licht
duisternis
station
Vinkenoog
onderweg
Ginsberg
blues
jazz
om je oren
tranen zonder
scoren
alles blijft
onherkenbaar
dit lijf
voor de woeste zee
niet bang
alles verdwijnt
en begint
opnieuw…
Toen de taal nog mens was
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 203 Toen de taal nog mens was,
Klanken werden aangeblazen
Door adem die uit de diepten
Van een levend lichaam werd
Voortgebracht,
Er woorden werden gesproken
Met toon en klank en kleur -
Toen het leven nog mens was
En ogen zagen wat er gebeurde
Was er een taal met
Reuk en smaak en geur,
Was ze onvergelijkbaar
Met die van vandaag…
Nacht van de Poëzie
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 624 Pfeijffer, Komrij, Vinkenoog
heftig aan het kissebissen
vinden zijn werk te luchtig
'n rijmelaar op sinterklaasniveau,
niet snobistisch luidruchtig
geen homo, stoned, bezopen.
Ze moeten zich eens vergeWissen
dat hij is gekozen door publiek
die het verschil ziet tussen
Herman Brood en Anton Pieck.…
Diepzinnig ratelen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 447 ( voor Simon Vinkenoog )
Hij wist zoveel, die drukke man,
ik vraag me toch wel af of hij het
zelf bevatten kon, maar toch, hij
viel maar door, dat woeste water,
bedolven raakte ik, bedolven, een
lawine van invallen, uitvallen en
muizevallen, gevuld met vette kaas,
voor wie maar happen wilde, de
ijzeren klem verbrijzelde je nek,
maar goed…
Photomaton
gedicht
3.0 met 61 stemmen 27.119 Zo'n foto is nooit weg,
en ze kosten maar vier voor een gulden
Kijk, het lijkt (na drie minuten)
en we staan er nog op, ook.
Omgekeerd natuurlijk, ik zat links
en op de foto's zit ik rechts.
We zijn bruiner
dan in werkelijkheid,
en de schaafwond op mijn neus
blitst overdreven.
Links voorop, dat ben jij.
Ik kan nog niet zo goed wijs…
DICHTER ONDERWEG
gedicht
3.0 met 36 stemmen 11.823 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - -
uit het dichtwerk van Simon Vinkenoog (1928)…
Volluk
gedicht
3.0 met 15 stemmen 7.913 Ik groeide op in volksbuurten
als volksjongen
ik bezocht wekelijks het volksbadhuis
ooit at ik wel eens in een volksgaarkeuken
en af en toe in de Volkenbond bij het Entrepôtdok.
Op de Albert Cuypmarkt bezoek ik graag een volkskoffiehuis
waar ik luister naar volkswijsheid uit de volksmond;
mijn moeder was volksvrouw
en leed aan volksziekte…
BLOEDGANG
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 3.068 er is het onderhuids verraad
dat elk verweer aan stukken slaat
mijn verweer -- het geweer
op mijzelf gericht
de eigen klap
in het eigen gezicht
de opgebroken straat
het huis dat aan het water staat
herinnering
aan het foetes-zijn:
de deur intrappen met ogen dicht
en reeds het bankroet van de laatste snik
de laatste adem
het laatste gedicht…
Profielschets: Dichter
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.539 Simon Vinkenoog [juli 1928 - juli 2009]…
Ver als de horizon ben je
gedicht
2.0 met 336 stemmen 40.156 ver als de horizon ben je
in de glazen kist van het weer geborgen
beukend op de blikken deksels
van het najaar
ik zie de bliksem langs je lichaam trillen
en de regen loopt onrustig door je ogen
ik kan de afstand die mij van je scheidt
in lichtjaren tellen
en in de meter van het geluid
zoemen de seconden
mijn handen opnieuw in gebruik gesteld…
Het spiegelend evenbeeld
gedicht
4.0 met 22 stemmen 10.392 Wat is leven? Ogen die elkaar niet zien,
hout op hout de woede van het lichaam,
draaiend in het cirucusspel van heden.
Het is een straatnaam aan een huis,
de ogen rode tekens aan een voorhoofd,
terend op de gedachte aan gisteren:
'Ik loop in zoveel duisternis
dat ik blind ben van vragen.
's Nachts de koele mist van de liefde
bij dag de…
Faits Divers
gedicht
3.0 met 16 stemmen 7.861 Je est un autre. Arthur Rimbaud*)
ik ben een vreemde in eigen bloed
mijn hartslag klopt aan andere deuren
van het schuim der goden herken ik de kleuren
maar het is ik die mij huiveren doe
het zijn de eigen ogen die mij breken
en de stenen
die als ontluikende bloemen
langzaam aan mijn ingewanden groeien
ik ben verdronken in dit drijfzandlied…
Georges Braque
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.292 het kamerlandschap breekt
zich in de broze dingen
van dit 4-dimensionaal bestaan
de doden die ons tevergeefs omringen
zijn hier schoorvoetend langsgegaan
en hebben ons hun kleur gelaten
o vormen die een mens moet haten
o grijze daden in een vreemd beheer
de ruimte door geen kracht meer in te halen
o braque o dwazen die een volkslied…
Hooglied
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.751 Dan antwoord ik niet, of ik zoek naar uitvluchten,
zeg ik dan, Simon Vinkenoog,
ik heb het ze nooit durven zeggen,
waarom ik zó leef, en niet anders.
Zal ik antwoorden, beterweten, zeggen?
Omdat Kees Bottenberg eens heeft gezegd:
‘ik zou willen schrijven,
want er zou een bijbel geschreven moeten worden.’
Daarom, medeschrijvers.…
Groet
gedicht
3.0 met 5 stemmen 8.175 In de pijnkamer van onthechting
overgave deint en dreint
alles weten om niets te weten
lessen vergeten alles opnieuw
van te voren
kleine roofridder
hard als staal
adieu…
Zuster
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.585 Er woont een zachte zuster in mijn huid
een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt
en soms haar handen op mijn zijde legt,
‘s nachts stelten loopt, of danst of rust.
Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op
en ik leg mij huiverend naast haar:
een dode, een schamel geraamte,
knikkend en stamelend.…
Zuster
gedicht
2.0 met 7 stemmen 9.329 Er woont een zachte zuster in mijn huid
een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt
ensoms haar handen op mijn zijde legt,
‘s nachts stelten loopt, of danst of rust.
Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op
en ik leg mij huiverend naast haar:
een dode, een schamel geraamte,
knikkend en stamelend.
--------------------------------
uit: Eerste…
Tenzij de dingen uit zichzelf gaan spreken
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.068 een kraan het hoog geluid van liefde fluit
een waterstraal die onverslapte aandacht tikt
een dronken boodschap in de brievenbus
een onverwacht bezoek aan de deur gevonden
de zee die door de straten weifelt
de zon een onbeholpen minnaar op mijn huid
en de doofstomme takken van de bomen
in mijn ogen et cetera
Tenzij ik jaren op je wachten…
Simon Vinkenoog †
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 3.339 wij Amsterdam
in hetzelfde gebouw
jij bij de Haagse Post
en ik bij Dagblad Trouw
Jij was er al, Ik start
ik rookte niet, jij wel
‘heb je nog wat sigaretjes?’
vent van binnenpretjes:
wij dol op onze taal
jij markante dichter
warrig harenstichter
poëtisch rookkanaal
ik zal je niet vergeten
redenaar van onverbeten
wij zijn getreurd…
Shaffy en Vinkenoog.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 Kom s.v.p. terug.
Wij stikken onder de truttenboog,
worden gek van die grijsvakapen
met griezelige nakomelingen op hun rug.…
Simon Vinkenoog. 1928-2009.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.741 zijn stemgeluid is ongeëvenaard
naast zijn poëzie natuurlijk
zijn stem was voor het volk
z'n gedichten goud waard,
ik zou ook graag in een volks-
tuintje willen wonen met een
leuke vrouw naast me, en vro-
lijk als een directeur die het
circus opent, de mensen op laat
zitten van spanning, Simon,
de mensen aten uit je hand,…