Alle inzendingen over Vleermuis

vleermuis is de naam, genie in zenden van signalen en hoofdrolspeler bij menig griezelige verhalen!…

Een vleermuis had men er nog nooit gezien, In theorie zou die er kunnen wonen: “We geven ze de kans zich te vertonen, We slopen dit nog in geen jaar of tien”. Zo ‘n arme vleermuis doet men wel wat aan: Wie biedt een vleermuis nou zo’n woning aan ?…

Vastgespijkerd aan een schuur Weert hij de demon Met een bol lijf en een duivelskop Dooraderde vleugels dragen hem In een stikdonkere ruimte Ontwijkt hij het spinrag Uit een grot vliegt een stroom op Grillig wentelende vlekken Een moeder kruipt over een wand van jongen In het staartvlies vangt zij de meelworm De vlieghuid plooit als…

Corona, vleermuis Mens; geenszins te behapstuk- ken combinatie…

mens Door vleermuis gebeten het loodje gelegd Een oprechte, ware duivelsbeet Geenszins slachtoffers' laatste wens Met schubdier als tussengastheer 'n Peruviaan die Een vleermuis in het wild in brand steekt Met associatie vleermuis - corona Net als auto's - doden Australië en vleermuizen Het Hendra-virus met besmettingen via beten Overduidelijk…

Vleermuis, met uw vlerkjes slaande, Door de avondrust, Nederwaarts en opwaarts gaande, Vast en doelbewust, Gij, het enig ding bewegend In deez' avondstond, Met uw zwart figuurtje tegen 't Glanzend hemelrond, In de lichtgevulde, klare, Diepe hemelkom Lig ik peinzende te staren Bij de stilte alom, En der dingen roerloos wachten Onder…

Ik ben heel zwart, ik ben de bange held Van zoveel mug-doorgonsde schemeruren. Maar overdag dan hang ik aan de schuren, Lijkbleek, in al mijn lijkkleren gespeld. Lang slaap ik zo, tegen de kilste muren, de kop omlaag, de tenen kromgekneld; Door alles, zelfs door het bazuingeweld Van 't laatste oordeel zal mijn slaap heenduren. Toch…

de wereld machtig en sterk en dan komt daar ineens zo'n vleermuis zo'n vlerk vernietigd in één dag het mensenwerk werk…

Vleermuis jij vlinder van de nacht rondfladderend in de zomernacht je bent een nuttig en prachtig dier behalve je grote broer: de vampier…

Een oude verwaarloosde vleermuis Vond 't leven doorgaans maar een leerhuis Hij was met zijn vleer Een muis en niks meer Maar moest wel steeds leven met meer luis…

als dat zo is dan staat ons nog heel wat te wachten en anders...we laten ons niet door het gift van een vleermuis verkrachten wees sterk houdt vol alles eist zijn tol…

Eenzaam ligt hij daar, de stakker Weggeworpen in de berm Vroeger was hij iemands makker Iemands trouwe regenscherm Zwart verfomfaaid zijn zijn vleugels Een vleermuis met verbogen beugels Was er dan nergens meer een plekje Voor een pluutje met een lekje…

Corona... ze liet zich vangen ergens in een grot, haar huis en ook haar thuis. ineens... sneed Chincarus doodleuk, haar gewijde vleugels af want die wou vliegen naar de zon en zo werd ze terug "muis". ze... heeft dit echter nooit verteerd en riep hulp in van haar vriend Sar, die zaaide dood en veel verderf zo... wereldje…

Zijn schim dwaalt door de nacht die het donker nauwelijks haalt de maan nog lang niet vol van zichzelf wacht rustig af hij droomt er van een vleermuis te zijn die scheert langs donkere takken zo schaduwt hij een hemellichaam tot een sterrennacht…

Vandaag begint de lange weg naar morgen De tijd van onbezorgdheid is voorbij Je angsten komen als een vleermuis vrij Niet langer in geborgenheid verborgen Maar wat daarna komt lijkt op wat verdwijnt Gelijk een dag die als een nacht verschijnt…

In de schemer buiten op een tuinbank gezeten van de geluidloze vlucht van de vleermuis omgeven werkt het gestage knagen van het geweten ons méér op de zenuwen dan binnen op de bank gelegen met de televisie aan - vandaar dat in zo weinig tuinen banken staan ------------------------------------------ uit: 'Het lot van de Eenhoorn…

Haal hem uit zijn schaduw voor Hij herkent zich in deze vorm: Een vleermuis, of een vis die in een fuik Begint te deken. Laat hem door Zijn polsslag leven, geef hem storm En van elk woord het vruchtgebruik, Maar wek hem niet, verstoor De klaarte van zijn versvorm Niet.…

Geduldig wachten wortelstok, zaad en bloembol; slapen vleermuis, korenwolf en egel in hun hol; in stilte groeit het lam in de ooienschoot; enkel het sneeuwklokje geeft zich voorzichtig bloot.…

Wanneer de merel zingt zie ik je flaneren jouw lijnen als een landschap vormen rivieren in hoopvol verlangen jouw lichaam houdt mijn drift in toom als de vleermuis vliegt koester ik mijn dromen aan jouw boezem jouw lichaamsvormen mediteren mijn gedachten.…

nooit hebben wij ons bloed gemengd of naakt gedanst bij volle maan geen heidens ritueel van schedelbekers bier vleermuis en vampier weg met de magie uit donkere uren de hete vuren in overgaaf aan satan en serpent wij kiezen voor door licht gebroken duisternis de klaring van de zon koestering in warmte en transparantie van de zee…

Och; zie en ken ze de bloemen met hun gouden hart naar de hemel gericht, hoe ze trillen terwijl de storm de blaadjes rult weerloos tot de nacht ze verwaait en de morgenzon wit straalt door de gespleten boom der duisternis voorbij het dodenhuis de vleermuis schaduwen gesloten luiken met de hoge vensters Ik lig in bed en hoor een wonderlijk…

Rondom mijn huis onder de bomen Fladderen vleermuizen zonder zicht Zonder ergens tegen aan te komen In het langzaam tanend avondlicht De vliegjes en de muskieten Zijn te betreuren na zo’n vlucht Omdat ze bij kilo’s het leven lieten Ik adem echter opgelucht De winter vertoeven ze in bunkers Onder de Wassenaarse duinengrond Zodra de warmte…

Deze nacht lijkt de wereld weer vergeten Hoe ook alweer COVID-19 zich heeft verspreid Hoe 't zich in rap tempo heeft uitgebreid Met vleermuis, gebraden, is 't lekker eten Laat helder zijn, als paal boven water staat Is 't voor onze globe vroeg, laat staan te laat…

Schuif de raampjes open maar schrik de vleermuis niet uit zijn vel die sukkelig zijn zware vleugels ontdeugend de wind insteekt. Gooi de deuren open maar trap die slak niet plat die slijmerig sluipt over zachte tenen zijn spoor achterlaat.…

Aan het zwerk een zwerm vogels meerkoetjes fluisteren in het riet de hitte hangt in huis buiten begint het langzaam aan te schemeren een vleermuis schiet langs mijn hoofd mijmerend nip ik aan mijn glas de langste dag alweer verstreken straks valt de nacht als een warme deken om mij heen ik geloof dat ik vannacht hier…

op het grondgebied van de twee delen in Lutjebroek bouw ik mijn huis op de vergeten stenen en kijk in de stilte om me heen naar 't hol van de boom waar de vleermuis ontwaakt terwijl een straaltje vocht langs de boomschors de grond in sijpelt heel deze tijd speelt in de sfeer van corona men zou in deze zuivere lucht bijna het Urgenda…

zonaanbidster elegant en rank als een hertje borstel je alert een hoge rug likt je lome tong je roze buik blonde ree in wintervacht kortharig op jacht met je kattenaard in de snelheid van je ribbenkast freule met mokkaneus spitsoor en Romy ogen huis je als een camel jas in een plooiberg met vier witte tenen malle vleermuis…

In opwindende vleugelslag Door schimmige contouren Op plekken waar nectar opgeborgen lag Je tong menig bloemkelk zal beroeren Nachtvlinder dansend in je vlucht Jouw ogen maken mij bewogen Menig vleermuis zoekt je in de lucht Door maanlicht aangezogen Maak je pirouetten maar door de nacht Van de kamperfoelie richting vlinderstruik Je bewegingen…

roept de torenvalk grijze muizen vale ratten reppen zich de draaitrap af de klok slaat een vleermuis naar mijn ketel ik roer en roer tot het schuimt spat en spettert er zweeft een rode bus door mijn behang met een kwaakchauffeur de piepconducteur knipt het kaartje van glimworm fleur ik stap maar eens op in weinig woorden drama…

het is mijn keuze niet waar in het donker scherp afgetekend de vleermuis vliegt waar spinrag hangt en zompige aarde vol groene varens mijn voetstap vangt een zuigend contact dat iedere pas moeizamer maakt naar het inktzwarte ven dat spiegelend laat zien wie ik ben stilte doet rimpelen in golfjes schrik van die plek word ik gek…