Het was de vijfde mei
dat ik haar vond
gewond lag zij daar
de jonge merel op het trottoir
met een gebroken vleugel
wijd gespreid
want vliegen had ze graag gewild
ze lag daar krachteloos geplaagd
haar kopje angstig
ietsje van de grond getild
doch zij was uitgeblust
door vleugelpijn en vermoeidheid geplaagd
is ze de dag van de bevrijding…
geweldig eeuwige vuur
van de tijd, in de loop
der gebeurtenissen is het van geen enkel belang
dat jouw hieltje gisteravond
in de palm van mijn hand lag - kiezelglad
en spiegelkoel. de vorm van de wreef
etste zich in mijn hand toen ik jou hielp
spelenderwijs over de muur te ontsnappen -
uit mijn opwaarts uitgestrekte hand sneed jouw
hiel een vleugeltje…
vloog je domweg tegen een boom,
je vleugeltje lam
en angelsyndroom...
heb je griep of een meeldraaddarm,
een zoem in je hart
of een stamperarm...
kreeg je een mep voor de vierde maal,
geen zonnig bestaan
en een bijnierkwaal...…
Maar al mijn goede zorg ten spijt
kreeg je het moeilijk na een tijd
ik zag hoe je je teentjes rekte
het rechter vleugeltje openstrekte
het oogje ging wijd openstaan
ik durfde niet meer weg te gaan.
Toen lag het pluimendonsje stil
zonder lawaai, zonder gegil.
Ik wou even geen radio horen
hier ging een heel klein hart verloren.…